Tijdens het losrijden ging het heel goed. Om niet te zeggen zeer fijn

Tja daar dacht Laiser anders over. Het begon al met aanmelden bij de jury. De zon scheen precies op de auto, de deuren stonden open, en ze hadden nieuwe witte palen en hekjes. Kortom dé ingredienten voor een "Ik-ben-bang-actie" van Laiser. Gelukkig hield hij het beschaafd en kreeg ik hem al snel door heel de ring heen zonder dat meneer wegsprong of draaide. Maar Laiser zo Laiser niet zijn als het hierbij bleef. Hij fopte me tijdens de proef.
Hij bokte naar een daas die op zijn kont zat. Tja je moet wat als paard

En vervolgens ging hij weer heel erg inhouden en probeerde even of het steigerknopje nog werkte, maar helaas voor hem had ik dat knopje verwijderd en kwam hij niet ver omdat hij verder werd gedwongen.
Aangalloperen moet je eerst ook op de plaats doen, en pas als je nog een extra por krijgt moet je voorwaarts (volgens mijn lieftallige shetlander }> ) Met als gevolg dat we laatste werden met 149 -2. (Ach we waren eerste van onder af aan)
Gelukkig werkte Laiser tijdens de tweede proef wel weer mee en de streken die hij me in de eerste proef leverde liet hij nu achterwege. Hij kan het wel, hij moet het alleen willen


Eenmaal de ring uit vond Laiser het tijd om het terrein eens op zijn dooie gemakkie te gaan verkennen en slenterde tussen de trailers en vrachtwagen en wierp overal een nieuwsgierige blik naar binnen.
Gelukkig was er bij de eigen trailer heerlijk fris water om te drinken. En helemaal lekker was nog wel dat Michel de jerrycan nog even leeg goot over zijn rug.


