Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Vjestagirl schreef:Een vriend van me heeft dagelijks medicijnen nodig, de ene helft van de tijd om zijn depressies minder zwaar te maken, de andere helft van de tijd om zijn manies een beetje te onderdrukken. Hij besseft dit, houd zich er meestal keurig aan. Ook heeft hij 1x in de week een gesprek met iemand, om dat zien hoe het gaat.
Hij zou geen kinderen mogen omdat hij hulp nodig heeft?
Marchador schreef:Dan zal ik misschien iets gemist hebben. Deze zijn ook beiden zwakbegaafd. Maar juist bij hun dacht ik dat het kindje direct na de geboorte weg gehaald zou zijn, ze hebben er niet eens voor kunnen zorgen. Dat namen ze op voorhand al aan.
Vjestagirl schreef:Ik vind het erg triest voor dat kindje, en natuurlijk ook voor de moeder.
Maar ik vind ook dat gehandicapen en mensen met een stoornis ook mensen zijn, en daarom dezelfde rechten hebben. Hoe wil je bepalen wie er wel en wie er geen kind mag krijgen? IQ? EQ? Tests op stoornissen ed?
JoyRider schreef:Wat verwacht je hierin precies van de gezondheidszorg Wildgirl?
Alet74 schreef:@wildgirl: zijn er dan campagnes in de VS om mensen hier van op de hoogte te stellen (dat kinderen hebben niet een groot feest is)? En sommige mensen krijg je helaas niet te zien op een spreekuur, zoals ook het consultatiebureau niet alle ouders ziet, want dit is niet verplicht.
En over welke groep mensen heb je het Wildgirl? Mensen die in een tehuis wonen of mensen die zelfstandig wonen. Ik vraag me dit af na je opmerking over voorlichting, hoe zie je dat voor je? En wanneer doe je zoiets? Veel mensen overleggen vast niet eerst met de huisarts wanneer ze besluiten dat ze een kind zouden willen krijgen.
Wildgirl schreef:de lichte vorm van zwakbegaafdheid is in mijn ogen een volwassene die het verstandelijk vermogen heeft van een kind/tiener de zware vorm gaat wat verder en komt op een jaar of 4/5 uit
Cassidy schreef:Er zijn eerder discussies geweest over het feit of verstandelijke gehandicapten kinderen mogen krijgen of niet. Ik ga zo de links even opsnorren. Even samengevat: ik ben er geen voorstander van, dus bewust de wereld inzetten zou ik niet doen. Negen van de tien keer eindigd het in één op één begeleiding. Maar dit even terzijde.
In dit geval is het kindje er, en hebben de ouders aangeklopt omdat ze geen plek konden vinden voor kinderopvang. Hoeveel normaal valide ouders hebben daar al moeilijkheden mee? Is alleen die kreet om hulp genoeg geweest om het balletje aan het rollen te krijgen en heeft alleen het feit dat ze om hulp hebben gevraagd bij dit punt ervoor gezorgd dat ze het kind zijn kwijtgeraakt?
De links naar eerdere topics.
[LZP] Wat vinden jullie van prenatale diagnostiek?
[LZP] Sterilisatie bij verstandelijk gehandicapten?
[LZP] Zou jij laten onderzoeken of het kindje gezond is?