Geplaatst Blog, Bokt Community
Boeren/karrenpaarden wachten geduldig tot de baas klaar is
Je kent het vast wel, je klaagt ergens over en je krijgt het antwoord; "Tja, er zijn luxepaarden en werkpaarden." Maar als je daar als paardenliefhebber eens goed over nadenkt dan wonen er in Nederland eigenlijk alleen maar luxepaarden. Bijna alle paarden kunnen zich gelukkig prijzen met een liefhebbend baasje. Manegepaarden kunnen we misschien wel als werkpaarden beschouwen maar hun werk staat in geen verhouding met de baantjes die veel paarden in Egypte hebben.
Dat er honderden, duizenden paarden in de toeristenindustrie een verschrikkelijk bestaan hebben wisten jullie al. Ik heb me er zelfs over verbaasd hoeveel Bokkers bepaalde goede doelen volgen. Ik heb me al eerder uitgelaten over hoe toerisme niets goeds bijdraagt aan het leven van die paarden en ik zal daar nu niet meer op ingaan.
een voorbeeld van wat toerisme met paarden doet
In tegenstelling tot in Nederland zie je hier dagelijks paarden en ezels in het verkeer door de hele stad. Ze trekken karren met van alles en nog wat. De overheid heeft een heleboel mensen in dienst die met ezelkarren in alle wijken het afval ophalen en naar depots brengen. Veel boeren komen 's ochtends met een volle kar fruit, groente of andere eetbare waar van het platteland naar de stad. Daar verkopen ze hun waren en aan het einde van de dag trekt knollemans de kar weer helemaal terug naar huis. Sommige boeren reizen wel 50 km retour. Daarnaast worden paarden en ezels voor heel specifieke dingen gebruikt. Ze werken in de baksteenfabriek, ezels in de groeves en paarden trekken de bakstenen uiteindelijk naar de bouwterreinen. Wapeningsstaal wordt ook altijd door paarden verplaatst en op het platteland zijn waterpompen vrijwel altijd aangedreven door ezels, met een blinddoek, omdat ze te slim zijn om steeds hetzelfde rondje te lopen.
Boeren/karrenpaarden wachten geduldig tot de baas klaar is
Training van karrenpaarden is eigenlijk afwezig. Ik vroeg eens aan een boer hoe ze dat nou doen. Hij legde mij uit waarom training overbodig is. De meeste baladi's worden geboren uit een werkende moeder. Zodra het veulen kan staan en lopen draait het mee in de dagelijkse routine. Je ziet regelmatig dat kleine veulentjes los naast de kar mee lopen. Als ze te avontuurlijk worden, worden ze of aan hun moeder vast gebonden of achteraan de kar. Dit uiteraard als veiligheidsmaatregel, jullie moeten eens googlen op Egyptisch verkeer, dan snap je meteen waarom. Vanaf dat ze jaarlingen zijn lopen ze voor de kar in een volledig harnas maar zonder er aan te trekken. Als ze geluk hebben leeft moeder nog en blijven ze zo meelopen tot ze 2 jaar oud zijn, af en toe de lege kar naar huis trekkend. Als moeder komt te overlijden moeten ze vaak helaas als jaarling al aan de slag. Hoe dan ook, als de tijd daar is, worden ze er gewoon voorgezet en trekken maar.
In de winter worden ze vaak tegen kou beschermd en sommige paarden mogen los van hun karretje wachten tot ze weer terug naar huis mogen sjouwen, voordat er vragen komen over de kluisters, Baladi paarden zijn vaak erg slim. Om te voorkomen dat ze niet gestolen worden of als ware houdini's zelf steeds losraken worden ze soms gekluisterd. Deze is vast hoogbegaafd..
Het trekken van wapeningsstaal is de zwaarste baan die een paard maar kan hebben. Er is een aparte fokker die hier baladi's voor fokt. Deze zijn vaak behoorlijk groot en worden heel goed onderhouden, hebben zelden slecht tuig of slecht onderhouden voeten. In tegenstelling tot veel fruitverkopers raggen de eigenaren van zulke paarden nooit rond en stappen alleen maar als ze beladen zijn. Mensen op straat letten nooit op ezels en paarden en snijden ze gerust af of duwen ze aan de kant, maar iedereen heeft respect voor de baladi's die wapeningsstaal trekken, het is immers niet makkelijk om te remmen of weer op gang te komen met meer dan een ton aan staal.
ik heb even alleen een foto van een lege kar voor wapeningsstaal, vandaar dat hij ook draaft
Een andere typisch Egyptische baan is die van een Dancing horse. Je kan op Youtube filmpjes vinden van hoe deze paarden getraind worden. Het idee erachter is dat het paard een piaffe doet. Alleen de trainingsmethode is enorm barbaars. In plaats van de draf steeds langzamer tot een stilstand te brengen wordt het paard vanuit stilstand vanachteren geslagen tot deze een paniekerige draf doet. Om te zorgen dat het paard onderdanig en op de plek blijft gebruiken ze een oud Arabisch cavalerie bit. Dit is een scharenbit met een ring waardoor de tong afgeknipt kan worden (en ook vaak bij toeristenpaarden zo is) en de kaak gescheurd kan raken. Om een knie-actie te creëren slaan ze het paard op de voorbenen met een bamboebalk. Deze training begint met 19 maanden oude paarden en als paarden veel talent hebben (lees: als ze snel eieren voor hun geld kiezen en maar braaf doen zodat ze niet geslagen worden) zijn ze vaak heel veel geld waard. Er zijn vaak wedstrijden waar ze onder begeleiding van keiharde volksmuziek tegen elkaar dansen. Dit zijn mannenfeestjes en vrouwen worden verboden om een paard voor te brengen.
een dancing horse, in een "ietswat" rommelige piaffe
Vrouwen die enigsinds geld hebben kun je wel vinden in de "moderne" paardencultuur. Ook al zijn ze in de minderheid, dressuur en springen doen ze wel. Dressuurwedstrijden stellen helemaal niks voor en de echte dressuurruiters van Egypte zijn op 2 handen te tellen en voor de helft buitenlanders. Springen is veel populairder en er worden regelmatig officiele FEI en CSI4* en zelfs 5* wedstrijden gehouden. Arabieren mogen niet meedoen en baladi's niet hoger dan 1.40m springen. Bijna alle verwende ruiters kopen volledig opgeleidde paarden uit Nederland en Duitsland en trainen hier alleen maar het vasthouden aan het paard en kijken of je met een slofteugel onder begeleiding van een schreeuwende instructeur ook over de hoge hekken kan springen. Aangezien het vliegticket van een paard ruim 5000 euro kost leven deze paarden in uiterste luxe en wisselen voor veel geld van eigenaar als ze een wedstrijd winnen.
een luxe warmbloed uit Europa. gereden door haar groom omdat eigenaren/ruiters ze vaak niet zelf trainen
Iets dat niet zo zeer een Egyptische maar wel een Arabische en ook Islamitische traditie is en ook overloopt van Arabieren, is de racebaan. Zeker nu Endurance niet meer gedaan wordt zijn alle snelheidsduivels op de verschillende racebanen te vinden. Waarom geen endurance? Iedereen kent de problemen rondom de endurance scene in het Midden Oosten. Zo ook Egypte, voor de revolutie werd er af en toe nog een internationale en nationale wedstrijd gereden, maar de hoeveelheid doping en andere problemen (dode en gewonde paarden) was enorm. Na de revolutie kan helaas de veiligheid in de woestijn niet meer gegarandeerd worden dus brandt de FEI haar handen liever niet aan Egypte. Zeker nu niet, met alle Daesh militanten die in de verschillende woestijnen zitten. Maar op de racebaan is het eigenlijk niet veel beter. Misschien wel veiliger maar de paarden lijden er enorm. Ze worden vroeg ingereden, met geweld door de baan geslagen en winnaars moeten gewoon weer meedoen bij het volgende evenement.
Zo ook in de showscene van het Arabische paard. Je ziet altijd dezelfde paarden, onder de doping en met gember onder de staart gesmeerd rennen ze door de baan terwijl het publiek met zwepen op de bakranden en spandoeken slaat. Deze paarden hebben het thuis wel goed. Ze zijn meestal niet bereden en doen dienst als fokmerrie of hengst. Het hele jaar door eten en babies maken. Helaas staan ze vaak nooit buiten, zoals ik al noemde in het stuk over voeding. Vetgemeste varkentjes van paarden zijn het.
mijn verwende fokmerrie Al Maha
Uiteraard zijn er ook echte luxepaarden. De paarden die het geluk hebben bij fokkers te wonen die ze buiten in paddocks bewaren en de paarden die expats als baasje hebben. Zo ook mijn paarden. Verwend met de meest luxe kleren uit Nederland en alles dat ze maar nodig kunnen hebben. En dan nog vinden sommige merries zichzelf heel zielig wanneer ze af en toe make up op moeten voor de foto of een rondje door de bak moeten lopen met een pennymeisje.
Mijn luxeknol Salmin met zijn beste vriendinnetje Lotte
Misschien zijn er nog andere noemenswaardige baantjes waar ik nu zo één, twee, drie niet op kom. Het leger fokt ook Arabieren en heeft een parade unit van bereden soldaten. Deze doen ook mee aan verschillende speciale wedstrijden. Maar de paarden met de meest speciale baan in Egypte staan bij het Behman psychiatrisch ziekenhuis. Ze zijn de allereerste therapiepaarden in Egypte. Gered door Egypt Equine Aid en na oplappen gedoneerd aan een ervaren professional uit Engeland die hier voor het ziekenhuis werkt en op het idee kwam therapiepaarden ook hier te introduceren.
Enkele van de therapeuten bij Behman Hospital
Volgende maand nemen we een kijkje in een van de betere paardenklinieken van Egypte. Ik mag ook de artsen interviewen en het lijkt me leuk als jullie Bokkers de vragen bedenken die ik dan aan de artsen stel! Dus als jullie vragen hebben aan de artsen laat het me weten!
maar dat is tijdverspilling helaas. Ze krijgen namelijk gelijk door de illegale charities die hun paarden gaan eten geven en oplappen bij problemen. 
er zijn ook goede kluisters op de markt, op bovenstaande foto is het helaas dik touw, maar er zijn prachtige ingelegde en houten kluisters te koop met wollen (kamelenhaar) voering. Als ik er eens een zie op de markt dan zal ik er een foto van maken