Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
eilleen333 schreef:Ik ben niet gespecialiseerd in recht, maar wat ik ervan weet:
De kat woont bij jullie. Voor de wet ben je houder van de kat (is wat anders dan de eigenaar). Indien het dier zorg nodig heeft, zijn jullie verantwoordelijk voor het feit dat ze die zorgt krijgt. Dat kan je doen door de eigenaar in te lichten, indien die geen gehoor geeft ga je inderdaad naar de arts (zoals je gedaan hebt). Omdat de eigenaar officieel financieel verantwoordelijk blijft, moet die de rekening betalen.
Nu is gelijk hebben en gelijk krijgen niet hetzelfde, maar officieel moet de eigenaar dit betalen. Alleen is dan de vraag hoe je dat voor elkaar krijgt. Ik weet niet hoe de relatie is, maar stel dat je hier echt wat mee wil, dan sta je (voor zover ik weet) volledig in je recht en kan je er evt een advocaat op zetten.
Het is hetzelfde als een paard met koliek op een pensionstal. De pensioneigenaar moet zorgen dat het dier zorg krijgt als ik er niet ben, maar de rekening moet ik dan betalen.
Judass schreef:Wat een lastige situatie
Ik zou iig heel erg duidelijk maken dat dit absoluut niet kan! Je draagt verantwoordelijkheid voor je dieren, klaar. Wat een idioot.
Verder, je hebt er al enorm veel energie en geld in zitten. Echt super van je. Wij kunnen natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Wat niet gaat, gaat helaas niet. Als je het echt financieel kan missen, zou ik haar toeëigenen(?). Anders toch maar een goed gesprek met de dierenarts (en het zogenaamde baasje).
Cinderella schreef:Hoi TS!
Ik heb allereerst nog een vraag: overweeg je nu om haar in te slapen of laat je eerst het bloedonderzoek voeren en doel je op het inslapen als blijkt dat ze schildklierproblemen heeft?
upendo schreef:Zwart wit gezegd vind ik dan dat je het jezelf op de hals haalt.
Jij maakt bewust de keuze om het dier bij jou te houden omdat hij naar jouw standaarden niet goed verzorgd wordt bij de ander. Dan kun je wel vragen of de ander die kosten voor DA bezoek etc. toch wil dragen, maar dan maak je telkens weer bewust de keuze om het heft in eigen hand te nemen.
Het signaal dat je afgeeft zet niet aan tot actie van de eigenaar.
Hoe het juridisch zit, daar heb ik geen verstand van, maar op deze manier zorg je niet dat het probleem ligt waar hij hoort te liggen.
Namelijk: bij de eigenaar en niet bij jou.
tamary schreef:3 opties :
1. inslapen, gezien de gezondheidstoestand en leeftijd de katvriendelijkste optie (lang aan de medicijnen is echt niet zaligmakend).
2. kat bij eigenaar afleveren (doos voor de deur desnoods)
3. afgeven bij dichtstbijzijnde asiel als zijnde bij jouw gedumpt (waar) en jij kan er niet voor zorgen (ook waar) en die de verdere beslissing herplaatsen of inslapen laten nemen (want daar zal het op uit draaien daar ook).
ElineS schreef:Of optie 4, laten behandelen... Het is dus twijfel tussen 1 en 4, want met 2 en 3 is de kat de dupe. Dan is inslapen nog altijd beter.
Benita schreef:Kun je geen deal maken met de dierenarts. Uitleggen hoe alles is gegaan en vragen of hij tegen kostprijs kan behandelen? Zo te lezen heeft hij de laatste tijd al genoeg aan je verdient.
Sommige dierenartsen hebben speciale tarieven voor asiels en dierenbescherming.
De dierenbescherming kun je ook nog benaderen.
Van de eigenaar hoef je niets meer te verwachten. Daar zou ik geen energie meer in steken. Jij hebt het dier onder je hoede genomen, jij bent nu verantwoordelijk.
bartjeminoes schreef:Eerlijk gezegd is inslapen alleen een optie omdat jij het financieel niet kan dragen maar wij hebben toevallig ook een kat en zijn er achter gekomen dat ze ook last heeft van haar schildklier maar met medicatie (wel levenslang) is het prima te doen! Dus dat zou niet eerlijk zijn tegenover het beestje. Vind het wel heel goed en lief bedoeld van je dat je haar ongewild 'op hebt gevangen' maar nu na al die tijd en er DA kosten komen die in mijn ogen toch ook best dringend nodig zijn word er pas daar naar gekeken wie dat gaat betalen?
Had dan of de kat toch bij hem afgegeven ondanks er minder goed voor gezorgd zou worden
Naar het asiel gebracht of een ander huisje gezocht
Of de beslissing genomen de kat zelf te houden en daar ook een spaarpotje voor te maken
Het komt bij mij nu over alsof de kat dan ongewild toch maar mocht blijven want anders had je in die jaren (ik weet niet om hoeveel jaar het gaat) al lang ander onderdak kunnen vinden lijkt me. En nu er kosten bij komen zit je klem..
Daarnaast vind ik het natuurlijk superlief dat je alles goed bedoeld hebt hoor! Begrijp me niet verkeerd en voor mij als buitenstaander is het Veel makkelijker om hierover te oordelen dan wanneer ikzelf misschien inog zn situatie terecht zou zijn gekomen
dieseltje schreef:Maar je hebt 2 honden en deze 'gedumpte' kat... Nu praat je ook over een eigen kat die net gechipt is een voor castratie moet. Dat is dus nog een kitten of niet? Die heb je dus gekocht/gekozen terwijl dat oudje ook al bij je rondliep. Waarom heb je je de kosten van een nieuwe kat/kitten niet al bespaard?
Nu lijkt het alsof de oude kat ondergeschikt is aan de nieuwe kat terwijl de oude al wel rondliep.... Of begrijp ik het verkeerd?
Klinkt heel suf, maar gezien je financiële situatie moet je niet nog meer dieren erbij gaan nemen. Dat gaat bij je moeder ook niet goed blijkbaar en jouw potjes raken ook eens leeg.
Kan je vader hierin niks betekenen verder?
senna21 schreef:Lastig zeg, maar ik denk dat het belangrijk is dat je grenzen stelt. Wat als je broer (of moeder) nog een zieke kat bij jullie dumpt? Ga je dan weer voor die kat zorgen?
En hoe zit het met plannen voor je eigen toekomst?
Ontzettend lief dat jij je het lot van dieren aantrekt, maar je bent niet verantwoordelijk voor de dieren van je familie (hoe moeilijk het ook is)
Wat is het perspectief van de kat als ze geen medicijnen krijgt? Hoe staat de DA tegenover inslapen?
Mijn oudje met hartruis krijgt geen medicijnen omdat ze nu niet lijdt aan haar aandoening. (Keuze is overlegd met de DA)
Veel sterkte met de keuzes.