Ben net terug van een heerlijke buitenrit van anderhalf uur, Mileentje en ik, samen langs de Nieuwkoopse plassen en door de wijdse polders. Het was zo lekker rustig, Mileen was zo ontzettend braaf, de omgeving zo mooi...... 'k had wel kunnen janken zo mooi. Ken je dat? En op dat moment, die heerlijke stilte, alleen doorbroken door het rustige klippediekloppedie van Milena's hoeven, dacht ik aan jullie, Bokkers die het zo moeilijk hebben. Die het niet meer zien of zagen zitten, die een kl*tetijd hebben, of nu proberen af te sluiten. Oh wat had ik jullie daar graag bij me willen hebben, om te laten zien hoe de waterhoentjes in grote groepen in het kroos lagen te snavelen, om jullie die vijf prachtige zwanen te laten zien, die met de vleugels wijd in het zonnetje zaten te luilakken. Om met jullie te delen dat de molens hier heel langzaam draaien, om het water in de polder wat lager te maken. Om die troostende, allesomvattende stilte van de Nieuwkoopse Plassen met jullie te delen.... Jongens, het leven is zo ontzettend mooi......
Dus als je dit leest, en je voelt je aangesproken, dan was jij waarschijnlijk één van die Bokkers, aan wie ik deze rit op wil dragen.....
Kusje, Sonja
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst: 15-11-02 15:18
Sonja, dit is voor het eerst dat ik bij een topic van jou met een brok in mijn keel zit Voel me niet persoonlijk aangesproken, maar wel heel mooi omschreven. Ik ken het gevoel zo goed, het echte ultieme gevoel van geluk toen ik eens met IJsco en mijn hond de hei op was...Wij met z'n drietjes helemaal alleen in de natuur, die rust om je heen, heerlijk. Volgens mij genoten we alledrie ook even hard. Inderdaad op die momenten kan je zo gelukkig zijn dat je het graag wilt delen met de mensen die dat gevoel niet hebben...
Anoniem
Geplaatst: 15-11-02 15:23
Sonja, ik wist al dat ik mijn bos miste, maar nu dringt het nog eens extra door. Het lukte mij om de stilte te vinden tussen snelweg en spoorbaan, alleen maar omdat de natuur zich er niet door liet weerhouden. Zoals in het najaar als de struiken ingesponnen waren en in de winter als alles heel stil was en je alleen het knisperen van de paardenvoeten in de bevroren dauw hoorde. Of in de zomer met de kleine fazantjes. Die momenten inderdaad. En die vind je zelfs met op de achtergrond een snelweg.
Anoniem
Geplaatst: 15-11-02 15:25
Klopt Lov, liefde zit nl. niet in je omgeving, maar in je eigen hart.....
Desiree
Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 15-11-02 15:26
Ik herken dit geluksgevoel! Ik herinner me een buitenrit met iones. Ik was alleen met mijn paard en hondje. We galoppeerden langs het kanaal en er viel een lichte regen uit de lucht. De zon scheen echter, en er was dat helle, speciale licht dat je maar zelden ziet. Alle kleuren leken heel fel, de weilanden felgroen en in de verte waren 2 regenbogen. Pure schoonheid op zo'n moment. Of de bossen, rust, vogels en dan die geuren.....
Sjimmy
Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01
Geplaatst: 15-11-02 15:49
krijg helemaal de kriebels... ik wil ook!!!
Anoniem
Geplaatst: 15-11-02 16:06
Sonja schreef:
Klopt Lov, liefde zit nl. niet in je omgeving, maar in je eigen hart.....
Dat dacht ik ook. En dan op het fijnste paard van de wereld , zoals dat voor iedereen geldt.
Fitzroy
Berichten: 25107
Geregistreerd: 11-01-01
Geplaatst: 15-11-02 16:44
Ik heb gisteren nog zitten genieten van Fitz, het duin (midden in de Randstad) en een galopje over het strand. En toen bedacht ik me dat ik een bevoorrecht mens ben met een eigen paard, een vrije dag en op stapafstand van bos, duin en strand.
Finnea
Berichten: 10071
Geregistreerd: 06-11-02
Geplaatst: 15-11-02 16:48
wat een prachtig verhaal!!
Polly
Moderator Algemeen1 No drama, no glory!
Berichten: 23439
Geregistreerd: 09-04-01
Geplaatst: 15-11-02 17:22
echt heel mooi, het wordt tijd dat ik met Pol weereens lekker echt naar buiten ga aan de fiets, het is zo ontzettend genieten, had ik vandaag kunnen doen, maar helaas. Binnenkort zal het er wel niet meer van komen maar zodra ik tijd heb doe ik het meteen!
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst: 15-11-02 17:40
Ik ken dit gevoel ook. Als ik mezelf niet goed voel en het liefst van alles en iedereen wil verdwijnen, ga ik ook met Jur de natuur in en gelukkig heb ik die mogelijkheid.
XoNo
Berichten: 21435
Geregistreerd: 28-12-01
Woonplaats: Assen
Geplaatst: 15-11-02 17:45
Ken het gevoel niet erg goed Moet maar eens bij jou een buitenritje komen maken Sonja, klinkt geweldig Maargoed, ik kan wel helemaal wegdromen als ik mijn paardje lekker zie ravotten in de buitenbak, of in de verte zie kijken naar weet ik veel wat. Hij ziet altijd vanalles, ik niet B)
Anoniem
Geplaatst: 15-11-02 17:52
Da's nou net het mooiste van alles Xono, het is hier helemaal niet geschikt om buiten te rijden (dacht ik) en bovendien verongeluk ik altijd bijna als ik met Mileen naar buiten wil. Het is een loeidrukke weg waar ik over moet om richting Nieuwkoopse Plassen te gaan, zo'n weg waar maar 1 auto overheen kan, en je in zo'n kommetje moet wachten om te passeren. Maar vandaag was het rustig. En vandaag besloot Mileen geen zin te hebben in steigeren, fietsers doodmeppen en auto's beschadigen. Ben zelfs door het keidrukke dorpje gereden zonder dat er ook maar 1 pasje mis ging.
Juist daarom was het zo bijzonder. Alles lijkt namelijk tegen te zitten als je bij ons naar buiten wilt gaan, en toch was het zoooooo mooi....
Fijn dat er zo veel mensen zijn die dat gevoel herkennen.
Verzoekje voor jullie allemaal: draag stilletjes vanbinnen ook eens zo'n moment op aan iemand die het kan gebruiken. Ik weet zeker dat die energie aankomt bij wie het nodig heeft, en de wereld ook voor die persoon een beetje mooier maakt.....
Luvyouall!
Anneke
Berichten: 6668
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 15-11-02 18:53
Ik ken het gevoel, had ik altijd met mijn oude paardje. Ik krijg ook ontzettend kippevel van jouw verhaal, weet zo goed hoe dat voelt. Maar het is al zo lang geleden...
Wat zou ik dat gevoel graag met Pompidou willen delen zeg...
SuzanneH
Berichten: 395
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Amsterdam
Geplaatst: 15-11-02 19:09
Ik begrijp het gevoel. Ik heb er jaren naar gezocht met mijn vorige paard , helaas waren de buitenritten te stressvol om echt fijn te zijn. Maar 2 weken geleden op een "geleend" paard , was het er weer, een heel fijne rit : mooie dag , lekker door de duinen , met een fijne contactteugel in galop over de heuveltjes, op een paard die er lol in had . Rust en een ondergaande zon. Was echt heeeel bijzonder fijn.
Miran
Berichten: 4454
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge
Geplaatst: 16-11-02 14:07
Klinkt super Son. Als de veewagen het weer doet, kom je me dan eens oppikken voor een ritje Amsterdams Bos?
Mirte
Berichten: 2107
Geregistreerd: 18-05-01
Woonplaats: bollendorp
Geplaatst: 16-11-02 15:02
Mooi hè die momenten. Geluk is zo'n puur gevoel dat het je laat zien wat echt belangrijk is in het leven. Ik zie ze zo vaak, drukke mensen die het geluk proberen te vinden in geld, dure auto's, kastelen van huizen. Maar het zijn de kleine dingen die het doen. Ik heb ook van die momenten gehad dat ik zo druk was dat ik vergat om te genieten van het leven. Heel vaak word ik er (gelukkig) aan herinnerd dat er meer is. Bijvoorbeeld dat ik mijn paard haal uit het land, we lopen samen onder de rozenstruik door en daar doorheen komt een zonnetje. Een heel simpel moment, maar toen voelde ik mij zo intens gelukkig. Of in Duitsland, ik reed door het bos, om mij heen sprongen wat hertjes en boven mij vlogen roofvogel. Het einde van het bos naderde, het licht scheen naar binnen. Ik reed richting het licht, en toen stonden we daar, mijn paard en ik, bovenop een stuk heide die oneindig leek. De zon scheen en zo een heerlijk zomerbriesje kwam over ons heen. Geweldig. Beneden zag ik hertjes grazen en een beekje stroomde er. Het was net een sprookje.
DubbelFun
Berichten: 88675
Geregistreerd: 12-04-01
Woonplaats: 1 km van het midden van Nederland
Geplaatst: 16-11-02 18:04
Sonja: die momenten ken ik maar al te goed. Als mijn hoofd te vol is van het leven en ik heb ontspanning nodig, dan ga ik altijd de hei op.
Niemand tegen komen terwijl je uren onderweg kunt zijn, af en toe een hert (soms een zwijn = minder leuk ). Vogels die lekker kwetteren. Salamanders die liggen te zonnen en onder je weg schieten als de schaduw van je paard hen raakt.
In het najaar de hei prachtig lila/paars.
Nu in de herfst de bomen in al hun kleuren en paddestoelen met die mooi gekleurde hoedjes.
Paarden voelen dat en doen extra rustig om niet op te vallen in al dat moois
Pellie
Berichten: 16935
Geregistreerd: 19-08-02
Woonplaats: Ouwsterhaule (frl)
Geplaatst: 16-11-02 18:29
*zucht*
Macario
Berichten: 5779
Geregistreerd: 18-08-01
Geplaatst: 16-11-02 18:41
Oh, wat herkenbaar.. Mooi omschreven ook word er helemaal stil van! Als ik dit lees denk ik aan de ooy, waar ik altijd rijd. De polders, het riet, de dijk.. Ik heb korte tijd geleden me zo nog gevoeld. Maar zo'n gevoel kan ook weer zo snel weggaan.. Hoe ik me nu voel is zo tegenovergesteld aan wat jij omschrijft en wat ik meerdere malen heb ervaren.. Dat riet in de zon die de hele omgeving lijkt te verlichten en wel een enorm veld van lichtgevende bloemen lijkt te zijn, die vogels die opvliegen en in het water kabbelen, dat beeld van de dijk gezien vanuit het riet, het geluid van ritselend gras onder de hoeven van ies, ribbeltjes in het water..
Hoe is het mogelijk dat je door die kleine dingen, je zo intens gelukkig kunt voelen..?
Anoniem
Geplaatst: 16-11-02 18:47
Ik weet heeeeel goed hoe dat voelt. Alles om je heen zo mooi en rustig. Ingrid en ik hebben vandaag ook van een mooie buitenrit in het mooie Delftse Hout genoten. Echt super en dat midden in de Randstad!
Anoniem
Geplaatst: 16-11-02 18:50
Macario, bij Nijmegen kun je ook erg mooi rijden hè? Ben er met vakantie geweest en heb er een x aantal keer een buitenritje door de bossen gemaakt!
IngridM
Berichten: 11826
Geregistreerd: 10-07-01
Geplaatst: 16-11-02 19:07
Anique_Vaandrig schreef:
Ik weet heeeeel goed hoe dat voelt. Alles om je heen zo mooi en rustig. Ingrid en ik hebben vandaag ook van een mooie buitenrit in het mooie Delftse Hout genoten. Echt super en dat midden in de Randstad!
Alleen had Ingrid d'r klep wat meer moeten houden he .....
Anoniem
Geplaatst: 16-11-02 19:39
Haha! 'Alles om je heen zo mooi en RUSTIG' zucht... Nee hoor! Vooral blijven doen Ingrid! Het was echt super! Ik ga nog ff na zitten genieten!
manzano
Berichten: 23934
Geregistreerd: 22-10-01
Geplaatst: 16-11-02 20:04
Delftse hout is zo heerlijk. Ik ken dat gevoel maar al te goed. Heb er heerlijke uren gereden met mijn verzorgpaard (helaas verkocht). En laatst had ik het weer. Ik moest van de stallen naar de bak rijden. Het zijn maar 7 min. over een fietspad met aan 1 kant wat bomen enzo. Maar het regende zacht en tegelijk scheen de zon, waardoor je die druppels zo mooi zag glimmen op de bomen. Het paard waar ik op reed is normaal heel druk buiten zeker alleen (zoals ik dus was), maar hij was zo relaxed, hij liep heerlijk rustig aan een halflang teugeltje. Die 7 min. waren echt puur genieten. En das genoeg om mij de rest van de dag helemaal happy te laten zijn. Helaas gebeurt het maar zelden, want heb geen verzorg-/eigen paard.