Vrijdag durfde hij zelfs in stap langs de "enge voorwerpen". En op de open vlakte wilde hij zelf op onderzoek verder naar nieuwe dingen.
Toen ik later weer terug wilde om nog even wat in het mega-bos te stappen was hij wel wat gespannen bij die "enge voorwerpen"
(Ja misschien zitten er stiekum wil griezelige spoken tussen en achter!)
Dan maar in draf er voorbij dacht Laiser. Hij bleef nog even draven want Luuk begon flink te rakken in zijn wei, en daar moesten we nog voorbij.
In het bos ging het goed. Maar opeens...
... stond daar een stapel stenen en een stuk landbouwplastic

(die stenen en dat plastic ligt er al heel lang, en daar komen we dus altijd al langs

Laiser ging op de rem en keek schijn naar achter naar mij. Ik was geheel verbaasd van zijn aktie en zei:"Wat doe jij nou?" De verbazing was goed te horen in mijn stem en doordat hij op de rem ging, kwam hij tegen mijn drijvende kuit aan. Laiser twijfelde even en liep toen toch maar snel langs dit enge stukje. En natuurlijk werd Laisertje weer beloond voor zijn dappere actie.

Het bos is niet zo groot dus je maakt regelmatig hetzelfde rondje. En zou kwamen we dus ook weer voorbij dat "enge stuk". Vooraf had ik nog even een galopje gedaan op een recht stukje pad en vlak voor de bocht terug in stap en na de bocht kwam dat stukje weer. Maar nu stapte Laiser er meteen langs, nog wel kijken of er toevallig toch niet van die vreselijke bewegende dingetjes tussen uit konden komen.
Ook zijn we nog een keer langs de andere kant gekomen en toen durfde hij er weer langs

Net toen ik besloten had dat we maar eens richting de stal zouden gaan zag ik een grote roofvogel in het bos. Ik probeerde zachtjes met Laiser in de buurt te komen, maar helaas hij vloog weer weg. Maar toch mooi om zo'n beest van dichtbij te zien.
En Laiser die was weer heel trots op zich zelf en heeft zijn avonturen meteen aan zijn vriendjes verteld...
