Mark Rashid en zijn 'methode'
Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
- Wijslander
-
- Berichten: 5777
- Geregistreerd: 19-06-09
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 12-01-17 17:53
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 12-01-17 18:10
Bij mijn eigen paard gebruikte ik een geluidje om te versnellen (of vertrekken) en eentje om te vertragen (of te stoppen). Ik vind dit zelf handig als back-up (want uiteindelijk was mijn doel om zonder uiterlijk zichtbare signalen te rijden). Je kan het bvb ook gebruiken als je later zonder teugels wil gaan rijden bvb of met neckring.
En het maakt de overgang van communicatie in het zadel inderdaad eenvoudiger (hoewel dit sowieso wel vlot gaat normaal).
In mijn ogen is de volgorde van afbouwen de volgende:
- Standaard signaal (bvb lichte druk op leidtouw voor voorwaarts in dit geval).
- Geluidje of woord.
- Beweging die aanspanning van het leidtouw veroorzaakt (bvb arm naar voren en/of een stap naar voren).
- Spieraanspanning (veroorzaakt de beweging).
- Energie verhoging (veroorzaakt dat je zelf klaar bent om de taak te doen en dat je de spieren kan aanspannen).
- Leo
-
- Berichten: 50140
- Geregistreerd: 06-12-02
Geplaatst: 12-01-17 18:21
ik moet veel meer druk er in leggen om hem aan te sporen dan ik zelf wil of waar ik me zelfs goed bij voel. Hij draaft wel aan als ik het hem vraag... omdat hij weet dat het de bedoeling is. Maar niet van harte en liever geen stap harder dan nodig. Ik werk niet met zweep, ik heb alleen een leadrope in mijn handen. We hebben steeds geoefend dat hij aan moet draven als ik 'jog' zeg en mijn drijvende hand met leadrope lus op til. Eventueel mee wiebel of zwaai als hij te lauw blijft. Ik maak zelf ook drafpasjes (als in: hoger in de energie). Maar hij blijft bijna altijd lauw.Hoe zouden jullie dat, in termen van lightness en softness, aanpakken? (Hoeft niet morgen opgelost te zijn. Mijn motto 'ik heb de tijd' heeft me al veel opgeleverd
) - Wijslander
-
- Berichten: 5777
- Geregistreerd: 19-06-09
Geplaatst: 12-01-17 18:24
jensvl schreef:(want uiteindelijk was mijn doel om zonder uiterlijk zichtbare signalen te rijden). Je kan het bvb ook gebruiken als je later zonder teugels wil gaan rijden bvb of met neckring.
Oeh, dit lijken mij ook wel erg mooie doelen! Wederom dank voor je uitgebreide toelichting. Kan ik weer mee aan de slag.
Leo, zeer interessante en helaas
herkenbare vraag (voor een van mijn 2 jongens). Ik ben erg benieuwd naar de tips die je gaat krijgen. hoe is het met jouw eigen energie gesteld op die momenten? Laatst bijgewerkt door Wijslander op 12-01-17 18:26, in het totaal 1 keer bewerkt
- Oshaa
- Berichten: 1046
- Geregistreerd: 19-09-14
- Woonplaats: Maple Ridge, Canada
Geplaatst: 12-01-17 18:26
jensvl schreef:Je zegt dat ze vroeger heeft geleerd om tegen de druk in te gaan? Waarom, en hoe heeft ze dit geleerd? Stond ze vroeger bij iemand anders die haar opgeleerd heeft? Heeft die persoon haar al een zadel opgelegd?
Ik ga proberen zo goed mogelijk antwoord te geven
. In iedergeval super bedankt voor het mee denken!Ze is bij een boer (die het leuk vond veulentjes te hebben) geboren en heeft daar ook tot haar 3,5ste gestaan (toen kocht ik haar). De boer deed niets met haar, behalve voeren en 2x per jaar op een boot naar het weiland vervoeren. Dit ging allemaal los (achter moeders aan). Ze is in die tijd door twee meisjes verzorgt, met erg weinig ervaring met paarden. De boer gaf ze de vrije hand en zij wisten eigenlijk niet wat ze deden. Dit werd erg problematisch toen ze niet langer bij haar moeder in de wei stond, maar met twee shetjes. Op dat moment werd ze erg dominant naar zowel de shetjes als de meisjes toe. Geen idee wat er toen precies gebeurd is, maar ergens is er wat mis gegaan met een hele hoop basisvaardigheden. Ze had nooit echt geleerd aan het halster mee te lopen, dit hebben die meisjes geprobeerd aan te leren, maar elke keer heeft ze zich los weten te rukken (om dan weer naar die shetjes te gaan). Ook heeft ze toen leren steigeren om onder dingen uit te komen (ze steigert nu nog steeds als ze aan de lijn is en er teveel druk is - dit kan ook vanuit de omgeving komen).
Ik weet niet zeker of ze een zadel op hebben gelegd, het zou best kunnen dat ze iets met dekjes hebben gedaan (dit hebben ze met een andere pony wel gedaan), maar dat weet ik dus niet zeker.
Toen ik haar kocht kon ze niet aan een halster meelopen (ze had een veel te klein, deels ingegroeit halster aan), steigerde ze bij het minste of geringste en reageerde op elke vorm van druk met of protest (steigeren of trappen) of wegrennen (omdraaien en gaan).
jensvl schreef:Ik bedenk me nog net wat vragen (worden er wat veel, maar dan alleen kan ik een idee krijgen van wat het allemaal inhoud).
Bij die rodeopartij, wat doe je dan zelf?
Als het paard begint te trekken, houd je de druk dan stabiel? Of probeer je de stand van het hoofd hetzelfde te houden?
Op zich zit je al met het voordeel dat rondjes draaien (wat het paard wil) vermoeiender is dan rechtdoor wandelen (wat jij wil).
Als het paard ook maar het geringste meegeeft, los je dan de druk volledig? Of blijft de teugel toch nog op spanning staan (dus het paard is nog aan het tegentrekken, maar net iets minder)?
Het belangrijkste is dat je open staat voor de kleinste verlichting in druk die het paard aanbiedt. Dat kan je alleen voelen als je bijna geen druk zet. Hoe meer druk je zet, hoe minder je gaat voelen of het paard meegeeft en wanneer dit gebeurt.
Als niets werkt op deze manier wordt het zoeken naar een manier waarbij je de juiste denkwijze en principes gebruikt.
Een wijze les van de 'oude man' (Walter Pruit) in de boeken van Mark Rashid is de volgende:
'Ooit ga je een paard tegenkomen waarbij alles wat je geleerd hebt en weet, niets helpt. Dan is het de zaak om goed te luisteren naar het paard en te improviseren'. (niet letterlijk overgenomen, want ik weet de exacte bewoordingen niet meer, maar daar kwam het op neer). Het kan goed zijn dat dit het paard is waarbij niets wat je kent lijkt te werken. Dus dan gaat het over het vinden van andere manieren door aandachtig te zijn op wat het paard te vertellen heeft.
Maar ik ben benieuwd hoe het vordert en of we hier samen kunnen nadenken over een vriendelijke oplossing.
De rodeopartijen is voornamelijk als ze los loopt. Op dat moment blijf ik over het algemeen rustig in het midden staan tot ze een paar passen rustig loopt en haal haar dan naar me toe. Aan de lijn met zadel is meerdere malen geresulteerd in of losrukken (ik laat vrij snel de lijn los, deels door haar losse achterbeentjes en ook omdat ik niet het idee heb dat het veel toevoegd als er een mens achteraan hangt) of zo hoog steigeren dat ze omsloeg.
Als ze gaat trekken als ik erop zit probeer ik de druk stabiel te houden en zodra ze een klein beetje meegeeft (ondanks dat we dan nog steeds totaal de andere kant op gaan) laat ik los. Ik geef alleen niet heel veel rust, want vrij kort na het loslaten vraag ik opnieuw naar rechts te gaan. Klein beetje meegeven en weer los etc. Af en toe merk ik wel dat ik wel eens echt vast wil pakken, vooral als mijn hand erg moe wordt, maar ik probeer heel goed er op te letten dat het geen trekpartij wordt. Wat er wel soms gebeurd is dat ze haar hoofd recht heeft, ik vraag vervolgens naar rechts te gaan en dan trekt ze haar hoofd in 1x heel snel naar links en gaat ze echt in de teugel hangen. Ik weet op zo'n moment niet zo goed of ik mijn hand dan op zijn plaats moet houden (en haar dus tegen de druk moet laten botsen) of mee bewegen en de druk dus constant te houden.
Als ik denk aan wat Madex te vertellen heeft is dat ze volgens mij het 'nut' ergens van in moet zien. Het is een beetje lastig te omschrijven, zonder in de menselijk-eigenschappen aan een dier toekennen modus te gaan. Als we samen ergens heen gaan (in de bak / buiten) is ze super meewerkend en zie je haar ook meedenken. Als je iets te vaak herhaald (ik wilde gisteren een slalom oefenen, de 1ste keer ging het super goed, de tweede keer ook en de derde keer deed ze het wel, maar wel onder protest) wordt ze steeds minder meewerkend. Buitenrijden gaat eigenlijk heel goed, omdat dat meer een doel heeft dan rondjes in de bak. Longeren is nooit echt een sterk punt geweest (1 rondje wel, maar daarna wordt het snel minder), terwijl grondwerk in vrijheid met obstakels enzo super gaat. Ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen. Het zijn een beetje overpeinzingen na aanleiding van je stukje over 'the old man'.
Een echt vriendelijke oplossing zou zo fijn zijn. We hebben al meerdere lesgevers versleten, omdat ik er eigenlijk niet achterstond. Ik merk gewoon dat veel met druk werken gewoon niet werkt en dat ze daar alleen maar vervelend en soms zelfs gevaarlijk van wordt. Het is wel lastig, want zoveel mensen, meningen en adviezen en wat is nou het juiste?
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 12-01-17 18:55
Leo schreef:Hmm als ik dit lees klinkt het allemaal geweldig en werkbaar en ik sta er volledig achter. Veel dingen kan ik met mijn paard op de lichtste signalen. Behalve tempo of activiteit in grondwerk
Hoe zouden jullie dat, in termen van lightness en softness, aanpakken? (Hoeft niet morgen opgelost te zijn. Mijn motto 'ik heb de tijd' heeft me al veel opgeleverd
De vraag die Sonja al stelde is belangrijk. Je eigen energie (en zelfs enthousiasme) is belangrijk.
Waar ligt verder je focus (op het paard of op de taak)?
Als je het paard ervan kan overtuigen dat jij het zelf belangrijk vindt, kan het paard dat ook belangrijk genoeg gaan vinden om er zijn energie in te gaan steken.
Is je grondwerk gevarieerd? Lijkt het paard het interessant te vinden of eerder saai? Kent het paard alles goed? Zo ja dan is het niet zo raar dat hij het gewoon echt saai vindt om in een bak regelmatig opnieuw datzelfde te doen (is een beetje hetzelfde of je zou op school elke les in alle jaren starten met tot honderd te tellen).
Vind je het zelf wel leuk? Of vind je het zelf eigenlijk ook saai.
Het lijkt mij er in ieder geval op dat je geen duidelijk genoeg doel voor ogen hebt met de nodige tussenstappen om naar toe te werken en dat je meer geconcentreerd bent op het paard sneller te krijgen dan dat je geconcentreerd bent om het paard naar een andere plaats te krijgen (in de snelheid die je wil). Kies een punt in de bak en zet daar je focus op en vraag dan het paard om in een bepaalde snelheid (met enthousiasme van jou kant) naar toe te gaan. Probeer dat eens een aantal keren uit. Dit kan heel goed een groot deel van de oplossing zijn.
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 12-01-17 19:14
Oshaa schreef:jensvl schreef:Je zegt dat ze vroeger heeft geleerd om tegen de druk in te gaan? Waarom, en hoe heeft ze dit geleerd? Stond ze vroeger bij iemand anders die haar opgeleerd heeft? Heeft die persoon haar al een zadel opgelegd?
Ik ga proberen zo goed mogelijk antwoord te geven
Ze is bij een boer (die het leuk vond veulentjes te hebben) geboren en heeft daar ook tot haar 3,5ste gestaan (toen kocht ik haar). De boer deed niets met haar, behalve voeren en 2x per jaar op een boot naar het weiland vervoeren. Dit ging allemaal los (achter moeders aan). Ze is in die tijd door twee meisjes verzorgt, met erg weinig ervaring met paarden. De boer gaf ze de vrije hand en zij wisten eigenlijk niet wat ze deden. Dit werd erg problematisch toen ze niet langer bij haar moeder in de wei stond, maar met twee shetjes. Op dat moment werd ze erg dominant naar zowel de shetjes als de meisjes toe. Geen idee wat er toen precies gebeurd is, maar ergens is er wat mis gegaan met een hele hoop basisvaardigheden. Ze had nooit echt geleerd aan het halster mee te lopen, dit hebben die meisjes geprobeerd aan te leren, maar elke keer heeft ze zich los weten te rukken (om dan weer naar die shetjes te gaan). Ook heeft ze toen leren steigeren om onder dingen uit te komen (ze steigert nu nog steeds als ze aan de lijn is en er teveel druk is - dit kan ook vanuit de omgeving komen).
Ik weet niet zeker of ze een zadel op hebben gelegd, het zou best kunnen dat ze iets met dekjes hebben gedaan (dit hebben ze met een andere pony wel gedaan), maar dat weet ik dus niet zeker.
Toen ik haar kocht kon ze niet aan een halster meelopen (ze had een veel te klein, deels ingegroeit halster aan), steigerde ze bij het minste of geringste en reageerde op elke vorm van druk met of protest (steigeren of trappen) of wegrennen (omdraaien en gaan).jensvl schreef:Ik bedenk me nog net wat vragen (worden er wat veel, maar dan alleen kan ik een idee krijgen van wat het allemaal inhoud).
Bij die rodeopartij, wat doe je dan zelf?
Als het paard begint te trekken, houd je de druk dan stabiel? Of probeer je de stand van het hoofd hetzelfde te houden?
Op zich zit je al met het voordeel dat rondjes draaien (wat het paard wil) vermoeiender is dan rechtdoor wandelen (wat jij wil).
Als het paard ook maar het geringste meegeeft, los je dan de druk volledig? Of blijft de teugel toch nog op spanning staan (dus het paard is nog aan het tegentrekken, maar net iets minder)?
Het belangrijkste is dat je open staat voor de kleinste verlichting in druk die het paard aanbiedt. Dat kan je alleen voelen als je bijna geen druk zet. Hoe meer druk je zet, hoe minder je gaat voelen of het paard meegeeft en wanneer dit gebeurt.
Als niets werkt op deze manier wordt het zoeken naar een manier waarbij je de juiste denkwijze en principes gebruikt.
Een wijze les van de 'oude man' (Walter Pruit) in de boeken van Mark Rashid is de volgende:
'Ooit ga je een paard tegenkomen waarbij alles wat je geleerd hebt en weet, niets helpt. Dan is het de zaak om goed te luisteren naar het paard en te improviseren'. (niet letterlijk overgenomen, want ik weet de exacte bewoordingen niet meer, maar daar kwam het op neer). Het kan goed zijn dat dit het paard is waarbij niets wat je kent lijkt te werken. Dus dan gaat het over het vinden van andere manieren door aandachtig te zijn op wat het paard te vertellen heeft.
Maar ik ben benieuwd hoe het vordert en of we hier samen kunnen nadenken over een vriendelijke oplossing.
De rodeopartijen is voornamelijk als ze los loopt. Op dat moment blijf ik over het algemeen rustig in het midden staan tot ze een paar passen rustig loopt en haal haar dan naar me toe. Aan de lijn met zadel is meerdere malen geresulteerd in of losrukken (ik laat vrij snel de lijn los, deels door haar losse achterbeentjes en ook omdat ik niet het idee heb dat het veel toevoegd als er een mens achteraan hangt) of zo hoog steigeren dat ze omsloeg.
Als ze gaat trekken als ik erop zit probeer ik de druk stabiel te houden en zodra ze een klein beetje meegeeft (ondanks dat we dan nog steeds totaal de andere kant op gaan) laat ik los. Ik geef alleen niet heel veel rust, want vrij kort na het loslaten vraag ik opnieuw naar rechts te gaan. Klein beetje meegeven en weer los etc. Af en toe merk ik wel dat ik wel eens echt vast wil pakken, vooral als mijn hand erg moe wordt, maar ik probeer heel goed er op te letten dat het geen trekpartij wordt. Wat er wel soms gebeurd is dat ze haar hoofd recht heeft, ik vraag vervolgens naar rechts te gaan en dan trekt ze haar hoofd in 1x heel snel naar links en gaat ze echt in de teugel hangen. Ik weet op zo'n moment niet zo goed of ik mijn hand dan op zijn plaats moet houden (en haar dus tegen de druk moet laten botsen) of mee bewegen en de druk dus constant te houden.
Als ik denk aan wat Madex te vertellen heeft is dat ze volgens mij het 'nut' ergens van in moet zien. Het is een beetje lastig te omschrijven, zonder in de menselijk-eigenschappen aan een dier toekennen modus te gaan. Als we samen ergens heen gaan (in de bak / buiten) is ze super meewerkend en zie je haar ook meedenken. Als je iets te vaak herhaald (ik wilde gisteren een slalom oefenen, de 1ste keer ging het super goed, de tweede keer ook en de derde keer deed ze het wel, maar wel onder protest) wordt ze steeds minder meewerkend. Buitenrijden gaat eigenlijk heel goed, omdat dat meer een doel heeft dan rondjes in de bak. Longeren is nooit echt een sterk punt geweest (1 rondje wel, maar daarna wordt het snel minder), terwijl grondwerk in vrijheid met obstakels enzo super gaat. Ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen. Het zijn een beetje overpeinzingen na aanleiding van je stukje over 'the old man'.
Een echt vriendelijke oplossing zou zo fijn zijn. We hebben al meerdere lesgevers versleten, omdat ik er eigenlijk niet achterstond. Ik merk gewoon dat veel met druk werken gewoon niet werkt en dat ze daar alleen maar vervelend en soms zelfs gevaarlijk van wordt. Het is wel lastig, want zoveel mensen, meningen en adviezen en wat is nou het juiste?
Bedankt voor de info. Ik ga alles eens goed doorlezen en vanavond of morgen proberen wat tips en werkwijzen te geven die kunnen werken. Ik heb een paar ideetjes, maar momenteel geen tijd om ze neer te schrijven. Misschien vanavond. Anders morgen ergens.
Ik ben benieuwd naar de ideeën van de anderen.
- Anoniem
Geplaatst: 12-01-17 21:30
Zat net weer filmpjes van Parelli te kijken, ik wil die dingen die je "moet" kunnen heel graag kunnen, maar ik blijf struikelen bij de manier waarop. Zou het allemaal wel kunnen uiteindelijk, maar wil het niet zo .. Ondanks dat ze al heel erg anders geworden zijn en meer naar het paard kijken (horsenalities, kijken naar het moment, als je paard er niet klaar voor is niks vragen, fase 1 zolang die probeert, etc. etc.) blijf ik het idee houden dat paarden het gewoon doen "omdat anders ... ". En dat wil ik zelf niet, waarbij ik tegelijk denk dat ik dan ook niks ga bereiken .. maarja ..
Clickertraining ben ik ook mee bezig, maar ook daar ben ik niet goed in. Het zal vast allemaal kunnen maar mijn timing etc is niet goed genoeg denk ik. Komen in ieder geval meer problemen bij die ik vast en zeker zelf veroorzaak, maar niet zo handig.
Denk dat ik maar weer "gewoon" terug moet met op het gevoel werken, kijken wat pony ok vindt en van daaruit wat dingen proberen. Wandelen vindt hij wel leuk (beide pony's trouwens), als ik het daar gewoon simpel hou (1 tempo en positie passen we aan zoals we aanvoelen) dan heb ik best een vrolijke pony. En wat wil een mens nog meer dan de natuur in met een vrolijke pony
Waar hebben jullie de boeken besteld? Gewoon bij bol? Of ergens anders? Ben even aan het denken wat het makkelijkst is
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 12-01-17 23:54
Oké, Het is dus duidelijk dat ze vroeger fout is ‘opgeleerd’. Te zien aan de reacties van het paard is er veel te veel druk gebruikt waaraan het paard heeft leren ontsnappen door te steigeren en dergelijke.
Je hebt dus al veel goed werk verricht om het paard te krijgen zoals het nu is.
Wat je eventueel kan proberen om tot het paard door te dringen is het volgende:
Stel dat je de rechtse teugel neemt om een bocht naar rechts te maken. Je legt dus een zo licht mogelijke druk aan (eigenlijk is het maar net contact maken met het paardenhoofd). Het paard zal hier in dit geval dus op reageren door het hoofd naar links te doen en naar links te draaien. Als het paard dat doet, houdt je de druk op rechts nog enkele seconden aan. Als er na een paar seconden nog steeds niet de minste verlichting is die je kan belonen om het paard aan het denken te zetten, (wat op zich wel een beetje raar is, want ook bij stappen gaat het paardenhoofd normaal gezien lichtjes zijwaarts bewegen door het stappen als de nek niet recht is, en zelfs die beweging die niet opzettelijk is en zeer miniem mag zeker beloond worden, want het paard zal dan na een paar keer de link wel gaan leggen normaal) dan laat je de druk vallen.
Waarom? Omdat druk inderdaad ergens ook dient om nadien te kunnen belonen (beperkt), maar vooral dient voor de communicatie.
Je stopt dus met het paard te vragen om naar rechts te gaan of zelfs maar mee te geven. Je geeft het paard zijn zin. Namelijk rondjes lopen. Na een aantal rondjes (bvb 5 of 10), vraag je nog eens het hoofd recht (of the try daarvoor dus die zeer kleine toegeving van het paard. Als het paard ook hier niet reageert, geef je gewoon terug losse teugel en wacht je weer een aantal rondjes. Op een gegeven moment gaat het paard die rondjes zelf echt beu worden en (omdat je geen trigger meer geeft het merendeel van de tijd, want dat is die teugeldruk rechts blijkbaar op dit moment wel) zal het paard meer geneigd zijn een manier te zoeken om te stoppen met dat rondje te wandelen. Vanaf dat je merkt dat het paard harder begint te zoeken naar zo’n manier (door bvb wat te vertragen of zelf de nek wat rechter te willen maken), leg je terug heel lichte druk aan op het hoofdstel met de rechtse teugel. Op deze manier stel je terug vriendelijk voor om te doen wat jou idee is (rechtdoor gaan als eerste tussenstap voor je probeert naar rechts te draaien). Nu lijkt het mij er ook op dat het een soort van paniekreactie is van zijn kant, omdat hij problemen verwacht (waarschijnlijk nog steeds die veel te hoge druk die hij vroeger kende waar hij bang voor is). Dus het kan een tijdje duren voordat die herhaling van zeer lichte druk die paniekreactie niet meer uitlokt. Als het paard besluit verder te draaien als je de teugel aanlegt, houd je weer die druk enkele seconden vast waarna je de druk weer lost en het paard eigenlijk zegt dat hij zijn keuze mag doen, namelijk linksom rondjes draaien. En het proces begint weer van voor af aan. Na verloop van tijd, ga je in dan in staat zijn om het paard duidelijk te maken dat er 1 nooit geen harde druk meer komt en 2 dat hij mag doen wat hij wil.
Omdat jou idee (rechtdoor lopen) makkelijker is dan zijn idee (rondjes lopen), kan deze techniek werken.
Als je met 2 mensen bent kan het zonder deze methode door de persoon op de grond het signaal te laten geven voor naar rechts nadat de persoon in het zadel enkele seconden lichte druk heeft gezet. Waarna van zodra het paard het minste meegeeft naar de gewenste richting, de druk vanop de grond en vanaf het zadel onmiddellijk gelost wordt.
Over je vraag wat je moet doen als het paard op lichte druk ineens zijn hoofd krachtig naar links trekt heb je zelf al een deel van het antwoord gegeven. Dit paard heeft de problemen gekregen door een veel te grote druk. Waarschijnlijk doet ze dit gedrag ook omdat hij die veel te grote druk ook verwacht. Dus tegenhouden is niet de oplossing. Dan wordt het paard erin bevestigd dat hij nog altijd grote druk kan verwachten en dan is het touwtrekken ook nog eens begonnen. Een paard dat zo hard weg trekt van lichte druk zou ik ook weer gewoon de teugel geven (ik weet het, het klinkt raar want het lijkt dat het paard beloond wordt door het wegvallen van de druk, maar hier gaat het weer om het principe dat zo enorm reageren met het hoofd heel veel meer energie kost dan wat nodig is als het paard je volgt). Het paard heeft geen tegendruk, dus kan niet gaan vechten, en wordt nog een bevestigd in het feit dat hij die druk niet moet verwachten. Vanaf dat het paard stopt met het schudden, leg je terug heel lichte druk aan. Als het paard weer wegtrekt, herhaal je gewoon. Het paard zal deze overdreven reactie dan snel minderen. En dat is het moment dat je het een tikje anders aanpakt. Als het wegtrekken minder zwaar wordt (een teken dat het paard minder reageert en meer nadenkt en ook iets kan bijleren), dan probeer je de druk constant te houden tot het verste moment (ik doe dat meestal door een vastgestelde lichte knijpdruk op de teugel uit te oefenen waarbij de teugel dus op een vaste kracht doorglijdt en houdt mijn hand op dezelfde plaats (bij voorkeur tegen het zadel voor stabiliteit)). Als je je hand op exact dezelfde plaats houdt en enkel de teugel laat doorglijden, zal het paard vermindering van druk krijgen vanaf hij ook maar het geringste terug de andere kant op beweegt (want je kan geen druk houden op een teugel die losser wordt als je niets meer doet dan een lichte knijpkracht houden op de teugel). Na enkele keren zal het paard doorhebben dat de druk wegvalt bij het terug naar rechts bewegen van het hoofd. Vanaf hier is de communicatie weer gestart.
Dus kort gezegd, bij het draaien het paard zijn zin geven en af en toe voorstellen jou idee te doen en hem zelf laten uitdokteren dat het makkelijker is om jou idee te doen (als het paard wat mee geeft en je lost de druk, laat die dan eens minstens een halve minuut los voordat je terug de druk zet. Dat geeft het paard ook de tijd om beter na te denken.) dan dat het is om zijn idee te doen.
En bij het plots wegtrekken eigenlijk hetzelfde principe hanteren. Geef hem zijn zin. Als hij geen weerstand meer voelt, zal het zo sterk wegtrekken automatisch verminderen want daar is geen reden meer toe. Vanaf dat dat vermindert kan je terug dingen gaan aanleren en ga je een vaste druk houden zolang het hoofd naar links beweegt. Stopt de beweging naar links, dan los je de druk (gaat dus automatisch als je enkel zacht knijpt in de teugel).
Probeer dit eens en laat maar weten of er iets van verbetering mee komt.
PS: Een paard zal zeker graag willen dat waar hij energie in steekt, nuttig is. Dat kan je geven door focus. Focus op waar je naar toe wilt en blijf daarop focussen (veel mensen gaan op de paardenoren focussen bij problemen en geven daardoor niet alle leiding die ze kunnen). Als jij een doel hebt, en dat duidelijk maakt aan je paard dan is je paard veel sneller geneigd te doen wat je vraagt.
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 13-01-17 00:11
[***] schreef:Ik vind het fijn hier mee te lezen
Zat net weer filmpjes van Parelli te kijken, ik wil die dingen die je "moet" kunnen heel graag kunnen, maar ik blijf struikelen bij de manier waarop. Zou het allemaal wel kunnen uiteindelijk, maar wil het niet zo .. Ondanks dat ze al heel erg anders geworden zijn en meer naar het paard kijken (horsenalities, kijken naar het moment, als je paard er niet klaar voor is niks vragen, fase 1 zolang die probeert, etc. etc.) blijf ik het idee houden dat paarden het gewoon doen "omdat anders ... ". En dat wil ik zelf niet, waarbij ik tegelijk denk dat ik dan ook niks ga bereiken .. maarja ..
Clickertraining ben ik ook mee bezig, maar ook daar ben ik niet goed in. Het zal vast allemaal kunnen maar mijn timing etc is niet goed genoeg denk ik. Komen in ieder geval meer problemen bij die ik vast en zeker zelf veroorzaak, maar niet zo handig.
Denk dat ik maar weer "gewoon" terug moet met op het gevoel werken, kijken wat pony ok vindt en van daaruit wat dingen proberen. Wandelen vindt hij wel leuk (beide pony's trouwens), als ik het daar gewoon simpel hou (1 tempo en positie passen we aan zoals we aanvoelen) dan heb ik best een vrolijke pony. En wat wil een mens nog meer dan de natuur in met een vrolijke pony
Waar hebben jullie de boeken besteld? Gewoon bij bol? Of ergens anders? Ben even aan het denken wat het makkelijkst is
Het boek dat ik net gelezen heb heb ik besteld bij amazon. Daar zijn ze meestal wat goedkoper. Maar het laatste boek van hem (finding the missed path) heb ik besteld bij bol.com omdat dat bij amazon veel langer wachten was.µ
Veel paarden gaan veel liever werken als de 'moet' eraf is. Als je ze een beetje inbreng laat hebben en laat zien dat je consideratie betoond voor hun standpunt. Dat wil zeker niet zeggen dat er niets kan. Eerder dat je veel meer bereikt heb ik gemerkt. Ik ben op enkele maanden met deze methode veel verder geraakt dan jaren met de parelli methode. Dit komt omdat je echte communicatie aangaat (het laten vallen van druk is voor een deel beloning, maar bovenal is lichte druk de manier om een gesprek aan te gaan met het paard). Bij Parelli leer je het paard uit te leggen wat je wil. Bij de manier van werken die ik gebruik, sta je toe dat het paard ook een mening heeft en luister je er ook naar. Dat wil niet zeggen dat je zijn zin ten allen tijde geeft (want uiteindelijk doe je toch wat je wil) maar je laat merken dat je open staat voor een gesprek en de tijd wil geven die het paard nodig heeft. Doordat je meer een partnerschap aangaat gaat het paard voor je willen werken. Vanaf dan wordt het alleen maar eenvoudiger en ga je dingen bereiken die je anders niet of zeer moeizaam zou bereiken.
Maar op gevoel werken is inderdaad heel belangrijk (als dat gevoel juist zit) en is net 1 van de punten die de boeken van Mark naar voren laten komen. Ze helpen je met het vinden van het juiste gevoel.
Ik weet dat het raar klinkt dat het paard een keuze geven de oplossing kan zijn van veel problemen (ik ben vroeger ook begonnen met parelli en twijfelde zelfs nog sterk na het lezen van "horses never lie" of ik het paard er niet gewoon verwend mee zou maken en niets meer kon doen met het paard. En hoewel dit in eerst instantie tijdelijk wel klopte, want waar ik vroeger met meer druk iets klaar kreeg lukte dat met veel lagere druk niet, merkte ik dat het paard ongelooflijk licht werd op zeer korte tijd en meer open begon te staan voor communicatie).
Ik ben ervan overtuigd dat mits het op een juiste manier is uitgevoerd, deze manier van werken veel meer klaar krijgt bij je paarden dan dat je op dit moment kan.
Uiteindelijk loopt er ergens iemand rond die al meer dan 30 jaar zijn geld verdient met op deze manier paardenproblemen op te lossen van de meest uiteenlopende soorten.
Eigenlijk gaat het bij paardrijden zelfs niet echt over belonen of straffen of technieken of eender wat, maar over goede communicatie en partnerschap.
- Wijslander
-
- Berichten: 5777
- Geregistreerd: 19-06-09
Geplaatst: 13-01-17 10:12
[***] schreef:Ik vind het fijn hier mee te lezen
Zat net weer filmpjes van Parelli te kijken, ik wil die dingen die je "moet" kunnen heel graag kunnen, maar ik blijf struikelen bij de manier waarop. Zou het allemaal wel kunnen uiteindelijk, maar wil het niet zo ..
Denk dat ik maar weer "gewoon" terug moet met op het gevoel werken, kijken wat pony ok vindt en van daaruit wat dingen proberen. Wandelen vindt hij wel leuk (beide pony's trouwens), als ik het daar gewoon simpel hou (1 tempo en positie passen we aan zoals we aanvoelen) dan heb ik best een vrolijke pony. En wat wil een mens nog meer dan de natuur in met een vrolijke pony
Waar hebben jullie de boeken besteld? Gewoon bij bol? Of ergens anders? Ben even aan het denken wat het makkelijkst is
Wederom een herkenbare post, fijn te lezen dat er meer mensen worstelen met teruggaan naar het simpele en inderdaad, waarom zouden we eigenlijk meer moeten willen..? Toch blijft de verleiding om 'net als de rest' te doen groot!
'Horses never lie' heb ik bij bol.com besteld en 'Whole heart, whole horse' bij ECI, omdat die daar nog beschikbaar was.
- Anoniem
Geplaatst: 13-01-17 12:12
Oshaa schreef:Als ik denk aan wat Madex te vertellen heeft is dat ze volgens mij het 'nut' ergens van in moet zien. Het is een beetje lastig te omschrijven, zonder in de menselijk-eigenschappen aan een dier toekennen modus te gaan. Als we samen ergens heen gaan (in de bak / buiten) is ze super meewerkend en zie je haar ook meedenken. Als je iets te vaak herhaald (ik wilde gisteren een slalom oefenen, de 1ste keer ging het super goed, de tweede keer ook en de derde keer deed ze het wel, maar wel onder protest) wordt ze steeds minder meewerkend. Buitenrijden gaat eigenlijk heel goed, omdat dat meer een doel heeft dan rondjes in de bak. Longeren is nooit echt een sterk punt geweest (1 rondje wel, maar daarna wordt het snel minder), terwijl grondwerk in vrijheid met obstakels enzo super gaat. Ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen.
Als het een troost kan zijn: je bent niet alleen
Heb hier hetzelfde "geval" staan, gelukkig maar eentje, de andere is een stuk meewerkender en vindt alles wel prima, maar daar heb ik ook een heel ander verleden mee..
Leuke is dat ik die van mij veel zou moeten longeren om hem terug sterker & soepeler te maken, maar het komt er niet zo van. Het kan wel, met veel gedoe, maar dat wil ik niet. Dus voorlopig stappen we maar veel, dat vindt ie nog best en als hij daarin ontspannen loopt bereik ik daar mee mee dan hem boos rondjes laten lopen omdat het zou moeten
Maar ooit zou het wel fijn zijn als ik hem ook "gewoon" kan longeren
Sonja89 schreef:Wederom een herkenbare post, fijn te lezen dat er meer mensen worstelen met teruggaan naar het simpele en inderdaad, waarom zouden we eigenlijk meer moeten willen..? Toch blijft de verleiding om 'net als de rest' te doen groot!
Waarom inderdaad, maar toch ook het moeilijkste wat er is, want als je hier op bokt leest dan maak je van je paard een verwend nest wat niks meer gaat willen, en die mening is er ook in de traditionele wereld. Helpt dan ook niet mee als je als enige op die manier denkende op een echte dressuurstal staat (mensen zijn verder wel goed voor hun paarden en doen alles met liefde voor, maar op hun eigen manier
).Nu heb ik momenteel "geluk" dat zowel paard als ik medisch niet helemaal ok zijn, dus nu klooien we maar wat, gaan veel wandelen en doen verder niet teveel en dat bevalt ons wel
Ik heb trouwens dat graas-gedeelte ook eens geprobeerd in de week, maar die van mij maakt het totaal niks, die lichte aanspanning. Hij vindt het wel prima, ookal geef ik hem totaal geen aandacht (door dus te blijven focussen op waar ik naartoe wil). Hij zorgt zelfs zelf voor meer aanspanning door de andere kant uit te gaan grazen
Minuten heb ik er gestaan, denkende dat hij zich wel zou gaan bedenken, maar ofwel heeft hij héél lang tijd nodig, ofwel is hij er wel blij mee zo 
Qua boeken ga ik nog eens verder zoeken .. Bol is niet meer leverbaar (de eerste dan) en op andere sites ook niet, denk dat er teveel besteld is geweest
Kan ze natuurlijk in het engels kopen, maar twijfel erover .. Hoewel het heel Parelli-programma ook in het engels is en ik daar wel gewoon goed mee uit de voeten kan ... Is het Mark Rashid-Engels ook gewoon makkelijk te begrijpen? - IngridM
- Berichten: 11826
- Geregistreerd: 10-07-01
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 13-01-17 12:17
- Annikoe
-
- Berichten: 1102
- Geregistreerd: 19-09-16
- Woonplaats: Noord-Brabant
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 13-01-17 12:26
Ik heb ook zojuist het eerste boek besteld, maandag komt die binnen! - Anoniem
Re: Mark Rashid en zijn 'methode'
Geplaatst: 13-01-17 12:27
Denk dat het die dan gaat worden, misschien maar alle 3 in 1 keer doen - Azmay
-
- Berichten: 17990
- Geregistreerd: 01-01-09
- Woonplaats: Geldrop
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 13-01-17 13:11
[***] schreef:Deze wilde ik nog even eruit pikken:Oshaa schreef:Als ik denk aan wat Madex te vertellen heeft is dat ze volgens mij het 'nut' ergens van in moet zien. Het is een beetje lastig te omschrijven, zonder in de menselijk-eigenschappen aan een dier toekennen modus te gaan. Als we samen ergens heen gaan (in de bak / buiten) is ze super meewerkend en zie je haar ook meedenken. Als je iets te vaak herhaald (ik wilde gisteren een slalom oefenen, de 1ste keer ging het super goed, de tweede keer ook en de derde keer deed ze het wel, maar wel onder protest) wordt ze steeds minder meewerkend. Buitenrijden gaat eigenlijk heel goed, omdat dat meer een doel heeft dan rondjes in de bak. Longeren is nooit echt een sterk punt geweest (1 rondje wel, maar daarna wordt het snel minder), terwijl grondwerk in vrijheid met obstakels enzo super gaat. Ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen.
Als het een troost kan zijn: je bent niet alleen
Heb hier hetzelfde "geval" staan, gelukkig maar eentje, de andere is een stuk meewerkender en vindt alles wel prima, maar daar heb ik ook een heel ander verleden mee..
Leuke is dat ik die van mij veel zou moeten longeren om hem terug sterker & soepeler te maken, maar het komt er niet zo van. Het kan wel, met veel gedoe, maar dat wil ik niet. Dus voorlopig stappen we maar veel, dat vindt ie nog best en als hij daarin ontspannen loopt bereik ik daar mee mee dan hem boos rondjes laten lopen omdat het zou moeten
Maar ooit zou het wel fijn zijn als ik hem ook "gewoon" kan longerenSonja89 schreef:Wederom een herkenbare post, fijn te lezen dat er meer mensen worstelen met teruggaan naar het simpele en inderdaad, waarom zouden we eigenlijk meer moeten willen..? Toch blijft de verleiding om 'net als de rest' te doen groot!
Waarom inderdaad, maar toch ook het moeilijkste wat er is, want als je hier op bokt leest dan maak je van je paard een verwend nest wat niks meer gaat willen, en die mening is er ook in de traditionele wereld. Helpt dan ook niet mee als je als enige op die manier denkende op een echte dressuurstal staat (mensen zijn verder wel goed voor hun paarden en doen alles met liefde voor, maar op hun eigen manier
Nu heb ik momenteel "geluk" dat zowel paard als ik medisch niet helemaal ok zijn, dus nu klooien we maar wat, gaan veel wandelen en doen verder niet teveel en dat bevalt ons wel
Ik heb trouwens dat graas-gedeelte ook eens geprobeerd in de week, maar die van mij maakt het totaal niks, die lichte aanspanning. Hij vindt het wel prima, ookal geef ik hem totaal geen aandacht (door dus te blijven focussen op waar ik naartoe wil). Hij zorgt zelfs zelf voor meer aanspanning door de andere kant uit te gaan grazen
Qua boeken ga ik nog eens verder zoeken .. Bol is niet meer leverbaar (de eerste dan) en op andere sites ook niet, denk dat er teveel besteld is geweest
Zoals gezegd dus, zal dat graas gedeelte zeker niet bij alle paarden werken. Wat je kan doen is korter bij gaan staan waardoor de lengte van het touw niet meer toereikend genoeg is om te gaan grazen. En dat het paard enkel de keuze overhoud om stil te staan en te doen wat jij wil. Zeker in het begin is het zeker mogelijk om een paard te hebben dat de lichte druk negeert. Dat was niet het geval bij het paardje van Sonja dat op die lichte druk al reageerde. Maar als een paard zo al niet op lichte druk reageert, gaat dat nu zeker niet helpen. En kun je de keuze terug dringen tussen stilstaan en gaan waar je naar toe wilt.
In ieder geval moet het doel zijn dat je met je paard kan wandelen over een weide met een doorhangend leidtouw en niet veel druk nodig hebt om dat te bereiken.
- Anoniem
Geplaatst: 13-01-17 13:16
Ik heb een bepaalde positie tov pony en de lengte van het touw daarop aangepast. In gewone omstandigheden doorhangend, mocht hij beslissen om te gaan grasduiken dan loopt hij vanzelf tegen het touw op. Vaak is dat al voldoende. Is ook druk, maar is zijn eigen schuld. Of zo zie ik het toch. Soms als ik op tijd ben is 'neen' ook al voldoende, en komt er dus geen druk van touw bij kijken. Tegenwoordig lopen we zo hele stukken naast & over gras zonder dat hij er naartoe gaat, maar ik moet hem wel "in de gaten houden". Hij weet wanneer ik afgeleid ben, wanneer we niet samen bezig zijn maar ik ergens anders zit Ik hou hem wel bij mij in de buurt zodat ik hem kan zien (loop meestal in zone 3, of 4 of 5, wat uitkomt ), als hij achter mij loopt te slenteren dan is het allemaal een stuk moeilijker natuurlijk - jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 13-01-17 13:18
Dit gaat natuurlijk niet op voor een paard dat het uit een soort schrikreactie doet zoals hierboven iemand zei dat het paard bij teugeldruk rechts, het hoofd naar links slaat. Dat is weer iets helemaal anders.
- Anoniem
Geplaatst: 13-01-17 13:21
). Maar dit gebeurt enkel als ik er dus zelf niet bij ben, zou er dan ook een stuk mentale connectie bij komen kijken bij dit alles? En niet enkel het fysieke zeg maar?En inderdaad, het onderscheid maken tussen een paard wat iets uit schrik of angst doet, of eentje die het allemaal wel prima vind, is zeer belangrijk
- jensvl
- Berichten: 1642
- Geregistreerd: 17-05-12
Geplaatst: 13-01-17 13:40
[***] schreef:Wat ik dan wel weer gek vind is dat het eigenlijk heel goed gaat, dat hij best heel licht kan reageren, maar dat hij dit ook even hard kan negeren als hij wil (en dan trekt hij dus toch gewoon door richting gras, en lig ik de helft van de tijd bijna op mijn snuit
En inderdaad, het onderscheid maken tussen een paard wat iets uit schrik of angst doet, of eentje die het allemaal wel prima vind, is zeer belangrijk
Als jij aangeeft het niet belangrijk te vinden (en het dus ook niet echt samen met je paard doet), dan is het logisch dat het paard het ook niet belangrijk vindt.
Dat wil niet zeggen dat het paard elke seconde dat je je concentratie er niet bij hebt, maar moet gaan grazen. Maar dat is momenteel blijkbaar wel zo. Dat vermindert normaal wel doorheen de tijd (als het paard de rest van de tijd op een weide kan in plaats van op de stal).
En als het minder is, is het tijd voor de volgende stap. Dat is het paard iets meer ruimte bieden en tot het einde van het leidtouw tijd geven om terug mee te lopen (1 van de weinige gevallen waar je wel druk opbouwt, maar traploos, door steeds harder te knijpen in het leidtouw.)
Als hierbij nog te veel druk nodig is kan je ook werken met het principe dat als het paard niet voorwaarts mee wilt, het dan maar achterwaarts gaat (zo kan het paard niet grazen. En achterwaarts is veel irritanter dan voorwaarts.
De lengte van het leidtouw ook niet ineens veel langer maken, maar langzaam opbouwen.