Bedankt voor al jullie lieve reacties.
Het leven is zo veranderd voor mij de afgelopen 2 jaar. Wally is mijn lust en leven. En wat was ik bang om haar kwijt te raken. Maar dankzij een topwijf van een advocaat kon ik haar houden en die topper heeft me in laten zien hoe sterk ik ben en hoe dapper ik ben.
Maar zonder mijn maatje. Mijn alles. Mijn grote liefde. We hebben samen de weg naar volwassenheid bewandeld. Wally is geen makkelijk paard. Hoe lief ze eruit kan zien. Tis een dominante tante. En een druktemaker. Ze stond ook steigerend in stal van het niks doen. In Wally haar woordenboek zaten de termen rustig aan doen en wees voorzichtig met jezelf niet.
We hebben zoveel mooie dingen bereikt. Van steigerend de wedstrijdring in komen en zo de halve proef doorgaan tot een eerste winstpunt. Niet wetende dat het meteen de laatste wedstrijd zou zijn. Onze mooie strandritjes en een te gekke cross ervaring opgedaan. En vanaf morgen moeten we met het doen met deze herinneringen. We mogen er niet meer maken.
Dit is mijn enige plicht naar haar toe. Hoe kl0te de beslissing is. Ik moest hem nemen. Voor haar. Voor mijn maatje. Mijn grote liefde...