Geplaatst Cayenne
Charlotte en Valegro tijdens hun proef vandaag.
Kit Houghton/FEI
Een stralende dag vandaag in het stadion! Het buitje tussendoor vergeten we gewoon, want wat was het weer gaaf! Het publiek was wederom rijkelijk aanwezig om hun land aan te moedigen en deden dat dan ook luidkeels.
Van tevoren zat ik nog in dubio of ik in het stadion zou gaan zitten of de wedstrijd vanaf het perscentrum zou bekijken. Na de hagel van gisteren had ik m'n buik wel even vol van nattigheid, maar de atmosfeer in het stadion maakt een hoop goed. Uiteindelijk dus toch het hoge stadion weer beklommen en wat was ik blij dat ik dat gedaan heb!
Uiteraard waren de Britten weer het meest luidruchtig. Toen individuele ruiter Richard Davison en zijn passage/piaffe-machine Artemis de baan in kwamen, schoten er opeens duizenden Britse vlaggetjes omhoog om deze combinatie aan te moedigen. Heel gaaf! Het echte spektakel kwam echter toen publiekslieveling Charlotte Dujardin de baan in kwam met Valegro. Het publiek moest tot stilte gemaand worden en tijdens de proef kon je dan ook een speld horen vallen. Naast me zat een Britse steward op zijn paraplu te knagen van de spanning. Op een gegeven moment haalde een klein meisje het in haar hoofd om te gaan huilen. Ik gok dat zo'n 200 mensen zich tegelijkertijd omdraaiden en "SSSSTTTT" fluisterden, waarna het kind danig onder de indruk meteen haar mond hield en zich de hele middag niet meer heeft laten horen.
Tijdens het afgroeten brak er een enorm gejuich los. Iedereen gilde en stampte op de tribune, waardoor m'n laptop gewoon op het tafeltje stond te trillen en ik m'n bekertje water vast moest houden omdat hij anders weg zou stuiteren. Wat een spektakel! De combinatie werd bijna door het publiek het stadion uit gedragen. Nadat het stadion bedaard was liep Charlotte even heel kort langs de rand van het stadion richting de pers en opnieuw brak er een weergaloos spektakel los. Tijdens die momenten merk je pas hoeveel mensen er in zo'n stadion zitten en hoe enorm de paardensport hier leeft. Geweldig!
De menigte reageerde bijna net zo enthousiast op onze Nederlandse combinaties. Edward Gal en Undercover kregen door een aantal mensen een staande ovatie en Adelinde en Parzival werden eveneens onderworpen aan een tsunami van geluid.
Na de wedstrijd viel het me op dat er technici met een flinke boor langs alle tribunes ging. Ik vroeg nog waarvoor dit was: "Tijdens het juichen en stampen raken steeds een grote hoeveelheid stoeltjes los, dus die moeten we steeds vastzetten. Afgelopen week zijn er al op die manier al enkele mensen door hun stoeltjes gezakt." Dit geeft wel aan wat een enthousiasme hier wordt getoond. Het stadion werd letterlijk afgebroken.
Ik vrees nu al voor de Grand Prix Special van dinsdag. Misschien kunnen ze het stadion van tevoren alvast even extra stutten.
durf je nog wel daar te zitten hahaha 
