Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
JustMeKV schreef:@Duke: Ik ben Algotra voorgeschreven tegen de pijn. Diclofenac mag ik niet nemen. Vandaag de eerste keer therapie gehad, ze heeft toen inderdaad uitgelegt dat ze voor nu de wervelkolom ging rekken, zodat de pijn minder word. Meer wilde ze en kon ze nog niet toen. Het moment zelf bracht het al verlichting. maar 2 uur later toch even moeten gaan liggen.
Heb jij nu nog last? Na dergelijke operatie?
Cowgirl schreef:ik heb er 3 gehad steeds op dezelfde plek.
Begon ook met een vervelend gevoel in de bil en pijn bij het omdraaien in bed . Uiteindelijk kon ik niks meer en gaf een manueel nog even het extra zetje en lag ik 2 weken in het ziekenhuis.
Ik ben niet geopereerd maar na een MRI onder narcose(omdat ik niet plat kon liggen) trokken de klachten de weg. Na 3/4 jaar zat ik weer op mijn paard.
Tijdens een andere baan (wederom kassenwerk) kwam de 2e...heel langzaam maar weer veel pijn in het been.
Deze trok uiteindelijk vanzelf weg. Ik werkte gewoon door omdat ik bang was voor het hele gedoe van de ziektewet. Mijn vorige baas was niet zo vriendelijk en ik heb daar best wat problemen mee gehad. Stomste wat ik ooit heb gedaan.
De 3e kwam ong een maand of 2 later. Toen knapte er echt iets. Toen wel naar huis.
Weer MRI. Hij zat weer op dezelfde plek maar was wel wat groter. In overleg met de arts het 6 a 8 weken aankijken en als het niet beter werd weer terug voor operatie.
Ik had 'geluk' en hij trok toch weer enigzins terug.
Nu ben ik bijna 14 jaar verder en lig al 14 jaar in 'puin' zoals ik dat maar noem.
Veel fysio gehad, trainingen, aangepaste zolen en nu sinds enkele weken weer naar de ostheopaat.
En die laatste was erg geschrokken hoe ik er bij liep(veel blokkades in de rug en zo'n beetje al mijn rugspieren waren verkleefd). Ik heb geen last meer van de hernia maar dus wel veel restklachten.
Echt paardrijden heb ik dan al 14 jaar niet meer gedaan. Het zijn meer stap ritjes en soms een stukje draf. Ik hoop het nu na deze behandelingen wel weer verder te kunnen uitbouwen.
Mijn advies: Doe geen rare dingen en luister naar je lijf. Vraag om goede pijnstilling. Herstel kan wel een jaar duren en iedereen komt er weer anders uit. Bij de een trekt hij vanzelf weer weg en de ander heeft een operatie nodig.
Operatie is niet altijd heilig . Ik kn ook mensen die juist meer klachten kregen erna. laat je dus goed voorlichten. Het schijnt dat de meeste hernia's binnen een half jaar zelf weer herstellen. En voor een compleet herstel hoor je al snel een jaar.
sterkte ermee...zo pijnlijk.
superpony schreef:Het grootste probleem is dat artsen standaard 3 maanden geven voor herstel met rust, beste pijnstillers en oefeningen. Dat is gewoon als je werkt, een gezin hebt, huishouden en evt dieren, echt geen doen.
JustMeKV schreef:superpony schreef:Het grootste probleem is dat artsen standaard 3 maanden geven voor herstel met rust, beste pijnstillers en oefeningen. Dat is gewoon als je werkt, een gezin hebt, huishouden en evt dieren, echt geen doen.
Hier loop ik net heel hard tegenaan. 2 mannen in huis en geen van beide die iets van huishouden op hem neemt. De ene vraagt of ik tegen vrijdag zijn kleren kan wassen. De andere komt thuis en zegt gho mag hier wel eens een dweil voorbij komen om dan zelf vervolgens de zetel op te zoeken. Beide zien totaal niet in dat ik helse pijn heb en zelfs voor dergelijk simpele dingen de kracht niet heb.
Gisteren vroeg ik hulp voor de paarden. Antwoord was : Het zijn jou paarden, vertel me nu niet dat je geen emmer meer kan uitgieten en kruiwagen hooi kan uirijden...
Ik zie me op deze manier geen 4 weken volhouden.
JustMeKV schreef:Ik ga vandaag als er nog plaats is langs bij de huisarts om andere pijnstilling.
Het gekste is dat mijn rug helemaal geen pijn doet maar alles compleet op mijn been zit.
Cowgirl schreef:ik heb er 3 gehad steeds op dezelfde plek.
Begon ook met een vervelend gevoel in de bil en pijn bij het omdraaien in bed . Uiteindelijk kon ik niks meer en gaf een manueel nog even het extra zetje en lag ik 2 weken in het ziekenhuis.
Ik ben niet geopereerd maar na een MRI onder narcose(omdat ik niet plat kon liggen) trokken de klachten de weg. Na 3/4 jaar zat ik weer op mijn paard.
Tijdens een andere baan (wederom kassenwerk) kwam de 2e...heel langzaam maar weer veel pijn in het been.
Deze trok uiteindelijk vanzelf weg. Ik werkte gewoon door omdat ik bang was voor het hele gedoe van de ziektewet. Mijn vorige baas was niet zo vriendelijk en ik heb daar best wat problemen mee gehad. Stomste wat ik ooit heb gedaan.
De 3e kwam ong een maand of 2 later. Toen knapte er echt iets. Toen wel naar huis.
Weer MRI. Hij zat weer op dezelfde plek maar was wel wat groter. In overleg met de arts het 6 a 8 weken aankijken en als het niet beter werd weer terug voor operatie.
Ik had 'geluk' en hij trok toch weer enigzins terug.
Nu ben ik bijna 14 jaar verder en lig al 14 jaar in 'puin' zoals ik dat maar noem.
Veel fysio gehad, trainingen, aangepaste zolen en nu sinds enkele weken weer naar de ostheopaat.
En die laatste was erg geschrokken hoe ik er bij liep(veel blokkades in de rug en zo'n beetje al mijn rugspieren waren verkleefd). Ik heb geen last meer van de hernia maar dus wel veel restklachten.
Echt paardrijden heb ik dan al 14 jaar niet meer gedaan. Het zijn meer stap ritjes en soms een stukje draf. Ik hoop het nu na deze behandelingen wel weer verder te kunnen uitbouwen.
Mijn advies: Doe geen rare dingen en luister naar je lijf. Vraag om goede pijnstilling. Herstel kan wel een jaar duren en iedereen komt er weer anders uit. Bij de een trekt hij vanzelf weer weg en de ander heeft een operatie nodig.
Operatie is niet altijd heilig . Ik kn ook mensen die juist meer klachten kregen erna. laat je dus goed voorlichten. Het schijnt dat de meeste hernia's binnen een half jaar zelf weer herstellen. En voor een compleet herstel hoor je al snel een jaar.
sterkte ermee...zo pijnlijk.
JustMeKV schreef:superpony schreef:Het grootste probleem is dat artsen standaard 3 maanden geven voor herstel met rust, beste pijnstillers en oefeningen. Dat is gewoon als je werkt, een gezin hebt, huishouden en evt dieren, echt geen doen.
Hier loop ik net heel hard tegenaan. 2 mannen in huis en geen van beide die iets van huishouden op hem neemt. De ene vraagt of ik tegen vrijdag zijn kleren kan wassen. De andere komt thuis en zegt gho mag hier wel eens een dweil voorbij komen om dan zelf vervolgens de zetel op te zoeken. Beide zien totaal niet in dat ik helse pijn heb en zelfs voor dergelijk simpele dingen de kracht niet heb.
Gisteren vroeg ik hulp voor de paarden. Antwoord was : Het zijn jou paarden, vertel me nu niet dat je geen emmer meer kan uitgieten en kruiwagen hooi kan uirijden...
Ik zie me op deze manier geen 4 weken volhouden.