Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
zanakuzies schreef:Heel erg bedankt iedereen voor de woorden ze doen me goed.
Ik heb met mijn man gepraat en we zijn naar een andere dokter op zoek geweest die hebben we gevonden en daar gaan mijn papieren nu heen en dan ga ik daar heen.
Mijn man heeft mij ook zeer geholpen en getroost vanmorgen.
Ook heb ik een gesprek gehad met mijn schoonmoeder die gaat mee naar de huisarts als ik de afspraak heb.
Rossfechten schreef:ZOEK PROFESSIONELE HULP.
En ga niet weg voordat ze dat geven, en kijk uit met een paar pillen das nie de oplossing.
Sizzle schreef:Nog afgezien van je traumatische bevalling vind ik ook at er sociaal veel te veel druk gelegd wordt op het moeten genieten.
Tijdens de zwangerschap begint het al, je ligt half kotsend in de badkamer en iedereen zegt: geniet er maar van.
Na de bevalling hetzelfde riedeltje, ja acht het doet pijn maar je krijgt er zoveel voor terug. Oja?
Wat dan precies? Klote hormonen die je tot onredelijkheid dwingen en jankbuien uitlokken. Pijn in je lijf, zwakte, slapeloze nachten, stress, onzekerheid.
Die roze wolk is echt niet voor de grote meederheid weggelegd.
Maar iedereen verwacht wel dat je ze breed lachen en dolgelukkig ontvangt bij het kraambezoek.
Het geeft een bepaald gevoel van falen, terwijl het echt heel normaal is dat je een tijdje verloren en ellendig bent na zo'n gigantisch verandering in je leven.
IMJ schreef:Dat zijn wel de momenten dat je energie krijgt hè?
Ik ben ook erg veel bloed verloren. Vergis je niet. Het kost maanden dit aan te vullen ondanks transfusie.
Pak je rustmomenten. Als moeder sta je altijd 'aan' en die constante alertheid vreet ontzettend veel energie.
Sterkte! Goed dat je stappen onderneemt!
Kaka schreef:Dat is mooi.
Begrip voor dat gevoel van falen en verloren zijn na een bevalling is echt nog niet standaard in zorgland, helaas. Mijn gynaecoloog zei doodleuk bij het evaluatiegesprek van mijn bevalling dat hij niet snapte dat al die vrouwen toch het gevoel hebben gefaald te hebben na een spoedkeizersnede Ik ben nog nooit zo boos geworden op iemand.
zanakuzies schreef:IMJ schreef:Dat zijn wel de momenten dat je energie krijgt hè?
Ik ben ook erg veel bloed verloren. Vergis je niet. Het kost maanden dit aan te vullen ondanks transfusie.
Pak je rustmomenten. Als moeder sta je altijd 'aan' en die constante alertheid vreet ontzettend veel energie.
Sterkte! Goed dat je stappen onderneemt!
Ja klopt ik sta ook altijd aan, mijn oren zijn gevoeliger als ooit.
Alleen al een zucht hoor ik door 2 muren en de gang heen en dan ben ik direct wakker.
Ik voel me ook leeg en heb me ook ziek gemeld op mijn werk ik moet nu gewoon even rust hebben.
Ik heb gezegd dat ik ontzettend moest overgeven maar ik twijfel of ik dit ook moet overleggen met mijn werkgever?