Nee, die bel ik ook niet. Ze kunnen niks doen immers. Ik bel alleen als het echt, zoals de ene keer dat ik belde, volledig uit de hand loopt. Paar keer wel op het punt gestaan, maar dan was het toch wel 'snel' weer over en was het rustig.
quickie schreef:Zag je schema en moet zeggen s ochtends is natuurlijk heel vervelend, maar in je schema geef je eigenlijk aan dat het om 15 tot 30 minuten per dag gaat. Dus 10 minuten per dag per kind. Dat vind ik nog enorm mee vallen. Wij wonen achter een speeltuin. Nou pffff in de zomer soms 4 uur achter elkaar schreeuwende kinderen en dan vol over de longen!! Alsof ze een half jaar opgesloten hebben gezeten en gezegd is je mag naar buiten, maar als je stopt met schreeuwen wordt je weer opgesloten. Kortom als ik uit de nachtdienst kom doe ik geen oog dicht ondanks dubbel glas!!
Ik heb echt geen moeite met alleen spelende kinderen of kinderen die een keer of twee per dag wat lawaai maken. Maar elke ochtend kinderen die schreeuwen van nee mama, niet doen, houd op, stop, maaamaaaaaa en ga maar door en moeders en vaders die keihard terug schreeuwen dat ze hun verdomde kop eens moeten houden of ze slaan die dicht, is toch heeeeel wat anders dan de speeltuin naast de deur.
We wonen vlak naast een grote basisschool trouwens. Ook nog 
Dat is toch een lawaai elke dag. Maar daar hebben we geen last van, of tenminste, vinden we niet erg. Maar dit bij de buren is toch echt wel even anders. Het is niet kinderen die gewoon nukkig zijn en wat huilen, het gaat er echt heftig aan toe, met veel geschreeuw en gebonk, omdat er weet ik veel wat gebeurd en er word ook door de kinderen tegen de muren en deuren geslagen als ze de kamer niet uit mogen.
Dit kabaal, wat elke ochtend rond 6:30 en dat in totaal 4x op een dag kan voorkomen, is niet normaal. Ik heb ondertussen het idee dat het steeds meer ontploft, want het gaat er steeds heftiger aan toe.
Als we alleen overlast hadden van het spelen in de middag, mijn hemel, dan zou ik dat voor lief nemen, ook al is dat soms ook veel lawaai. Je woont naast een gezin met twee kids, oké, hoort erbij, en dan kan ik het nog wel verkroppen dat papa en mama er niet constant bovenop zitten en zeggen "sssht de buren." Zeker omdat het spelende kids zijn, geen huilende en wanhopig schreeuwende kinderen. Maar in dit geval, het overgrote deel van het lawaai is helaas niet van spelen of normale nukkige kindjes in de ochtend.
Chubby schreef:TS, wat zou je willen dat er gedaan wordt? Hoe reeel denk je dat het is dat de kindjes muisstil worden of verhuizen? Voor kinderen uit huis worden geplaatst moet er echt wel wat aan de hand zijn en een gezin met jonge kinderen worden ook echt niet zomaar uit hun huis gezet.
Muisstil niet nee, maar het lijkt me toch niet teveel gevraagd dat er eens fatsoenlijke hulpverlening komt daar, zodat er aan gewerkt kan worden, want het is toch niet normaal dat kinderen elke dag zo vaak schreeuwen en huilen. Ik verwacht echt geen wonderen, maar ik verwacht wel dat er iets gedaan word...
xxCYNNxx schreef:is er al eens iemand van de woningbouw op dat tijdstip langs geweest om eens zelf te horen wat voor herrie er weg komt....zal haast wel niet, want das voor hun werktijd...of anders politie...zodat de instanties zelf horen wat voor kabaal er weg komt iedere dag weer..
6:30 s'ochtends...men ik zou net als jij zulke gigantische moordneigingen krijgen....
----
Of anders heel banketstaaf; de media (een of ander sensatieprogramma desnoods als bonje met de buren) of toch zelf verhuizen (dit is wat vrienden van mij ooit gedaan hebben na 5 jaar knokken; uit pure ellende maar verhuist, politie durfde niet eens bij die mensen langs te gaan)
Ik had dit vanavond meteen geappt (ik houd van mensen die je werkgerelateerd via de app kan bereiken) naar de persoon van de woningbouw, gezien ik met hem het meeste contact heb hierover, en hij heeft er op gereageerd, dat hij het 's ochtends zelf ook wel eens wil horen. Dus we gaan daar na het weekend een afspraak voor maken! Dan is er ook 'bewijs' zeg maar en kan hij ook beter inschatten hoe erg de overlast is voor ons en wat er aan gedaan kan worden.
Hij heeft eerder ook gezegd weinig in te zien in bemiddeling. Is één van de stappen die we moeten doorlopen, alleen, ik kan wel afspraken met de ouders maken, maar ze hebben de kinderen overduidelijk niet in de hand, dus die afspraken die dan worden gemaakt zijn totaal niet na te komen voor hun. Maar hé, het moet geprobeerd worden.
Ik wil de kinderen en wat dan ook uit de media laten en van facebook af etc, afgezien van de soms "IK HAAT MIJN BUREN" post haha. Ik zou dat nooit opzoeken, hoe gek ik ook word. Lijkt me alleen maar heel schadelijk voor ze.
Ondanks alles is mijn eerste prioriteit wel de kinderen... Ook al wil ik ze soms om 6:30 de nek omdraaien 
Over verhuizen, dat gaat niet gebeuren. Mijn vader woont hier al heel lang. Hij is 80 en heeft hier zijn hele netwerk opgebouwd. De achterbuurman doet zijn heg, de buurman verderop maait zijn gras, zien ze hem een dag of twee niet, komt er iemand kijken of die nog leeft zeg maar .. Als hij ziek is, word er door de buren voor hem gezorgd. Plus, hij gaat overal op visite en op de koffie. Hij heeft hier zijn hele netwerk en leven.. En met 80 dat ergens nog opnieuw gaan opbouwen. Daarnaast, verhuizen is ook prijzig, met nieuwe vloer, verven en alles. Dat kunnen we ons nu even niet veroorloven. Daarnaast, we wonen hier, afgezien van de buren, echt wel heel fijn. Overal dichtbij. Dichtbij alle kennissen, supermarkt, bos etc etc.
'Geluk' is dat mijn vader langzaam dover word En hij het minder snel hoort dan ik haha 
Maar nee, verhuizen gaan we niet doen. Ik uiteindelijk wel, thank god , maar mijn vader wil ondanks alles blijven. Ik ben blij als ik hier weg ga dit jaar. Maar tot dan, wil ik wel blijven 'vechten' voor minder kabaal en voor de kids.
In ieder geval heb ik meteen wat aan de tip gehad om iemand hier in de ochtend te laten luisteren, dat we dat gaan doen. Dus I'll keep you guys informed.
1 van de kids kan/wil niet slapen nu trouwens en huilt en mijn vader is keihard aan het snurken nu wuahaha. Als ik ooit een huis bouw, dan krijgt dat huis vier dubbele muren 
bruintje123 schreef:Net als wemkelover vraag ik me ook af weet je zeker dat het mishandeling is.
Als wij vroeger luidruchtig waren werden we toegesproken met stttt we hebben ook nog buren.
Maar ouders die daar lak aan hebben. Het prima vind dat een kind bij het minste of geringste zijn sirenes aanzet. Dan lijkt het vanuit je eigen stille huis nogal snel ernstig.
Ik heb gezien hoe ze met de kinderen omgaan en ik heb gezien hoe agressief de 'vader' kan zijn. Plus, met wat de kinderen soms schreeuwen... Ik weet zeker dat ze geslagen worden of in ieder geval hardhandig worden behandeld, maar ik heb geen bewijs en de kids hebben ook geen blauwe plekken etc, dat heeft de politie toen nagekeken.
Ik werd zelf ook door mijn moeder geslagen vroeger, hard geknepen en door elkaar geschud. Naast fysiek werden we ook mentaal verwaarloosd. Elke dag wel een schreeuwende mams en we hadden soms ook een dag tot drie dagen niets te eten.
Jeugdzorg was ook bij ons in het vizier, maar we hadden ook geen blauwe plekken of wondjes, dus dat werd totaal niet gezien en het is gewoon door kunnen gaan. Ook dat we soms niets te eten hadden, werd niet gezien. We kregen een voogd toegewezen en die kwam 1x in de week en later eens in de 2 weken even kijken. Zat 30 minuten met mijn moeder te praten en ging dan weer weg en keek even naar ons. Dat was het.
Jeugdzorg heeft bij ons zwaar gefaald en greep pas eens in toen ik van huis wegliep op mijn 14de, maar dat was al veeeeeul te laat. Mijn zus heeft toen ze het huis uitging, toen we 6 waren, alle instanties afgebeld omdat ze voor ons vreesde, maar haar meldingen zijn nooit echt behandeld. Er werd haar gezegd dat ze ons maar moest loslaten, want wij waren niet haar verantwoordelijkheid. Zoals mij nu door vele mensen word en is gezegd in de laatste jaren dat ik deze twee kinderen moet loslaten, want het is niet mijn verantwoordelijkheid.
Nee, maar als ik het niet blijf melden, wie dan wel?
Onze school wist dat er iets mis was met ons, maar meldde het niet.
Onze tandarts wist dat onze tanden aan het wegrotten waren, want we poetsten nooit, behalve voor het bezoek 1x in het jaar, maar deed hij iets? Nee
De moeder van een vriendin maakte zich zorgen en dus als ik bij haar was gaf ze me altijd veel liefde en eten, maar meldde ze het? Nee
De buurvrouw die maar al te goed wist hoe laat het was als ze ons weer hoorde schreeuwen, hielp die ons? Nee.
De voogd(en) die we uiteindelijk hadden, hielpen die ons? Nee.
De huisarts waar we altijd kwamen en die het ook wel wist. Deed die iets? Nee
Ik ben gewoon zo boos en gefrustreerd. Ja, omdat ik het geluid zat ben en daar ben ik echt heel kribbig om en schiet ik sneller uit mijn slof de laatste weken , maar ik ben vooral boos omdat dit hele systeem in Nederland belachelijk in elkaar zit, en die twee kinderen ELKE dag schreeuwen en huilen. Ik kan het gewoon niet meer aanhoren. Ik vind het zo erg. Dus ik ga nu gewoon de radio keihard omhoog gooien tot het over is. Ik wil het niet meer horen. Plus, als ze dan daarover komen klagen, dan heb ik wel wat te zeggen daarover.
Ik verhuis uiteindelijk wel, want dan ga ik weer op mezelf ( 
) Dan ben ik er vanaf.. Fijn.
Maar die kids hebben nog een heel leven te gaan daar.
In ieder geval is woningbouw persoon bereid om in de ochtend hier te gaan luisteren. Dan zal hij wel horen hoe verdomde serieus dit is, en dat er hulp moet komen. Ik denk dat niemand het kan horen en dan zegt van och, valt wel mee.
A3a1 schreef:Je hoeft geen bewijs te hebben om melding te maken bij link die ik eerder gaf.
Ze gaan op onderzoek uit, als er niet al meldingen van school of mensen uit omgeving zijn.
112 bellen kan ook, als je denkt dat de alarmfase is, of het algemeen nummer van de politie, die gaan daar langs en als er meldingen binnenkomen, wordt dat ook doorgegeven aan de wijkagent.
De wijkagent zal zeker contact met ze opnemen, als die weet wat jij vermoed.
Wijkagent is in the picture. Hebben het bij Veilig Thuis gelegd. VT is dus in the picture. Woningbouw is in the picture. Jeugdzorg is in the picture. Alles is geïnformeerd. Zelfs nu het 'wijkteam' dat we hebben.
Maar goed, oké, de Kindertelefoon is er toch voor kinderen, dat ze zelf kunnen bellen. Ik zie ook als ik naar de website ga, dat het ingericht is op kinderen die problemen hebben. Niet volwassenen die een melding over een vermoedelijke mishandeling kunnen doen.
Citaat:
De Kindertelefoon is er voor alle kinderen en jongeren van 8 tot 18 jaar die in vertrouwen willen praten. Word je gepest, heb je problemen thuis, een vraag over verliefdheid of verkering, ruzie met je vrienden of voel je je rot, dan kun je bellen of chatten met De Kindertelefoon.
Meld misdaad anoniem heb ik nog niet gebruikt, maar is misschien een optie. Maar de politie is al in the picture en de wijkagent ook.
Vooreenveiligthuis.nl is Veilig Thuis Drenthe. Is het bekend.
Ik heb soms het gevoel alsof ik de enige ben die nog een beetje voor ze vecht. Misschien dat er achter de schermen heel wat gebeurd, maar ik merk er niks van.
Ik hoor ze elke dag en ik zie ze een paar keer in de week, alleen en soms met ouders, en echt, dit zijn geen happy kinderen.
Geplaatst: 15-01-17 15:57 
Als je veel 112 belt gaat de politie wellicht ook nog extra urgentie achter Jeugdzorg zetten met eventueel een uit-huisplaatsing, maar of dat voor de kinderen het beste is, is nog maar de vraag (wel voor jullie rust natuurlijk..) 
