CharleyT schreef:Zeker weten, met name in het Oude Testament worden heel wat dieren geslacht/geofferd ter meerdere glorie van god.
Om het maar niet te hebben over hele volkeren die god niet welgevallig waren en uitgeroeid werden.
Het is met enige regelmaat een heel bloederig boek.
De dieroffers waren nodig om mensen vrij te kopen van zonde. Alleen de priesters mochten dieroffers brengen: dieren werden geslacht, hun bloed werd voor god uitgegoten en het dier werd daarna als brandoffer gebracht,
Met de dood van Jezus (het volmaakte offer) verviel de noodzaak tot het brengen van dieroffers en zul je het dus later in de bijbel niet meer tegenkomen.
Het klopt dat volkeren die god niet welgevallig waren (soms deels) werden uitgeroeid. Maar zij werden vernietigd om hun slechtheid. Daarbij onderzocht god hun hart. God oordeelde ook nooit zonder waarschuwing en indien volkeren of individuen gunstig reageerden op een waarschuwing en zich afkeerden van hun slechtheid, dan werden zij door god gespaard.
Twee voorbeelden van gods oordelen uit de oudheid:
Toen god bijvoorbeeld de stad Sodom en Gomorra vernietigde met zwavel en vuur vroeg Abraham.zich af of dat wel rechtvaardig was. Hij kon zich niet voorstellen dat zijn rechtvaardige God goede mensen samen met de slechte mensen zou vernietigen. Maar god gaf hem geduldig de verzekering dat als er slechts tien goede mensen in Sodom gevonden konden worden, Hij de stad zou sparen (Genesis 18:20-33). God onderzocht daarbij het hart van de mensen en zag hoe groot hun slechtheid was.
God zag ook dat de Kanaänieten slecht waren en gaf terecht de opdracht ze te vernietigen. De Kanaänieten stonden bekend om hun wreedheid; ze offerden bijvoorbeeld kinderen door ze levend te verbranden.
Maar god spaarde wel het individu uit deze volkeren indien zij tot inkeer kwamen en zich afkeerden van hun slechte daden.
Een voorbeeld van een oordeel dat god niet uitvoerde was Nineve.
Nineve was de hoofdstad van het Assyrische rijk met Sanherib als koning. Een machtige en grote stad. De Assyriers stonden bekend om hun wreedheden.De assyrioloog Archibald Henry Sayce beschrijft de wreedheden na de inname van een stad als volgt: „Langs het pad van de overwinnaar lagen stapels mensenhoofden; jongens en meisjes werden levend verbrand of er wachtte hun een nog erger lot; mannen werden aan een paal gespietst, levend gevild of blind gemaakt, of men hakte hun handen en voeten af, en hun oren en neuzen.” Nineve werd de stad van bloedvergieten genoemd.
God besloot de stad Nineve te vernietigen en Jona gods profeet, moest hen het oordeel. overbrengen dat de stad "over 40 dagen" zou worden vernietigd Toen de koning (Sanherib) dit ter ore kwam legde hij zijn koninklijk gewaad af, hulde zich in een zak en ging in de as zitten, Hij liet bovendien in heel Nineve de oproep doen dat zowel mens als dier moesten vasten, zich in zakken hullen en zich af te keren van hun slechtheid. Dit alles in de hoop dat god zijn woede zou laten varen en de stad zou sparen.m Alhoewel zij andere goden aanbaden reageerden de inwoners van Nineve gunstig op de oordeelsboodschap van god, gingen vasten en hulden in zakken (destijds toonbeelden van berouw) en keerden zich af van hun slechtheid. Zij wisten waartoe de god van Israel in staat was. Eerder toen Sanherib het twee stammenrijk Juda wilde innemen heeft 1 engel 185.000 van Sanheribs soldaten uit zijn elitetroepen in 1 nacht omgebracht.
God besloot de stad en zijn inwoners te sparen.