Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Floortz schreef:Poe. Gezin gaat voor; dat is punt 1. Als het lukt, dan zou ik zelf proberen deze winter door te komen met de paarden. En dan de beslissing iets naar voren te schuiven.
Maar het is zeker heel lastig om in Zweden aan hooi te komen? Jullie zitten niet zo heel noordelijk, is het hooi daar erg duur? Is bijvoeren met bietenpulp een optie? Of is dat daar ook heel duur en lastig te krijgen? Als het mogelijk is dan zou je volgend jaar een stuk van de weide misschien kunnen afzetten en zelf hooien? Of is het stuk grond daarvoor niet geschikt?
Moeilijk hoor. En familie om in deze situatie bij aan te kloppen is er niet?
liljebo schreef:Ik begrijp perfect je goede bedoelingen hoor ... En het is inderdaad iets om over na te denken. Ik wil heel snel denken: het valt wel mee... we redden het wel. Maar we hielden niet echt iets over in de maand en dan is het fiks kelderen van het inkomen niet niets. Natuurlijk uitgerekend hoe we rond kunnen komen met een minimum inkomen en theoretisch kan dat net. Maar dan mag niets gebeuren. En of dat reeel is... Ik werk voor mijzelf en mijn inkomen kan nogal eens veranderen/is niet gegarandeerd. Voordeel is wel dat ik daar in november meer zicht op heb. Dan hebben we ook de uitslagen van de onderzoeken van mijn man en wellicht daar wat meer zicht op. Dus tot eind november geef ik mijzelf in ieder geval nog. Maar misschien is het ook een beetje 'wishfull thinking' dat het meevalt. Want waarschijnlijk gaat het niet meevallen en als het tot afkeuring komt, kunnen we inderdaad over een paar jaar meer problemen verwachten. Maar goed... dan is het sowieso niet meer erg waarschijnlijk dat we de paarden nog hebben. Met de d.a. praten is hoe dan ook wellicht een optie. Ik heb een hele fijne, nuchtere dierenarts. Ze heeft eerder het advies gegeven beide te laten inslapen als een van hen slecht wordt en controleert hen regelmatig. Is ook een prettig mens om mee te praten.