Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-18 23:51

Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-18 23:51

Iedere maand zal er ander ras in de spotlights staan waar een uitgebreid nieuwsartikel over op de voorpagina over zal verschijnen. Hiervoor kunnen wij jullie hulp goed gebruiken!

Deze maand: de Mérens

Deze maand hebben we gekozen voor de Mérens. In dit topic kun je jouw kennis over het ras met ons delen.
Wat maakt de Mérens zo speciaal voor jou? Zijn er misschien ook punten die wat extra aandacht verdienen bij dit ras volgens jou en waarom? Wat zijn jouw persoonlijke ervaringen met de Mérens? Heb je grappige, lieve of interessante verhalen of foto's die je graag wilt delen met andere bokkers?

Let op met het delen van foto's, deze zullen óók gebruikt kunnen worden voor de Wiki. Wanneer je een foto plaatst in dit topic met toestemming om te gebruiken voor het artikel, geef je automatisch ook toestemming voor het gebruik op de Wiki. (Je naam zal vermeld worden bij de foto).
Om de hoeveelheid foto's de info niet te laten overstromen vragen we je om niet meer dan 2 foto's ter illustratie toe te voegen

.

Je kunt je informatie, foto's en/of persoonlijke ervaringen tot 20 april inzenden, daarna zal het topic op slot gaan en zal de nieuwsredactie een mooi samenhangend artikel maken. Dit artikel zal op de 1ste van de volgende maand op de voorpagina gepubliceerd worden.

Eerdere topics gingen over:
De Haflinger, de IJslander, de Draver, de Clydesdale, de Frederiksborger, de Morgan Horse, de Tinker,
de Fries,
de Welsh Pony & Cob

Laatst bijgewerkt door balance op 16-05-18 23:41, in het totaal 2 keer bewerkt
Reden: Sticky verwijderd

**Geplaatst**: 04-04-18 22:29

Geplaatst: 04-04-18 22:29

Waarom is de merens zo speciaal voor jou?
Toen ik net op de manege reed kwam er een jaar later een apart paard binnen. Gitzwart met een witte kol op haar hoofd. Het was de merens. Al gelijk bij het zien van dit ras ben ik er helemaal verliefd op.
Het zijn zulke rustige pony’s in de omgang en rijden heerlijk. Ze hebben vlakke gangen waardoor je niet omhoog word gegooid tijdens het rijden.
Ik heb in totaal 2 metenden gereden en 1 kruising merens en alle 3 de pony’s zijn uniek maar rijden heerlijk.
Ze willen graag voor je werken en mede daardoor is de merens zo speciaal voor mij.

Wat zijn mij persoonlijke ervaringen met de merens?
Zoals ik net al vertelde heb ik op de manege veel verschillende merens pony’s gereden. De laaste is mijn altijd bijgebleven. Zijn naam is Nard de bigorre is geboren in Frankrijk en geboren op 5-07-2001.
Zijn ouders zijn epice de bigorre en enzo de fouge.
Hij is toen samen met zijn halfbroer nadir naar de manege gekomen en zou voor het huifbed worden gezet en in de lessen. Nard is een paard wat graag wil werken maar ook eenkennig is. Ik heb Nard in totaal 3,5 jaar gereden en naarmate de tijd vorderen werd dit erger. Nard wist mijn altijd blij te maken en heeft mij ook goed geholpen tijdens een moeilijke periode.
Tijdens het rijden deed hij altijd zijn best en ik kon zo genieten van zijn galop

.
Al met al een bijzondere tijd met een bijzondere merens waar ik nog veel positieve herringeringen aan heb.

Afbeelding

**Geplaatst**: 07-04-18 19:12

Geplaatst: 07-04-18 19:12

Getipt werd ik over dit topic, en graag schrijf ik iets over het hele leuke ras merens waar ik al jaren aan verknocht ben.

Het merensstamboek Nederland schrijft over de geschiedenis van de merens . Dat kan ik zelf niet beter dus vandaar de link hier geplaatst. Door deze geschiedenis te kennen weet de (toekomstige) merens eigenaar dat ze te maken hebben met een sober waarschijnlijk zeer oud ras, dat nog dicht bij de natuur staat en karakter eigenschappen heeft zoals de rust en onverschrokkenheid dat te maken heeft met eeuwenlang leven in de bergen van de Pyreneeën. Als een merens ooit ergens van verschiet, dan blijft hij stokstijf staan. Het zit als het ware in de genen van de merens om niet te vluchten want in de steile bergen kan dit hem zijn leven kosten.

Het sobere is erg belangrijk om te weten, want eigenlijk zijn de weides in Nederland te rijk voor dit sobere paardje. Aangezien het paardjes zijn die het liefste veel buiten staan, vraagt dit wel een verstandig weide en voer beleid.

Twee merens paarden zijn in mijn bezit. Het hebben van één merens heeft namelijk een nadeel, je wilt er geheid twee

.
Hercule is 20 jaar in mijn leven en wordt dit jaar 23 jaar en Polie is al tien jaar bij ons en zij wordt 15 jaar. Het zijn twee paarden met totaal verschillende karakters die hier rondom ons huis leven en 7 x 24 uur buiten staan. Ze zijn een onderdeel van het gezin.
Mijn ervaring is met deze twee paardjes, dat het even duurt voordat je echt een band hebt, maar als het vertrouwen wordt gegeven dan is dat voor het leven. Het zijn fijne paarden waar we van alles mee gedaan hebben en kunnen doen.

Hercule daar hebben we veel mee gemend, daar is show mee gereden onder de man en aangespannen en met de dochter is er in de ponyclub wedstrijden mee gereden en vrijheidsdressuur mee gedaan, iets dat hij geweldig vond en erg opgewonden van raakte

. Graag reden en rijden we met hem buiten.

Een leuke anekdote als het gaat om de moed en onverschrokkenheid van de merens. We stonden in de jaarbeurs met het merens showteam te wachten want voor ons zou Anky van Grunsven optreden en wij na haar. Het was ontzettend druk, en Bonfire met al zijn ervaring durfde echt de hal niet in. Toen zijn we met Hercule met mij erop, voor haar uit gegaan en toen ze in de hal was, zijn wij weer met een bochtje vertrokken. Anky vond het hilarisch en kon er gelukkig ook hartelijk om lachen.

Polie was en is het tegenovergestelde van Hercule en een heter wat banger paardje. In tegenstelling tot Hercule vindt zij dressuren heel erg leuk om te doen en ze kan het ook goed. Ze is een lenig paardje, dat reageert op minimale hulpen en echt met je meewerkt. Heerlijk paard om te rijden. Echt een cadeautje. Polie is L1 start gerechtigd, maar door de emigratie hebben we haar dus na paar maanden uitgebracht te hebben, moeten laten stoppen met officieel wedstrijd rijden.
Buiten is Polie fijn voorwaarts en super aan de hulpen en echt betrouwbaar ook al is ze banger vergeleken met Hercule, die in principe nergens bang van is.

Af en toe zijn we met andere mensen, zij dan op Hercule, buiten wezen rijden. Iemand vertelde me ooit dat zij altijd het idee had dat merens slome paardjes waren. Maar zo zei ze naderhand: "ik vind het leuke onverstoorbare en kittige voorwaartse paardjes". "Erg leuk om buiten op te rijden, want doordat ze zo solide aanvoelen en totaal niet bang zijn, is het zelf ook echt genieten en om je heen kijken".

De onverstoorbaarheid van de merens uit zich op alle mogelijke manieren. Als je een jaar niet gereden hebt, dan pak je gerust je merens, je zadelt haar of hem en je kunt er gelijk zonder enig probleem mee wegrijden buiten. Ze zullen hooguit iets vrolijker zijn, maar alles zal binnen het toelaatbare blijven zonder enig probleem.

Een ander leuk en grappig voorbeeld van de veelzijdigheid en onverstoorbaarheid van de merens is het volgende. Ik werd gebeld op mijn werk door mijn instructeur. Totaal in paniek want zijn paard was met laden gevallen van de wagen en hij moest voor iemand van de manege een bruiloft rijden binnen twee uur. Of hij Hercule mocht hebben, want dat was de enige met wie hij het zo kort dag aandurfde en of mijn dochter mocht groomen. Toen ik geschrokken "piepte", maar hij ziet er niet uit joh, hij is helemaal modderig :oo

, lachte hij en vertelde dat ze een les hadden afgezegd en dat Hercule al met vrouw en macht schoon geschrobd werd en hij het allemaal prima vond al die aandacht.
Het paardje van de instructeur had ongeveer dezelfde afmeting als Hercule dus tuig was geen probleem en dus later voor de sjieke trouwkoets, die al klaar stond in de vrachtwagen, kon hij zo ingespannen worden toen ze op de plaats van bestemming aangekomen waren. De verbaasde directeur van de middelbare school haalde dochterlief voor dit noodgeval uit de klas, dus die was ook al met spoed onderweg naar de manege. Achteraf kregen we de foto's. Hercule zag er prachtig uit en had zich onberispelijk gedragen en liep door de stad tussen al het drukke verkeer in, liep door de haag van mensen heen, alsof hij dit werk altijd al deed zonder ook maar één stapje verkeerd te zetten of aarzeling te tonen.

Wat waren we trots!

voor mensen die het leuk vinden kunnen nog de volgende oude topics over mijn paarden bekijken:
De eerste vier foto's Hercule en Polie voor het eerst op Bokt, mogen niet gebruikt worden want ik krijg de fotograaf niet te pakken voor toestemming.
[ITP] De merens Polie en Hercule voor het eerst op BOKT
De foto's van oortjes topic mogen allemaal gebruikt worden want heb ik zelf gemaakt.
[ITP] Oortjes topic in het mooie Frankrijk

en een filmpje van een ondeugende plagende Hercule die zijn baasje wilt plagen door niet te luisteren :Y)

en alleen de pech had dat zijn vrouw Polie wel luisterde

: https://photos.google.com/share/AF1QipP ... ZhTnJEYjN3

Er is heel veel over dit heerlijke paardenras te schrijven. Maar hier laat ik het even bij.

Hercule de Ecueil (eerste premie ruin 2004 algemene keuring) geboren 31 augustus 1995 op 5 jarige leeftijd:

Afbeelding

Polie de Bigorre 1 mei 2003 geboren 2016 hier aan huis met haar nieuwe hoofdstel:

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-04-18 05:12

Re: Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-18 05:12

Goh.. in mijn gedachten hadden ze een zwaarder, korter hoofd.
Als iets goud waard is voor mij (inmiddels) dan is het wel een braaf, onverschrokken paard. Heel leuk deze verhalen.

**Geplaatst**: 08-04-18 10:32

Geplaatst: 08-04-18 10:32

hoofdje van die van mij

, stukje volgt, even geen tijd

**Geplaatst**: 08-04-18 11:39

Geplaatst: 08-04-18 11:39

Assiebassie, wat een mooie foto!

balance schreef:
Als iets goud waard is voor mij (inmiddels) dan is het wel een braaf, onverschrokken paard.

Dan zit je bij de merens aan het goede adres. Wel heb ik ook af en toe, draken van merens ontmoet (ver in de minderheid gelukkig) die volkomen onopgevoed waren. De merens moet je begrijpen. Ze hebben een sterk karakter en ze staan dicht bij de natuur.
Een merens die maar 3 uurtjes weidegang krijgt per dag die kan in een enorme draak veranderen, gewoon omdat ze dit psychisch totaal niet aan kunnen. Er zijn merens die wel goed op stal kunnen staan, maar dat moet je goed uitvragen. Een merens die uit Frankrijk komt vanuit 24 uur buiten staan op sober gras, moet je voorzichtig mee omgaan als het om weidegang gaat want het gras in Nederland is veel rijker. Ze kunnen daar ziek van worden, maar ook gewoon vervelend in het gedrag.
Tevens zie je wel eens merens met de kolder in de kop, omdat ze veel te rijk gevoerd worden (brokken b.v.) met alle problemen van dien.

Verder is het zo met dit ras, zo is mijn ervaring, dat ze zo zelfstandig zijn dat ze de mens als ze goed gehouden worden, eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Dit kan zich vertalen bij onzekere ruiters, dat ze het heft in handen nemen en de leiding over nemen. Ik vind persoonlijk een merens daarin "sterker" van karakter als bijvoorbeeld de KWPN-ers die ik gekend heb. Die zijn vaak veel heter en zenuwachtiger (iets waar ik niet zo van houd) maar ze geven wat gemakkelijker de leiding aan de mens, waarbij dit natuurlijk niet voor alle merens en alle KWPN-ers geldt. Generaliseren is nooit goed.

Mijn persoonlijke ervaring is dat je super consequent moet zijn zeker in het begin als je een nieuwe merens hebt. Zet hem lekker met vriendje of vriendinnetje bij elkaar en buiten en dat scheelt al een hoop. Want ze zijn zeer sociaal. Hoe fijner de merens zich voelt, hoe fijner ze zijn in de omgang.

Voorbeeldje:
Ooit toen ik mijn merens wilden wegbrengen om beleerd in twee span te worden, vroeg ik om 7x 24 uur buiten. De baas van het hele spul zei tegen mij dat er maar één ras is die bij hem 24 uur buiten mocht staan en dat was de merens. Normaal stonden de paarden bij hem veel binnen met paar uurtjes weidegang en twee merens bij hem waren letterlijk door de muur naar buiten gekomen want die konden dat niet verdragen. Dus dat werkte niet.

Hij schoot hartelijk in de lach toen ik vertelde dat ik twee merens in de aanbieding had.

Dit verhaal vertelde mij toen, dat het "anders zijn" wat ik zelf bij de merens zag bevestigd werd door deze man.
Ooit bij een hengstenhouder gehoord dat hij een enorme draak van een hengst op stal had staan. Toen ik geschokt vroeg of hij veel binnen stond kreeg ik te horen dat hij maar 3 uurtjes buiten stond en de rest alleen op stal :(:)

. Toen hij zag hoe wij met onze paarden omgingen trok hij zelf de conclusie dat hij wellicht het fout gedaan had met die hengst, niet wetende dat dit ras gewoon veel buiten moet met een ander paardje erbij.

Als je iets van de merens gedaan wilt hebben en hij begrijpt wat je wil, blijf rustig en relax, maar stop pas als hij ook werkelijk gedaan heeft wat je vraagt. Het gebeurt af en toe nog steeds dat Hercule een "wie is de baas" spelletje speelt en dat na 23 jaar

. Dan komt hij niet naar mij toe op de wei. Als hij echt niet komt dan roep ik: "laatste keer" en bij geen reactie vertrek ik gelijk en kom pas heel veel later terug. Dat gebeurt zelden of nooit meer, want meestal komt hij zo snel als zijn benen hem dragen kunnen bij het woordje "laatste keer".
Ook toen we hem net hadden een voorbeeld met buiten rijden. Ooit ben ik mijn dochter haar brood gaan brengen want mijnheer weigerde om een bruggetje over te gaan. Ze bleef hem met de neus in de richting houden waar hij naar toe moest, bleef consequent en vriendelijk en pas na 2 uur kwam er een diepe baal zucht en liep hij hartstikke vlot over de brug

. Mijn dochter wist dat ze getest werd want Hercule is nergens bang voor ~~}>

wilde ze doen, maar heeft ze gelukkig niet gedaan. Ook niet voor de zweep was hij bang, want daar gaf hij helemaal niets om. Inmiddels wel, want deze hebben wij zelden of nooit meer gebruikt. Dit soort verhalen ken ik ook wel van andere merens eigenaren. Dus ja het is een super tof ras (je hebt altijd uitzonderingen die draken zijn en blijven ongeacht de opvoeding) maar je moet wel echt opvoeden en leuke dingen met ze doen zodat je een band krijgt met ze. Als de band er eenmaal is, dan gaan ze voor het vuur voor je en is hij voor de rest van je leven aan je verknocht.

Zo was ik ook in Bouan (In Frankrijk waar de nationale keuringen zijn in augustus) en een Nederlands echtpaar zocht hun verkochte hengst tussen al die paarden. Het hengstje stond in de actieve dek dienst in de kudde in de bergen en was ook in Bouan hetgeen ze wisten. Maar enorm veranderd (heel mager) door het ruige leven van de bergen en het bedienen van de dames

. Ik keek erop en zag hoe die twee zochten en zochten. Ik wist ook niet waar het hengstje stond er zijn daar altijd zoveel merens. En opeens komt er een hele harde hinnik en brul uit een kudde paarden en het hengstje rent naar de draad en blijft maar naar ze brullen. Het echtpaar was zo ontroerd, want het was hun hengstje die hen wel had herkend maar zij hem dus niet. Hij was totaal veranderd. Het manneke ging volledig uit zijn plaat en pikte zo hun stemmen uit de mensenmassa eruit. Toen heb ik ook een traantje weggepikt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-04-18 15:55

Geplaatst door de TopicStarter : 08-04-18 15:55

Ik krijg gelijk een associatie met de leeuw die zijn opvoeders herkende toen ze hem opzochten na vrijlating. Zou mij ook wat doen hoor, zo’n dier dat hinnikt als hij zijn vorige eigenaars herkent.
Eigenlijk is de Mérens dus wel met allerlei ‘oer’ rassen te vergelijken begrijp ik.
Ach, dat stoerse ‘kijken wie de langste adem heeft’ heeft ook zijn charme op zijn tijd.

**Geplaatst**: 08-04-18 20:35

Geplaatst: 08-04-18 20:35

Ik herken wel veel in jou verhaal Pien, ze zijn heel apart vind ik en soms net echte paarden

.

16 jaar geleden maakte ik kennis met de Merens, een geweldig leuk en apart ras.
We gingen op paardrijvakantie en wilden een mooie omgeving en leuke paarden.

Zo kwamen we uit bij Ies Ollivettes in de Ardennen.
Betrouwbare en voorwaartse paardjes was de omschrijving, we gingen ‘of the road’ rijden.
We waren benieuwd, want ja je weet niet wat er klopt van de beschrijving, maar we hadden een geweldige vakantie, vooral dankzij de Merens paarden, wat een geweldige dieren, ze waren kalm en onverstoorbaar maar heel snel als ’t kon, vriendelijk en werkwillig, en heel stoer!, ze klommen en daalden met een zeer stevige tredvaste stap.
De steile heuvels op, soms stenen trappen, en bij het dalen gleden ze bijna op hun kont naar beneden, je mocht afstappen als je niet durfde maar we bleven lekker zitten want we voelden ons eigenlijk gewoon veiliger op die brede paardenrug.
We gingen door riviertjes en door dorpjes en dwars door het stadje, over paden waarbij we het stadje diep onder ons zagen, prachtige vergezichten, smalle paden, brede paden, tussen bomen door naar beneden, over karresporen, aten en dronken onderweg, de paarden waren echt geweldig en gingen gewoon door, soms 4 uur aan één stuk, daarna pauze en weer verder.
We reden langs de kudde met merries en veulens, er werd ook gefokt en verkocht. We werden begeleid door de eigenaresse die vaak op haar dekhengst tussen de merries reed. Hij was heel braaf en een ster in het openmaken van zijn stal, hij stond tussen de merries en dat was geen probleem.

Een jaar later zijn we weer gegaan en weer dezelfde geweldige ervaring gehad, we waren eigenlijk wel heel erg weg van dit ras, zo een zou ik er wel bij willen hebben, maar ja had er al drie dus….
Maar ik nam me voor, als er een bij komt, dan ga ik zoeken naar een Merens, we zijn ook verschillende keren naar een keuring geweest, ook het paardje waar ik in de Ardennen op gereden had was erbij, met haar veulen, ze werden eerste in hun klasse, vond ik dubbel leuk natuurlijk.

En sinds 5 jaar heb ik een Merens merrie!!, wat een geweldig leuk beest, ze is lief, rustig en zeer betrouwbaar, is altijd vrolijk en soms erg jolig, we zijn echt gek op haar en eigenlijk iedereen die haar kent.
Ze kan ook lekker stressen om niks, maar dat is snel over.
Ze was 6 toen ze hier kwam, net nog een veulen, moest wel een tijdje wennen, was eerst erg onzeker en stresserig, kon nog niet heel veel, maar ik ben rustig van voren aan begonnen en ze is nu zo makkelijk, soms erg eigenwijs, maar dat is meestal snel weer over, dan werkt ze gewoon goed mee, en er moet ook wat inzitten toch? Ze is lekker pittig, kan enorm hard gaan en wil dit ook graag haha, mag ze niet van mij, maar je kan ook uren rustig met haar stappen, ze is erg nieuwsgierig, wil overal op af en alles bekijken, en als ze iets eng vind gaat ze ‘staan’, geen beweging in te krijgen, en gaat pas weer bewegen als ze het goed bekeken heeft, raar beest!! wel een met sterk karakter, zeker geen doetje meer zoals eerst. Natuurlijk vind ze bepaalde dingen ook eng, plotselinge harde geluiden bv. En een rij motoren die nogal knetteren, groot landbouwverkeer en grote vrachtwagens, en dat komt hier alletwee veel voor helaas.
We rijden recreatief en doen wat grondwerk in de rijbak, rijden over polder weggetjes, over de dijken, in de bosjes , langs de zeedijk en als het eb is op het slik (drooggevallen Oosterscheldebodem ).
We hebben 2x meegedaan aan de Huybergse driedaagse, zijn naar ’t strand bij Renesse geweest en hebben veel hier rondgereden, we gaan van de, vrij steile , zeedijken met basaltblokken naar beneden en gaan daar ook weer over naar boven, dat vind ze echt geweldig, klimmen zit in haar bloed, haha. Hoe uitdagender hoe leuker ze het vind, ze is graag bezig, maar kijkt daarbij tevens goed uit waar ze gaat.
Tot vorig jaar heb ik gelest met haar, dressuurmatige training, ook in een binnenbak, dit vond ze eerst erg spannend, maar ging steeds beter. Met een betere ruiter zou er heel wat uit te halen zijn, ze loopt ruim en ijverig. Balkjes lopen/springen vind ze helemaal geweldig. Ze is heel groot voor een Merens, ze is nog gegroeid nadat ze hier kwam, hoger dan 1.55, nooit officieel gemeten, maar ik ben 1.75 en niet te lang voor haar, wel brede rug natuurlijk, zit als een luie stoel $_/-\o_$ .

Toen ik haar een half jaartje had, ben ik in de polder van haar af geduikeld, mijn zadel ging schuiven, en ik moest haar loslaten, het paard van mijn vriendin rende weg, een provinciale weg op, echt wel hard en ver!!! Zij er een stukje (20 meter)achteraan, tot ze me hoorde roepen, ze stopte, draaide zich om en bleef staan tot ik bij haar was.
Ze was echt verbaasd en keek nog wel even naar het paard dat verder denderde, maar koos ervoor om op mij te wachten, ik vond dat zo wonderlijk, maar was natuurlijk heel blij en ook trots op haar, ik kon zo weer opstappen!!superbeestje!!

Dus ja wij zijn wel weg van dit ras, moeilijk vind ik dat ze zo snel eten en snel dik worden, ze hebben niet veel nodig aan eten, dat is zeker een aandachstpunt. Die van mij is ook erg gevoelig voor vliegen, ze heeft dus ’s zomers een vliegendeken op, anders loopt ze te stressen, met vliegendeken gaat het prima.

Dit is tijdens een clinic vrijheidsdressuur in de binnenbak, schoon paard

Lekker vies met wintervacht van afgelopen maart, op de uitkijk

zo lijk ik nog groter 8-)

En,ik kan het niet laten, nog een van haar mooie koppie $_/-\o_$ knap paardje hé

Afbeelding

Zo nog een heel verhaal geworden maar wel leuk om eens neer te pennen over mijn lieve beestje.

**Geplaatst**: 08-04-18 22:51

Geplaatst: 08-04-18 22:51

leuk de merens ras van de maand!

Ik heb het ras leren kennen als klein meisje van net aan 8 jaar oud, nu 30 jaar later ben ik er nog steeds verzot op..
Voor mij zijn het vleesgeworden penny paardjes

ieder meisje droomt wel van een bepaald type paard toch? Voor mij was dit de merens, zwart, redelijke veel manen, lief en een tikkie eenkennig.

In 2005 kocht ik Quira......van een foto op internet.....
De advertentie had ik al meermaals gezien, toch weggeklikt, tot een goede vriend bij haar in de buurt een ander paard moest wegbrengen en vroeg: zal ik haar maar ophalen dan? Gok gewaagd en jemig wat een geluk heb ik met haar gehad. Zo was ze in 2006 beste 2 jarige en behaalde ze in 2009 het sterpredikaat na 4x op rij een 1e premie te behalen en een hele nette rijproef neer te zetten. In 2010 heeft ze daar nog een schepje bovenop gedaan door algemeen dagkampioen te worden met haar lieve hengstveulen arthur aan de voet.

Afbeelding

In 2017 heeft quira, of ukkie zoals ze thuis meestal genoemd wordt weer een veulen gehad, nu een mooi merrieveulen met de naam Hera.

Afbeelding

Tussen de bedrijven door loopt quira onder het zadel op concours in de L2 dressuur en gaan we komend jaar het mennen ook wat serieuzer oppakken.

Naast quira heb ik ook sinds jaren de merrie Igora du Sinther, een totaal ander paard dan quira, veel meer op 1 persoon gericht en heel duidelijk, je kunt ermee overweg of niet...en niks daar tussenin .
Ook met igora hebben we een aantal veulens gefokt, deze wonen nu allemaal in duitsland. Hopelijk geeft zij ons in 2019 nog 1x een veulen, ze is afgelopen week geinsemineerd dus nog even afwachten. Wel erg spannend omdat igora niet meer de jongste is.

Afbeelding

Nog kort samengevat waarom ik zo dol ben op het ras:
Het zijn alleskunners die erg gericht zijn op de eigenaar en wat terughoudend kunnen zijn richting vreemden.
Ik rij ze onder het zadel in de dressuur, maar ook crossen ga ik niet uit de weg en daarnaast men ik ook met ze.

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-04-18 09:55

Geplaatst: 09-04-18 09:55

Assiebassie en Inkepink wat een mooie verhalen en foto's

Ik heb nog eventjes op internet gezocht. Het eerste filmpje gaat over de keuringen van de merens in Bouan elk jaar in augustus.
https://www.youtube.com/watch?v=uQXXVUztNwY In dit verhaal vertellen de mensen afzonderlijk over de veelzijdigheid van de merens en zie je op de achtergrond merens gaan.

Het tweede filmpje heb ik zelf ook gezien namelijk daar dalen de Fantilhou merens af van een zeer steile helling. Fantilhou fokt levert zo'n fijne gebruiks merens af

Zelf heb ik de afdaling gezien (een ander jaar) die jullie hieronder zien. Toen ik het zag deed mijn vriendin mee (ze doet in dit filmpje ook weer mee

) en deed ik het zowat in mijn broek van angst want het is ongelooflijk stijl. Je moet je voorstellen dat beneden het publiek staat te wachten met ingehouden adem en helemaal los gaat van enthousiasme als de paardjes beneden zijn. Ik vind het een enorm spektaculair gezicht.
https://www.youtube.com/watch?v=kkl3IecScZk

en nog wat foto's en filmpjes van Bouan. Hier zie je merens in allerlei soorten en maten met hoogopgeleide ruiters en zeer laag opgeleide ruiters:
https://www.youtube.com/watch?v=UFuI6cuCltc

https://www.youtube.com/watch?v=ya7EHAuK00c

**Geplaatst**: 09-04-18 10:18

Geplaatst: 09-04-18 10:18

Wat een leuk stukje Inkepin en prachtige foto's

, je doet echt veel met ze.

En hele leuke filmpjes Pien, dat dalen deden we in de Ardennen ook zo, zie je hoe voorzichtig ze dat doen, het was echt een ervaring die ik nooit zal vergeten, knappe paarden.
Daarom hebben ze zo'n dikke kont

.
Ze hadden daar trouwens wel borsttuigen en staartriemen om te voorkomen dat het zadel ging schuiven.

Ik heb trouwens nog veel meer foto's, zou ik er nog wat hier neerzetten?

**Geplaatst**: 09-04-18 10:43

Geplaatst: 09-04-18 10:43

Ik zal ook maar reageren, al heb ik geen merens meer. Maar ik ken de andere kant van het ras. Wat de gevolgen zijn als je deze redelijk zelfstandige dieren niet in handen hebt tijdens hun opgroeien en ze dus min of meer verwilderd opgroeien.

Grappige is dat Pien daar ook min of meer van heeft kennisgemaakt ook. Veel later bleek pas dat zij met bekenden mee was om naar Heleen van grote boele te komen kijken of zij geschikt was voor hun. Antwoord bleek wel duidelijk helaas pas na aankoop nee absoluut niet. -O-

vader saltimbanque III moeder Ortie. Een stevige oud type merens van 6 juni 1995

Maar ok, wij hadden naast Karuna een jonger veulen (kruising arabier) die een dag na zijn tweede verjaardag is ingeslapen. We werden toen getipt door onze hoefsmid dat een oudere man accuut ivm gezondheid twee jonge merensen kwijt moest. Een ruin en een merrie. Dus wij erheen en we treffen twee redelijk verwilderde dieren aan. Hij had ze net gekocht in deze staat maar zijn gezondheid ging rap achteruit. Wat bleek Heleen had tot hij haar kocht alleen in een weitje bij de ijssel gestaan zonder menselijk of soortgenoot contact.

Gevolg daarvan een doodsbange licht agressieve dominante merrie die niemand in haar buurt duldde. Op straffe van aanval en geweld desnoods hield ze iedereen uit haar buurt. Afijn vrachtwagen, grote emmer voer en overrompelen hebben we haar een halster omgedaan en veilig op pensionstal gekregen. Daar een hands off beleid kunnen maken waardoor ze samen met karuna veilig de wei in en uit kon. Langzaam met t touch en zweepjes met spons en doekjes kunnen gaan aanraken. Stalhouder en wij tweeen konden haar vrij snel al goed en veilig handelen. Inrijden is zonder enig probleem gegaan, alleen in de puberteit even tja madam was wat dwars. Niet meer de bak uitwillen na longeren. Dus na overleg met stalhouder hooi en water neergezet en twee dagen later bliefde madam pas weer in de buurt te komen. Hihi

Ieder ander moest echt uit de buurt blijven.

Hoefsmid was eerst verdoven voor ze gekapt kon worden enten en zo was voor de dierenarts geen veilige handeling. Vaak gehoord dier is alleen geschikt als worst. Ja ze was idd wat eenkennig en heel duidelijk in wie ze wel of niet mocht. Maar voor ons en langzaam aan voor anderen was ze goed meegaand en ze reed heerlijk. Onverschrokken, legertanks geen enkel probleem, chinooks tegenkomen op de hei bij ede met een oefening, is dat eng dan?

Affijn mijn gezondheid ging achteruit dus haar te koop moeten zetten tegelijk met zo leek het inslapen van karuna. Pien kwam dus met haar bekenden, heleen werkte goed mee dus ze was verkocht. Om na de verhuizing tot onze grote verbazing in een klap terug te vallen in haar oude gedrag dat ze al twee jaar niet had vertoond. -:(-

.ze kwam terug, karuna had reserve tijd gekregen. En een jaar hebben we heleen te koop gehad veel mensen afgewezen omdat we problemen verwachten.

En toen meisje van 11 dun iel sprietje met haar vader. Ok als dat maar goed gaat. Heleen misdroeg zich echt vreselijk met opzadelen en hoeven krabben paps heeft been vastgehouden en madam lag op haar rug onnozel te kijken sjips waar ging dit fout. Maar echt vanaf seconde een een superband tussen groot breed zwaar zwart lijf en een dun iel jong sprietje. Als en schaap zo mak als ze bij ons ook was. Vol vertrouwen nu bijna 20 jaar later is ze nog steeds bij dat meisje. Inmiddels grijs bejaard en oud en nadat ze eerst wedstrijd pony is geweest is ze nu al jaren een uitermate goede therapiepony. Juist door haar voor en afkeur voor bepaalde mensen.

Kortom een superras als ze je mogen, $*\o/*$ een regelrechte ramp als ze je niet mogen. _-:(

**Geplaatst**: 09-04-18 11:08

Geplaatst: 09-04-18 11:08

Heftig verhaal karuma, gelukkig met goede afloop.

Dat eenkennige ken ik ook ja, de eerste tijd kon alleen ik wat met haar doen, en nu nog als manlief haar eens uit de wei wil halen komt hij vaak terug en zegt dat ze niet 'wil' jaja, ze probeert gewoon wat ze kan om in de wei te blijven, draakje, ze loopt gewoon weg van hem.

Ga ik erom, en zeg een beetje boos: dat doen we zo niet he, we gaan wel normaal doen, kijkt ze zo van ach ja een grapje op zijn tijd moet kunnen, ik ga wel mee hoor maar is wel leuk om eens te kijken of het lukt en hij was niet duidelijk genoeg. En loopt ze als een lammetje zo mee, de schurk

Dus inderdaad geen paard voor iedereen, zit nog een erg oerinstinct in, zijn erg zelfstandig of eigengereid, hoe je het wil noemen. Zij maakt mij me zeer bewust van mijn eigen gedrag, soms confronterend

.

**Geplaatst**: 09-04-18 11:20

Geplaatst: 09-04-18 11:20

Ik heb zelf in 2016 kennisgemaakt met de Mérens. In Frankrijk. Ik had al een paar jaar niet paardgereden toen wij op vakantie gingen in de Fermette van pien_2010 hier op Bokt. Van het een kwam het ander en stond ik in de weide bij Hercule en Polie en was meteen weg van ze. Toen ik eenmaal met een grote glimlach op de rug van Hercule zat was ik ook gelijk verkocht. Hercule heeft geen stap verkeerd gezet met mij, toch wat onzeker na jaren niet te hebben gereden en als van origine westernruiter op een dressuurzadel nog wat onzekerder. Tijdens de rit die we maakten ben ik ook ontzettend verrast door de werkwilligheid en pit van de Mérens, en hoe zachtaardig ze zijn als je er naast staat. Ik zou zelf, als ik de ruimte had (zowel stalruimte als financiële ruimte) de Mérens zeker overwegen. Zeker omdat ik ook al begreep dat ze ook heel goed op de westernmanier gereden te worden. In juni ga ik weer bij pien_2010 op bezoek, en dan hoop ik stiekem wel even een aai of knuffel van m'n zwarte vriendjes te kunnen stelen.

:+:

**Geplaatst**: 09-04-18 13:11

Geplaatst: 09-04-18 13:11

Fijn Karuna dat Heleen goed terecht is gekomen. Ik zal haar nooit vergeten

.

assebassie schreef:
Dat eenkennige ken ik ook

Ja dat hoort erbij. Manlief, toen Hercule in Frankrijk stond bij mijn vriendin, wilde de hoeven van hem doen. Hij kon hoog en laag springen Hercule weigerde om zijn hoef te geven. Ik vond dat zo sneu, dus van een afstand doe ik boos mijn vinger omhoog zo van "denk erom hé". Gelijk, plof legde hij zijn voet in dehand van manlief ~~}>

, waarop ml lief heel blij zei: "zag je dat Pien, hij gaf zijn hoef zo aan mij. Goed hé". +:)+

Tot op de dag van vandaag heb ik hem niet verteld dat het mijn non verbale communicatie was, want vanaf dat moment ging het heel goed tussen die twee.

assebassie schreef:
zit nog een erg oerinstinct in

De eerste keer dat manlief (we hadden toen nog niets) mee ging naar Hercule, zou ik hem even longeren en losgooien, waarna hij de wei op kon. Hercule deed zo ontzettend heftig tegen mijn man, als een heuse hengst (was al jaren een ruin) showde hij zijn mannelijkheid en ging iedere keer rakelings langs ml. (ml → manlief) die aan de kant stond te kijken. Ik begreep er helemaal niets van en toen ik dit later zei tegen ml gaf hij aan dat Hercule en hij elkaar heel erg goed begrepen

. Pas toen we een relatie hadden vertelde manlief, dat Hercule instinctief hem als concurrent had gezien en voelde dat hij meer wilde als zomaar een vriend zijn. Dat het een "testeron" gevecht was tussen twee mannen en dat ml zoiets had, er kan gebeuren wat er wil, maar ik ga geen mm achteruit voor jou. Wen er maar aan. Hercule begreep dat helemaal want verder als dreigen is hij ook niet gegaan. _O-

Geestig toch?

Jans schreef:
dan hoop ik stiekem wel even een aai of knuffel van m'n zwarte vriendjes te kunnen stelen.

Ik hoop eigenlijk op wat meer. Afhankelijk hoe laat de nieuwe gasten komen voor de gîte en jullie hier aankomen, hoop ik dat jij nog kunt rijden op Hercule. Het blijft lang licht. Polie wordt gerevalideerd aan de hand en misschien zit ik er dan op. We zullen zien, maar Hercule kan gewoon gereden worden.
En dan kom ik nog op iets wat niet genoemd is bij de merens en vind ik, heel belangrijk is om te weten. Het ras is ongelooflijk hard voor zichzelf en laten pijn heel moeilijk zien. Of anders gezegd, als je ook maar iets voelt bij je merens, dan ga er maar gelijk vanaf, want dan is er geheid iets. Dit wetende nemen wij heel erg ruimschoots de tijd om weer op Polie te klimmen (al dik jaar niet meer gedaan) om het risico uit te sluiten dat we te vroeg erop gaan en ze weer slecht wordt want Polie heeft een ongelooflijke smak op de wei gemaakt en toen ik haar zo vond heb ik in tranen de dierenarts gebeld overtuigd als dat ik was dat er een grote kans was dat ze ingeslapen moest worden. Gelukkig niet en zoals het er nu naar uitziet, krijgen we haar helemaal goed met hulp van een hele goede osteopaat.

**Geplaatst**: 09-04-18 19:11

Geplaatst: 09-04-18 19:11

Merens eenkennig? hoe kom je erbij

grootste voorbeeld hierin is wellicht mijn quira.
Ooit een paar terug moest ik haar verkopen vanwege mijn ziekzijn (stomstom) enfin...quira had volgens mij een leuk baasje gevonden. Nog geen 3 maand later krijg ik bericht dat quira niet te vertrouwen zou zijn, er iedere keer vandoor ging en dat ze daarom verkocht zou worden.... mensen die quira kennen weten dat het een dame is die liever lui dan moe is dus het hele verhaal overrompelde mij dusdanig in combinatie met het onzettend missen van haar dat we niet getwijfeld hebben, bericht hebben gestuurd dat we haar weer ophaalden en toen ze hier weer met een grote zucht uit de trailer stapte wist ik genoeg...die gaat niet weer weg

**Geplaatst**: 09-04-18 20:23

Geplaatst: 09-04-18 20:23

Kortom een superras als ze je mogen, $*\o/*$ een regelrechte ramp als ze je niet mogen. _-:(

Een waarheid als een koe }:0

, ze laten hun voorkeur duidelijk merken 8-)

**Geplaatst**: 09-04-18 21:13

Geplaatst: 09-04-18 21:13

assebassie schreef:
Kortom een superras als ze je mogen, $*\o/*$ een regelrechte ramp als ze je niet mogen.

Een waarheid als een koe , ze laten hun voorkeur duidelijk merken

Dit is zo waar.
Ik heb daarin veel verschil gemerkt met gave en Nard
Nard mocht mij meer dan gave. Zo apart dat dat kan bij 2 paarden van hetzelfde ras

**Geplaatst**: 10-04-18 21:12

Geplaatst: 10-04-18 21:12

Dat voorbeeld van Quira :(:)

Gelukkig dat ze weer bij jou is.

Vanwege dit topic heb ik foto's ontvangen van Mixta die ooit op Polie een clinic springen gevolgd heeft . Voor Polie was het de eerste keer. Mixta had al meer ervaring. Deze foto's mogen geplaatst worden in dit topic en omdat we nog geen actie spring foto's hebben plaats ik ze hier want een merens kan van alles een beetje, dus ook springen. Polie vindt springen geweldig en ze bleek ondanks dat ze nog wat onhandig was vanwege de eerste keer, het heel goed te doen.

Polie de Bigorre 1 mei 2003 geboren samen met Mixta van Bokt:

Afbeelding

**Geplaatst**: 11-04-18 12:58

Re: Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst: 11-04-18 12:58

Merens jeetje ja m’n trouwe dame jasmine was meest speciale betrouwbare maatje heb 13 jaar lang van haar mogen genieten helaas 2016 overleden maar als iemand voor Merens kiest echt waar goedzakken eerste klas en betrouwbaar een maatje voor alles wat je ook maar wilt doen

Heb met jasmine mennen, dressuur, springen en basis western gedaan echte allrounder

Merens om van te blijven genieten elke keer weer als ik haar foto’s zie

**Geplaatst**: 11-04-18 14:30

Geplaatst: 11-04-18 14:30

Mooie foto's meiden

.

Polie is echt een pittig en prachtig beestje!

En Jasmine is ook prachtig, was ook echt een lieverd hé.

De Merens is er in alle soorten en maten

en allemaal even bijzonder 8-)

**Geplaatst**: 11-04-18 14:31

Re: Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst: 11-04-18 14:31

Zo leuk die springfoto's van Polie

**Geplaatst**: 11-04-18 16:36

Geplaatst: 11-04-18 16:36

Hanafubuki schreef:
Zo leuk die springfoto's van Polie

Dank je wel Jans. Ik vind ze zelf ook prachtig!
Ja ik was zo blij verrast toen ik deze opeens kreeg toegestuurd voor dit topic. Ik kenden de foto's zelf niet en ik was het eigenlijk vergeten dat we dat springen via Mixta nog met haar gedaan hebben toen.

assebassie schreef:
De Merens is er in alle soorten en maten en allemaal even bijzonder

en ik vind ze ook allemaal erg mooi Assie. Ik geniet ook van jullie foto's.

assebassie schreef:
Polie is echt een pittig en prachtig beestje!

Dank je wel. Ik vind dat we geboft hebben met beide paarden. Ooit stonden hier Fransen druk aan het discussiëren met elkaar aan het hek. Een man en een vrouw. Helaas kon ik toen nog niet heel goed Frans. Dus toen ik ging kennismaken (namen weer vergeten), hoorde ik dat zij jureren in Bouan en mijn merens allebei erg mooi vonden. Dat vond ik natuurlijk een enorm compliment. Van Hercule wist ik dat eigenlijk wel daar hij ooit 1ste premie was en altijd veel complimenten kreeg en krijgt. Polie is totaal anders en inderdaad een pittige merens. Zo jammer dat ze zo gevallen is. Springen zal ze nooit meer doen en ik denk dressuur ook niet meer

. Maar we tellen onze zegening en zijn erg blij dat ze niet afgemaakt hoefde te worden en het redelijk goed lijkt te gaan de revalidatie aan de hand :))

. De osteopaat was erg positief over haar toekomst dus daar houden we ons maar aan vast en geven haar wel echt alle tijd zoals hij wel streng had aangegeven ("très longtemps et très doucement vous devez revalider Polie"!)

**Geplaatst**: 11-04-18 16:54

Re: Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst: 11-04-18 16:54

O ja als je echt meer wilt weten over de merens in al zijn toepassingen boek een reisje naar Bouan. Ik ben er meerdere keren geweest met hun rasdagen leuk, kneuterig en de veelzijdigheid van het ras is echt mega. Inclusief destijds een afdaling van een van de steilste hellingen daar met een aantal dieren.

**Geplaatst**: 11-04-18 17:12

Re: Ras van de maand: de Mérens

Geplaatst: 11-04-18 17:12

Voor impressie van die dagen waar Karuna het over heeft inclusief de afdaling zie filmpjes hier boven gepost.