marleen_usar schreef:We zitten er boven op en de school ook, de school is 90 graden gedraaid.Echt super dat ze ons zo helpen,we hebben weer een gesprek gehad en er zijn veel dingen waar aan gewerkt wordt.We weten ook dat er veel dingen op school zijn waar de school niks aan kan doen buiten het pesten dan, dat hebben ze uitgelegd en daar ga ik achter aan.Ik ben erg opgelucht en we gaan met z,n allen snel zorgen dat ze snel een goed plekkie krijgt op een andere school.
Ik lees hier toch wel degelijk dat ze een plekje krijgt op een andere school.
Ik ben EN vroeger vreselijk getreiterd, EN heb daarna ook in de hulpverlening gewerkt.
Ik heb beide kanten gezien en zeg maar 1 ding: NAAR EEN ANDERE SCHOOL.
Wanneer je kind in een dergelijk 'systeem' zit, komt ze daar niet meer uit.... therapie, weerbaarheidstraining, etc.... zullen helpen om een frisse start op een nieuwe plek te maken, maar helpen niet meer in deze situatie.
De kinderen om haar heen zijn 'verslaafd' aan de adrenaline van het treiteren en laten het niet meer los. Ook het systeem van de school heeft aangetoond niet alert genoeg te zijn... basta dus!
Mensen die zeggen dat je een vuist moet maken, niet moet weglopen, je niet weg moet laten jagen, hebben blijkbaar een situatie als deze niet aan den lijve ervaren.
Ik ben echt verschrikkelijk getreiterd, en nu ik de dertig gepasseerd ben is het nog steeds iets dat me boos kan maken wanneer ik terug denk aan die tijd. Ik heb het toen voor me gehouden, en ben daarom op dezelfde school gebleven.
Het heeft in de adolescente fase mijn vriendschappen, relaties en zelfbeeld bepaald.
Nu zit er een redelijk koppie op mijn schouders, en heb ik al deze zaken een positieve wending kunnen geven.
Onderschat echter het aantal mensen niet dat dergelijke zaken nooit echt te boven komt. Dit gaat dieper zitten dan je denkt.