Ademo (welsh-arabier, 19 jaar, zelf beleerd) staat helaas op vervroegd pensioen. Op zijn 15e (4,5 jaar geleden) liep hij zelf een diepe beenwond op, die te goed geheeld is eigenlijk; zijn spaakbeen is aan zijn ellepijp vastgegroeid. Hier kwamen we pas later achter, doordat de eerste 6 dierenartsen aangaven dat er niets aan de hand was. Vervolgens kwam ik er eind 2014 achter dat hij Cushing heeft, in juni 2015 dat hij kankergezwellen heeft en een aantal dagen later dat hij een gebitsziekte (EORTH) heeft.. Voor de Cushing krijgt Ademo medicijnen.
Zolang Ademo happy is mag hij op deze aarde blijven en gelukkig is dat nog steeds het geval! Ik zie hem elke dag, poets hem regelmatig en ook wandelen we regelmatig even lekker buiten

Mijn trots


Mijn vriend

Mijn grote liefde!

Samen

Zoveel vertrouwen


Aangezien ik er enorm veel verdriet van heb dat Ademo en ik samen niet meer echt dingen kunnen ondernemen en het de afgelopen 4,5 jaar continu een rollercoaster was met hoop en dan weer enorm veel verdriet, heb ik uiteindelijk (na veel rekenwerk) besloten dat ik er graag een paardje bij wilde. Ik mis mijn passie namelijk enorm, het samen ergens naar toe kunnen werken, het samen kunnen opbouwen, de voldoening als je samen geniet en als je samen groeit. En toen kwam Anouar Flash Star op mijn pad... Een helemaal groene 3-jarige volbloed arabier hengst!
Anouar heeft zijn hele leven op het land gestaan, bij andere hengsten in verschillende leeftijden. Alleen voor chippen, entingen en ontwormingen is hij kort in contact met mensen geweest. Hij was dan ook enorm angstig, aanraken kon je hem niet. Een pink bewegen was al teveel :p Na de 2e bezichtiging heb ik hem op 8 juni 2015 laten keuren en na de goedkeuring heb ik hem laten castreren. Vervolgens kwam hij 1,5 week later op 18 juni bij mij

In de tijd die volgde heb ik ontzettend veel vertrouwen met hem opgebouwd; aanraken, halster om doen, aanraken met carrot stick, borstelen, aanraken met plastic zakjes/zakken, voetjes geven, oren aanraken, vloeistof in mond kunnen spuiten,benen afspoelen, druk van halster, met paraplu lopen, aan longeerlijn stappen en draven, buiten wandelen en ik heb (alleen voor de ervaring) 6 weken geleden voor het eerst een westernzadel op zijn rug gelegd en hier heeft hij rustig wat mee gestapt aan de longeerlijn in de round-penn. We bouwen alles heel rustig op, wat naar mijn idee bij Anouar extra belangrijk is. Hij kan vanuit 'het niets' ineens volledig in paniek raken en dan is hij niet bereikbaar. Al is dat al wel een hele tijd geleden en zoekt hij mij nu op als hij iets spannend vind

Helaas heeft hij van 18 juni tot nu flink wat medische tegenslagen gehad; o.a. ontstoken castratiewond, direct gevolgd door onhoudbare jeuk en een flinke wormenbesmetting (waarschijnlijk door verlaagde weerstand; stress gehad en een flink zware antibioticakuur van 14 dagen). Vandaar dat hij er op de foto's van oktober minder goed uitziet. Afgelopen december raakte hij kreupel door een trap van een paard en hij heeft, net zoals 80% van de paarden op het pension, mok. Hij loopt inmiddels gelukkig weer goed en de mok is aan de beterende hand! Nu alleen de teruggekomen jeuk (na het stoppen met vitaminesupplement/probiotica en drainage) verslaan, ik hoop dit te gaan doen door over te stappen van Subli basisibrok naar Fibra. Ik wilde Anouar in april gaan beleren als hij 4 jaar is, alleen kan dit door alle lichamelijke tegenslagen die hij heeft gehad mogelijk toch later worden. Ik wil dat hij daar lichamelijk en psychisch meer dan sterk genoeg voor is.
De eerste ontmoeting tussen Ademo en Anouar


Beauty!

Ook het rode halster kun je goed hebben, knapperd!


Wij werken aan vertrouwen


En daar zijn wij ook al heel ver mee!

En natuurlijk mag ik ook mijn grote andere vriend niet vergeten, onze lieve hond Kirtonmae Sir Higgins


Als laatste een mooie afsluitende foto van mijn 2 beauty's samen




Ik ben benieuwd wat jullie van ze vinden
