Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
eclair98 schreef:Minder werken zou kunnen, maar van thuis zitten ga ik me ook niet beter voelen. Ik heb dan een nieuwe pony waar mee ik aan de slag kan (na de dood van Eclair ging het ook heel erg slecht ), heb wel vrienden maar die gaan ook gewoon naar een opleiding, maar vaak voel ik me toch weer depressief als ik thuis ben Daarom werk ik ook graag, mijn gedachten verzetten en wat doen en ergens bij horen!
eclair98 schreef:Mijn psychiater denkt ook dat mijn medicatie sneller uitwerkt (waar bij een ander mens een pil 4 uur duurt, bij mij hooguit 1 uur), heb er nooit zo bij stil gestaan eigenlijk dat het eventueel vanuit mijn darmen kon komen
Bij de depressies zijn namelijk altijd andere oorzaken gevonden: ik ben gepest en er is een stukje autisme naar voren gekomen. Hierbij komen ook veel darm problemen voor heb ik me laten vertellen.
Minder werken zou kunnen, maar van thuis zitten ga ik me ook niet beter voelen. Ik heb dan een nieuwe pony waar mee ik aan de slag kan (na de dood van Eclair ging het ook heel erg slecht ), heb wel vrienden maar die gaan ook gewoon naar een opleiding, maar vaak voel ik me toch weer depressief als ik thuis ben Daarom werk ik ook graag, mijn gedachten verzetten en wat doen en ergens bij horen!
Oke, een ding. Het geloof is iets waar ik niks mee heb en ook niks mee wil hebben Ook al hoor je dan ergens bij wat me fijn lijkt, meer mensen etc... Maar nee, dat wordt hem niet... Kan magnesium kwaad als je er te veel van slikt? Zoals bij sommige vitaminen dit het geval is?
eclair98 schreef:Toen ik 12 was, zat ik op het randje van een depressie. Geholpen bij de psycholoog en ik kon er weer tegen aan
Ongeveer op mijn 15 / 16e alsnog in een depressie beland, hier voor meerdere therapieën gevolgd, maar het leek allemaal niet te helpen. Volgende stap: medicatie. OH MEN! Ik heb echt vanalles gehad en was overal echt ziek van. Nu een combinatie van dingen gevonden die wel helpen, gelukkig. Maar alsnog heb ik vaak zwarte periodes, maar kom er steeds weer een soort van uit.
Maar nu. Mijn werk is lichamelijk zwaar en zodra ik thuis kom, ben ik echt dood en dood op. Als ik meerdere dagen heb gewerkt, slaap ik zo 12 uur met mak achter elkaar, maar daar wordt je nou niet bepaald beter van
Citaat:Na een paar dagen werken merk ik echt dat ik lichamelijk kapot ben. Veel spierpijn, veel hoofdpijn, moe, gave it a name. Ik baal hiervan, ik ben 20, wil leuke dingen ondernemen, afspreken met vrienden, weet ik het allemaal. Maar ik kan het niet.
Citaat:Mijn eetpatroon. Dat is denk ik een belangrijk dingetje. Sinds de medicatie heb ik totaal geen eetlust meer, vind ik veel minder dingen lekker (mijn hele smaak is omgegooid en dingen voelen sneller naar in mijn mond), maar ik probeer het wel! Ik eet vooral gezond, maar ik hou ook van chocola. Ben steeds meer zelf aan het koken en ben er wel echt mee bezig