Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
VanHuisUit schreef:Die baggert gewoon overal door en nog vrolijk ook heerlijke paarden. Onze Rizanta overigens was ook zo'n type, zou nu 19 zijn geweest was ze er niet op 13 jarige leeftijd zo onverwachts uitgestapt.
Ach Debby34 wat erg... en wat een pech. Ik hoop dat je toch weer een fijn paard vind. Iemand in dit topic rijdt nu al jarenlang een paard bij, met veel plezier, wellicht dat dat anders een vorm is die iets voor jou is?
@Nouvel nou jullie hebben je portie ook wel gehad ik vind het klinkt misschien raar, dit topic wel helpen in het een plek geven van al die pech. Vandaag ook met veel plezier Cathey gelongeerd, want we zitten nog steeds in het revalidatie-longeer-stadium moest even aan het topic denken
Weet je, voor mij althans geldt dat ik niet zo nodig Anky van Grunsven wil zijn of zoiets, ik wil / wens 'gewoon een gezond paard'. Waar je jarenlang heerlijk mee aan het werk kunt zijn. Heb niet eens (meer) wedstrijdambities of wat dan ook. Wil gewoon lekker rijden en genieten liefst zonder al te veel zorgen (want je ziet van alles op een gegeven moment...). Wat dat betreft zet zoveel pech je wel met beide benen op de grond.
Citaat:In de herfst komt er een nieuw bijrijdpaard mijn kant op. Hopelijk kan ik hier wel eens lekker mee gaan genieten. Als het ook deze keer fout gaat stop ik (tijdelijk) met de paarden, dan wil ik me eerst gaan focussen op andere dingen. Ik ben heel slecht in afscheid nemen en dat heb ik de laatste paar jaar iets te vaak en vooral te snel moeten doen .
Kan me er alles bij voorstellen. Net als FemskieCitaat:Er is echt iets kapot gegaan emotioneel ook. Ik kan het niet meer opbrengen om weer zoveel verdriet en ellende te ervaren, het is echt genoeg nu.
Citaat:Het kan zo mooi zijn en zo ontzettend leuk maar echt, als er aan de lopende band ellende is met de beesten dan is er helemaal niks aan.