Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
mirjamalvaro schreef:Klopt hoor. Hij maakt nu hele kleine euhmm dribbelpasjes ipv gewoon te draven. Binnenhand zat ik ook al naar te kijken, wat die af en toe doet, niet blij mee. Eens streng toespreken.
Bovenbenen probeer ik in principe heel los te houden. Maar kan dat ik wat ging klemmen omdat ik zo bezig was met tempo. Je moet op zoveel dingen tegelijk letten.
Rena100 schreef:Moedig zeg! Ik doe ook mee aan de movement. Wat ik vooral zie dat ze allemaal te diep lopen, daar heeft mijn paard ook echt een handje van. Daar zou ik wel echt meer aan werken.
Pipodipo schreef:Van dat hypermobiele, kun je dat misschien uitleggen?
Rena100 schreef:Skippy: ik heb ook een filmpje gepost op Insta (rena_lucia is mijn accountnaam) Daar probeer ik echt duidelijk haar voor de loodlijn te houden, maar duikt ze heel makkelijk en graag er weer achter. Ben benieuwd wat jij daar dan van vindt. (Was overigens eerste keer met barebackpad).
Rena100 schreef:Maar dat stretchen wanneer ze heel rond en diep zijn is maar schijn. Stretchen in de rug lukt toch echt alleen wanneer die neus er ook uit gaat. Daar zit het verschil in een bolle of holle rug.
Askja schreef:Stretchen vind ik altijd zo'n verwarrende term. Ik denk daarbij aan een sporter die zijn spieren oprekt - overigens ook in de humane sport een grotendeels achterhaalde methode. Stretchen veronderstelt dat je aan een spier trekt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling met rijden, dat je de teugels en het bit gaat inzetten om de spieren op te rekken. Ik heb het idee dat ruiters die denken in termen van stretchen snel de neiging hebben om door evt weerstand heen te gaan werken teneinde het paard los te maken.
Wat ik doe (probeer te doen), is het paard zo subtiel mogelijk uitnodigen zèlf te ontspannen, waardoor de bovenlijnbespiering verlengt en deze de beweging van het achterbeen door kan laten. Maar wel met behoud van een bepaalde kracht en elasticiteit in die bovenlijn, en daarom nooit tot de max, je wilt geen overrekking van bijv. de spieraanhechtingen aan de achterkant van de schedel.
Daarom zie ik biomechanisch gesproken ook geen meerwaarde in ldr trainen of langere tijd dieper instellen. Losheid, halslengte en stabiliteit, dat streef ik na, en daarvoor moet idd de neus eruit, al kan het m.i. geen kwaad als de neus bij momenten even achter de loodlijn komt.
Ronder instellen als ze zich opdrukken vind ik een grensgebied, het is nl zooo makkelijk om daarbij te veel terug te werken. Als ik het al doe, dan probeer ik het paard er zsm weer uit te rijden. Hand naar voren, hals op lengte. Ik wil dat het paard nageeft met de neus voor de loodlijn, en het is aan mij om dat te bereiken, als ik het idee heb dat het alleen lukt met rond instellen doe ik m.i. zelf iets fout. De halswervelkolom is veel flexibeler dan het ruggedeelte, dus je hebt zo een disbalans in de bovenlijn met dat rond instellen, een kink in de kabel, ipv een mooie, gelijkmatige boogspanning. Bij te rond instellen komt er ook meer trekkracht/spanning in het lendengebied door het overmatig oprekken van de bovenlijnspieren en het supraspinale ligament.