Askja schreef:Anjali, denk je dat koste wat kost bij elkaar blijven voor de kinderen leidt tot een stabiel, gelukkig gezinsleven? Denk je dat kinderen niet haarfijn aanvoelen dat hun ouders eigenlijk niet meer bij elkaar zouden willen zijn? En als ze zich dat realiseren, dat ze zich ook nog eens ten onrechte schuldig gaan voelen?
Kinderen hebben recht op een stabiele thuissituatie, een warm nest; als de sfeer thuis bepaald wordt door een koude oorlog tussen hun ouders kan daarvan geen sprake zijn en dat heeft grote invloed op een kind, op diens zelfbeeld, zelfvertrouwen, kijk op relaties etc.
Ik ben benieuwd naar je argumenten vóór het 'bij elkaar blijven voor de kinderen'. Ik kan ze niet bedenken, tenzij er een bepaalde (religieuze) overtuiging aan ten grondslag ligt.
Dit is inderdaad omdat ik Rooms-Katholiek ben,op de traditionele manier. Ecgter,ook zonder dat heb ik in mijn eigen familie zoveel narigheid van echtscheidingen gezien,vooral voor de kinderen,want na die scheiding gaat het leven door en vanuit die gebroken toestand is het moeilijk weer iets goeds op te bouwen.En, volmaakte mensen bestaan niet,dus als je een nieuwe partner zoekt is daar ook weer wat mee.Maar goed,ik ken ts niet en het gaat me niet echt wat aan dus,maar ik wou toch even een geluid uit de conservatieve hoek laten horen.