Geplaatst Ik dacht laat ik dit verhaal maar even delen, ik kan er veel over vinden maar eigenlijk ook niet zoveel.
Waarschijnlijk omdat er zoveel vage klachten mee gepaard gaan en omdat er geen duidelijk aanleiding voor is. Si- problemen bij paarden. Ik heb een aantal foto's toegevoegd maar de behandelende dierenartsen er even weggestipt (privacy).
Mijn paard is vorige week behandeld bij de clinic. Ik had hen na een lang proces van zaken wegstrepen gebeld om te vertellen dat er een echo gemaakt moest worden omdat ze si problemen had.
Achteraf begon het allemaal al veel eerder dan gedacht. Halverwege vorig jaar, paard blij, gezond en lekker 'vol' begon wat minder te doen met haar achterhand. Dit weten we aan de training en eigenlijk verder niets speciaal, ineens wilde ze rechtsom niet meer een volte lopen. 'Ach weet je jong paard, 5 jaar, nog niet lang onder het zadel'. Ze sprong wat vaker dan gemiddeld over maar ach ze vind het vast nog moeilijk. Training aangepast, het overspringen ging het ene moment goed en het andere niet, voltes liep ze weer normaal en de achterhand kon nog wel wat sterker, maar eigenlijk niets speciaals.
Hierop verhuisd van stalling; waar ze eigenlijk vanaf het begin heel relaxed was. Vriendinnen hadden al op haar gezeten zonder zadel en je kon heerlijk dingen met haar doen, op de emoes na dan. Die zijn nog altijd spannend hahaha.
Na de verhuizing, begon ze langzaamaan wat vast te houden op rechts al het overspringen in de galop werd steeds beter. Heel gestaag liep ze steeds wat stugger, zowel in haar lijf als mond, Ze begon protesteren bij het aanspringen (trapte uit) Wat ik nog nooit eerder met haar meegemaakt heb in de 4 jaar dat ik haar heb (ze is een beetje zo'n oké ik vind dit moeilijk, eng of niet leuk maar het is oké type). Dit baarde natuurlijk direct zorgen, waar kon het aan liggen? Teveel vasthouden van de ruiter waardoor het teveel druk opgebouwd word? Wellicht haar zadel?
Hierop naar haar zadel gekeken, haar zadel paste niet meer, nieuwe aangeschaft (waar natuurlijk een zoektocht aan vooraf ging). Hierna was ze weer oké. Daarna ging het sneller achteruit van vasthouden, naar rug hollen, gevoelig op haar rug achterste wervels en illium maar ze was ook niet helemaal aanwezig (niet knuffelig zoals ze altijd is). We kennen het allemaal, je kent je eigen beesie het beste en je voelt wel als het echt niet oké is. Ik naar de DA, logischerwijs is ze bekeken en eerst gekozen voor lichte beweging met pijnstillers en ontstekingsremmers in de hoop dat het een ontsteking zonder verhogen was ergens in de heup/bekken regio.
Op dit punt had ik al veel 'research' gedaan en al naar de DA benoemd dat het best wel eens het SI-gewricht kon zijn. Waarop al werd gezegd maar dan ben je een stuk verder van huis en zal je naar de clinic moeten.
Na de pijnstillers en ontstekingsremmers was ze weer helemaal haarzelf, helaas was dit voor korte duur. Zowel aan de longe als onder zadel, protesteerde ze veel, galoppeerde als een konijntje weg en liep enorm kort-lang achter, gevoelig op haar rug, niet meer lang en laag kunnen lopen, praktisch omvallen op de volte dat niet alleen maar zelfs met training waren haar biceps verminderd ten opzichte van haar volle bips. Daarnaast was ze in de tussentijd bozig geworden en met alles heel panisch en paniekerig. Onder het zadel voelde dit als een echte 'leg je been aan en weg is ze'. Ze wilde vluchten. Hierop eigenlijk direct een afspraak gemaakt met de clinic voor een echo, als je het lijstje ziet van si-problemen bij een paard had ze er maar een stuk of drie niet. Zo gezegd zo gedaan binnen een week kon ik terecht!
Ze hebben gekeken of het daadwerkelijk om si problemen ging, dit was het geval. Het rechter gewricht was meer aangetast en de linker voornamelijk aangetast door compensatie (botonsteking, spieronsteking, ruwe botdelen) Over de oorzaak hoefde we niet te speculeren, daar kom je niet achter, gewoon botte pech voor haar. Ondanks het feit dat een injectie geen gegarandeerd succes geeft heb ik besloten haar gewricht wel te laten inspuiten met het cocktailtje. Inmiddels al lang blij voor haar en voor mij dat we weten wat er is en dat er naar gehandeld kan worden maar ook dat er niet ook nog ergens artrose zat.
Op dit moment staat ze heerlijk in de wei en heb ik een trajectje meegekregen:
- in de eerste week na de behandeling (4 keer per week los longeren)
- tweede á derde week longeren met bijzet (om het lang-laag weer te introduceren)
- vierde week weer beginnen met rijden (lichte inspanning)
- na week zes á zeven moet er een duidelijk verschil zijn van minstens 70%
is er een duidelijk verschil, maar nog niet 100% dan opnieuw contact opnemen voor fysio en kijken wat er in de training gedaan kan worden. Is het verschil niet duidelijk zichbaar, is er de keus voor de infuus behandeling (voor de botproblemen)
Al weten we nu nog niet hoe alles zal verlopen en of ze beter word, of dat ze met heel vroeg pensioen moet, weet ik wel dat ze sinds de behandeling niet meer kort-lang loopt, haar achterbenen weer meer optilt maar nog veel belangrijker, weer knuffelig is en niet meer boos en niet meer paniekerig.
Zijn er nog meer mensen in het zelfde traject, paarden waar weer volledig op gereden kon worden, of alleen recreatief of misschien wel helemaal niet meer? Ik ben benieuwd.
Even voor de beeldvorming:
Het ging allemaal heel snel dit is nog niet heel lang geleden, eigenlijk niets speciaals aan het hand.
Tijdens de behandeling (ik heb er nog meer foto's van maar dan moet ik wel heel veel mensen wegstippen)
Na de behandeling, ze komt weer naar mij toe en wil weer met ons allemaal knuffelen
