Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-16 20:17

Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-16 20:17

Titel spreekt voor zich denk ik. Hoever ga je wanneer je paard artrose heeft? Voedingssupplementen, medicijnen, inspuiten, speciaal hoefbeslag, pijnstilling... Op pensioen, juist wel blijven rijden? Of is het meteen einde verhaal?

Als je een paard met artrose hebt (of hebt gehad): hoe erg was het, hoe merkte je het aan je paardje? Wat heeft je doen besluiten een bepaalde weg in te slaan?

Ik ben heel benieuwd naar verhalen/meningen. Het is niet de bedoeling een discussie te starten. Het één is niet beter dan het ander, het is iedereen zijn eigen (moeilijke) keuze, dus ik hoop dat iedereen respectvol naar elkaar blijft reageren.

**Geplaatst**: 19-09-16 20:20

Geplaatst: 19-09-16 20:20

Die van mij heeft het al een tijdje linksvoor. Reed hem zelf al een hele tijd niet meer omdat ik er nog 2 heb die ik wel kon rijden.
Maar heb wel een verzorgster voor hem. Kijk het gewoon aan hoe hij is per keer, als ie gewoon goed loopt rijdt ze hem heel licht en anders alleen poetsen.
Moet wel zeggen dat ik gewoon de ruimte bij huis heb dus hij mag blijven tot het niet meer gaat.

**Geplaatst**: 19-09-16 20:23

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 19-09-16 20:23

Het ene paard is t andere niet met atrose..Ken dr zat die gewoon goed fuctioneren..speciaal beslag kan een paard nog een hele tijd op weg helpen..Veel beweging ( vrije beweging helpt paarden met atrose ook enorm!)

**Geplaatst**: 19-09-16 20:25

Geplaatst: 19-09-16 20:25

Vandaag precies een jaar geleden hebben wij een pony met artrose gekocht, de botoplossende vorm.
Hij liep toen al niet goed, maar we wisten nog niet wat de oorzaak was.
We hebben hem toen na laten kijken door een dierenarts, osteopaat (en tandarts etc.) en hij is enkele keren behandeld aan zijn schouders, die zaten helemaal vast.
Daarna liep hij een tijdje redelijk, maar op een gegeven moment bleef hij kwakkelen en zijn we, na een foute diagnose van een andere DA, voor een second opinion naar een kliniek gegaan voor foto's.
Spat in beide achterbenen en niks meer aan te doen.
Toch tegen beter weten nog dure poeders, kruiden en ander spul gekocht en op de pijnstillers.
Maar toen we merkten dat hij steeds meer moeite kreeg met opstaan na het rollen of liggen en niet meer mee kon komen met de rest en ondanks pijnstilling veel pijn had, hebben we besloten hem te laten gaan.
Dit was eind Juni, ruim 9 maanden na aankoop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-16 20:27

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-16 20:27

Dankje voor jullie reactie!

Mirmar, krijgt hij verder ook medicijnen of iets, of helemaal niet?

Pol1, dat snap ik, maar ik ben gewoon erg benieuwd, juist omdat er zoveel verschillende manieren zijn om er mee om te gaan.

KoudbloedKim, wat heftig zeg. De poeders, kruiden, pijnstillers hielpen allemaal niet, of wel eventjes?

**Geplaatst**: 19-09-16 20:28

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 19-09-16 20:28

Bij ons paardje hielpen ze niet, de pijnstillers minimaal, maar te weinig om echt effect te zien.

**Geplaatst**: 19-09-16 20:48

Geplaatst: 19-09-16 20:48

Hier 1 met artrose in rug en nek.
We rijden nu een jaar niet meer en hij geniet lekker van zijn pensioen.
Hij heeft veel praatjes en voelt zich goed.
Rijden zag je dat het moeizamer ging.
Warming up en cool down duurde lang en moest je de tijd voor nemen.
Ene keer regelmatig en dan na een top periode weer onregelmatig.
Bakwerk had hij minder plezier in maar buitenritten vond hij wel erg leuk.
Eens na laten kijken vorig jaar kwam er hals artrose bij.
Het was genoeg geweest.

Hij heeft inderdaad een supplement.
Equine America cortavet hij doet het daar goed op.
Geen pijnstillers nog. Hij loopt regelmatig nu.

Ik longeer hem los in de bak met niks eraan gewoon wat beweging en kunnen we zien hoe hij loopt.
En we wandelen en soms wat grondwerk.
Oja en fietsen vind hij erg leuk.
Neem de tijd met opwarmen ze hebben het nodig.
Rustig stappen en een sukkel drankje lekker die hals naar de grond toe.
Gewoon relax.

Zie je dat het paard geen plezier meer heeft in het rijden stop er dan mee.
Jij stapt zelf er ook niet meer plezier op.

Hou je paard goed in de gaten.

Hier geluk mee dat hij zijn pensioen ook leuk vind. Geen verplichtingen meer. Hij is vrolijk en heeft praatjes.
Soms poets ik hem alleen 2 of 3 dagen dan weer even wandelen, of los gooien.
Bekijk het per dag waar ik zin in heb.

Moeite met lopen en moeilijk opstaan na het rollen zijn inderdaad duidelijke tekenen kim koudbloem

**Geplaatst**: 19-09-16 21:07

Geplaatst: 19-09-16 21:07

Mijn paard heeft artrose in alle benen en meerdere gewrichten. Daarnaast heeft hij ook hko 3 aan twee benen en ernstig verbeend kraakbeen dus ik weet niet in hoeverre hij mee gerekend mag worden.

Mijn paard is per direct op pensioen gezet. Wordt nooit meer bereden, geen medicijnen. Momenteel licht kreupel tegen bevangen aan en gaat dus hemelen..

**Geplaatst**: 19-09-16 21:30

Geplaatst: 19-09-16 21:30

Hier pony met artrose in de nek en (hoogstwaarschijnlijk) heupen. Inmiddels al een jaar of 6, hij is nu 24. Hals lijkt ie geen last van te hebben, alleen knakt het af en toe. Hij loopt stram, maar zeker niet kreupel. Tot plm 9 mnd geleden nog heel rustig gereden, toen kreeg hij een abces aan zijn been en heeft een half jaar moeten herstellen. Sinds mei zijn we heel rustig weer aan het oppakken met conditie opbouwen aan de hand en de longe. Begonnen met 10min actief stappen en zijn nu 3x per week 20-30 min actief stap, draf en afhankelijk van de stijfheid een galopje. Ik vind het belangrijk dat hij niet sloft, zijn rug gebruikt en zijn passen ruim afmaakt.

De eerste 10min zijn altijd lastig, vooral het eerste drafje. Dat is stijf en kort achter, dus ik breid de stukjes draven tijdens de warmingup langzaam uit. Aan het einde van de training loopt hij eigenlijk altijd prachtig met actief achterbeen netjes onder de massa. Binnenkort ga ik weer beginnen met wat simpel lateraal werk.

Ik denk dat de kern beweging is, zowel in training als op het land. Supplementen doe ik niet aan en pijnstiller zeker niet. Als het paard zo veel pijn heeft dat (permanent) pijnstilling nodig is, is het voor mij echt klaar. De osteo/fysio komt hem af en toe een handje helpen, maar dat is het. Verder merkt ik dat kou en nattigheid veel invloed heeft. Een deken en een droge stal zijn wat mij betreft geen overbodige luxe.

Edit: of ik er ooit weer opga weet ik nog niet. Ik heb besloten hem een jaar de tijd te geven om onbelast te trainen. in het voorjaar kijken we verder. Misschien nog een tip: ik heb jaren geleden een kleine pony meegemaakt met artrose die niet meer fijn ohz gereden kon worden, maar nog wel veel plezier had voor een lichte kar. De mijne is daar niet geschikt voor, maar voor anderen wellicht een leuk idee!

Laatst bijgewerkt door KPet op 19-09-16 21:35, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-09-16 21:35

Geplaatst: 19-09-16 21:35

Helaas ook meegemaakt.
Jonge hengst. Ging steeds gekker doen; happen, dingen slopen.. ene dag superlief andere dag ongeleid projectiel en gevaar voor zichzelf. Maar jonge hengst....dus je vindt het extreem maar ook weer niet heel erg ongewoon.
Uiteindelijk dik kogeltje op de foto laten zetten (nadat in de loop der tijd 10 artsen me verzekerd hadden dat ik me daar echt niet druk over hoefde te maken want hij liep goed). Bleek klein wonder dat ie nog stond eigenlijk. Klasse 4 en algeheel compleet kapot, geen redden meer aan.

6 weken in soort ontkenning gezeten tot hij ineens echt compleet ontspoorde. Op pijnstillers gezet, gingen 3 (!) zakjes buut per dag in om 'm soort van pijnvrij te krijgen. Toen had ik ook op slag m'n 'oude' paard weer terug. Wel wakker maar niet meer raar doen. Zelfs het happen was echt direct helemaal verdwenen.
Rug en achterbeen bleken ook kapot, overcompensatie. Van pijnstillers af ook direct weer zo geflipt.

Needless to say dat ik hem heel kort na de periode op buut heb laten gaan

Hij was pas 3 jaar oud... misschien 4x aan de longe gelopen...

Artrose verschilt echt per paard. Wat ik wel wil zeggen is dat de reactie op pijn óók per paard verschilt. Die van mij ging 'raar' doen, maar liep niet kreupel. Terwijl hij echt immens veel pijn heeft gehad

Als ik nu filmpjes achter elkaar zet zie ik de achteruitgang. Maar op dat moment zag ik het niet of wilde het niet zien..

**Geplaatst**: 19-09-16 21:39

Geplaatst: 19-09-16 21:39

Nee, krijgt helemaal niks eigenlijk.
Hij loopt niet kreupel verder en heb niet de indruk dat hij pijn heeft. Staat wel heel veel buiten, dat wel.

**Geplaatst**: 19-09-16 21:42

Geplaatst: 19-09-16 21:42

Mijn paard heb ik vorig jaar November met stamcellen laten behandelen in Wolvega. En niet zonder resultaat!!
Hij staat nu voor op speciaal beslag (zooltjes) zorgt voor extra demping.
We hadden al andere mensen gehoord die ook hun paard met stamcellen hadden behandeld en dit ook goed aansloeg hebben wij het toch ook overwogen. Omdat zo'n behandeling natuurlijk niet niks kost en er toch ook nog een hele revalidatie periode achter zit heb ik er nooit spijt van gehad.Ze hadden ook duidelijk gezegt dat de kans 50% was maar door de andere verhalen heeft het mij toch over de streep getrokken. Als het nodig zal zijn en het zou kunnen zal ik het zo weer doen. Ik denk dat je er wel heel bewust van moet zijn dat het eigenlijk gewoon uitstel is en ik weet niet hoelang het zo blijft. Mocht iemand het overwegen zou ik gewoon contact opnemen bijvoorbeeld met de dierenkliniek in Wolvega of natuurlijk een andere paardenkliniek. Ik vond ze in Wolvega heel eerlijk in hoeveel kans het van slagen heeft en verdere informatie is natuurlijk ook alijd fijn. Er moet natuurlijk ook gekeken worden of het nog haalbaar is om te doen.

**Geplaatst**: 19-09-16 21:48

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 19-09-16 21:48

Hier pony van 24 met artrose in de schouder. Hij loopt niet helemaal zuiver maar ook zeker niet kreupel, aangezien beweging voor hem het beste is gaan we hem aan het eind van deze maand verhuizen naar een weide waar hij 24/7 mag staan op pensioen. Ook wordt hij binnenkort nog eens gecheckt door de osteopaat, maar als we merken dat hij echt pijn krijgt gaan we hem laten gaan. Ik vind het proberen van poeders, pijnstillers etc. de moeite niet want uiteindelijk ga je ze toch moeten laten gaan...

**Geplaatst**: 19-09-16 21:52

Geplaatst: 19-09-16 21:52

Mijn pony heeft artrose in haar voorbenen. In de zomer merk ik niets aan haar. In de winter als het koud en vochtig is wel. Dan loopt ze stijf.

In de winter krijgt ze supplementen bij, in de zomer niet. Ze heeft wel speciaal beslag voor.

Ik rijd alleen nog maar buitenritjes met haar. (voornamelijk stappen) In de zomer 3 tot 4x in de week, in de winter alleen in het weekend (ik kan door de weeks alleen in de avond). Verder doe ik veel werken aan de hand met haar. Daar is ze enorm door verbeterd. Ze liep vroeger compleet op haar voorhand. Door het rechtrichten en werken aan de lange lijnen is haar achterhand flink verbeterd en loopt ze veel beter. Verder fiets ik wel eens met haar. Zo krijgt ze toch voldoende beweging, en veel ook onbelast.

Ze staat wel 24/7 buiten in de zomer. In de winter komt ze ook iedere dag minimaal 10 uur buiten.
Verder heb ik voor haar back on track stalbeschermers. Deze werken heel goed bij haar. Die heeft ze vorige winter om gehad op stal, en ze kwam de volgende ochtend niet meer stijf haar stal uit.

**Geplaatst**: 19-09-16 21:53

Geplaatst: 19-09-16 21:53

Mijn lieve schimmeltje van 17 heeft ook artrose, linksvoor in de kogel.
In het begin heb ik hem nog op orthopedisch beslag gehad en nog bereden, maar ook daar ging hij slechter mee lopen en weer veel struikelen.
Dus sinds een jaartje heb ik zijn zadel aan de wilgen gehangen en geniet hij van zijn pension.
Hij staat samen met mijn springpaard op een fijne stal, waar ze de hele dag buiten lopen en s nachts op stal staan.
Ik wandel of fiets nog weleens een rondje met hem buiten, en 2 penny meisjes van stal tutten graag met hem, en dat vindt hij prachtig.

Hij is verder hartstikke vrolijk, rent en bokt nog de wei door,dus pijn heeft hij zeker niet.
Alleen knijp ik hem voor de winter, maar zolang hij geen pijn krijgt, blijft hij lekker bij mij.

**Geplaatst**: 19-09-16 21:53

Geplaatst: 19-09-16 21:53

Vooraf denk ik dat de keuzes die je maakt met een paard met artrose mede afhangen van hoe je gestald staat, of je een dikke of een dunne bankrekening hebt, of je recreatief bezig bent of in de sport actief bent, of je paard verzekerd is of niet, of je natural gaat of regulier.
Alle keuzes zijn goed want passend in de situatie van de eigenaar.

Al 14 jaar geleden kocht ik een 12 jarige ruin. Ik heb hem niet laten keuren en was volkomen groen als paardeneigenaar. Ik voelde wel dat er knobbels zaten net boven de hoeven en toen ik dat voelde hield de verkoper haar adem in. Dat had ik natuurlijk serieus moeten nemen.
Het beest bleek overhoef te hebben en na zijn benen een keer gestoten te hebben werd de artrose actief.
Frits had pijn, veel pijn. Hij kon geen bochtje stappen, hij wilde geen gewicht meer op zijn voorbeen zetten en hing volledig op het andere voorbeen.
Foto's gemaakt, de veearts zei dat hij vier weken stalrust moest hebben en dan nog een foto.
Achteraf nu tien jaar later ben ik er nog woest over. Stalrust heb ik hem niet gegeven, wel weidegang. Na vier weken terug en op dezelfde foto als vier weken terug zei de veearts nu: Oh dat is artrose, wordt nooit meer beter. (daar kwam hij nu mee de banketstaaf) Heeft dat beest vier weken voor niks staan te creperen.
Dankzij buut heb ik nog wat tijd gekregen om naar alternatieven te zoeken. Maar er was maar één keuze. Mij is nooit voorgesteld of voorlichting gegeven over inspuitingen. Ik weet niet of ik daar voor gegaan was maar er is niet eens over gesproken. Of gaan de veeartsen er vanuit dat iedereen daar van weet.?
Ik heb sinds die tijd veel geleerd... Ben ook nooit nooit meer terug gegaan naar die veeartsenpraktijk die als zeer goed bekend staat en zal er nooit nooit een positieve uitspraak over doen

**Geplaatst**: 19-09-16 21:59

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 19-09-16 21:59

Ik denk dat het per paard verschillend is. Ik heb helaas mijn paard in 6 weken af zien takelen naar een paard wat niet meer kon staan en lopen zonder pijn. Zaterdag nog gewoon z1 gereden op wedstrijd en maandag harstikke kreupel uit de wei. Na onderzoeken speciaal beslag en inspuiting. Maar hij is alleen maar slechter geworden. En hij leed alleen. Zn kleur werd dof en hij viel af. Hij kon niks meer. Dus helaas reste er nog maar 1 keuze..

**Geplaatst**: 19-09-16 22:17

Geplaatst: 19-09-16 22:17

Tandlozemum, dat lijkt me ook de moeite waard om die stalbeschermers te kopen voor de winter, ik ga gelijk op zoek.

**Geplaatst**: 19-09-16 22:35

Geplaatst: 19-09-16 22:35

Het paard van mijn oma had al op zijn 10 jaar artrose (zijn nu 9 jaar verder en loopt nog perfect zijn dressuuroefeningetjes

) Hij heeft speciale kussentjes vanvoor tussen zijn ijzers. Want zijn artrose zit linksvoor. Krijgt ook artigold door zijn eten. Hij gaat vaak op de wei en in de stapmolen. Hij heeft niet veel last van zijn artrose, buiten soms wat stijf maar zal wel van de leeftijd komen. Een paard met artrose moet niet altijd direct afgeschreven worden

**Geplaatst**: 19-09-16 22:51

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 19-09-16 22:51

Ik heb er een topic over lopen: [MD] Ervaringen met zoledroninezuur inspuiten?

**Geplaatst**: 19-09-16 22:55

Geplaatst: 19-09-16 22:55

Mijn pony van nu 28 heeft sinds een jaar of 3 geleden symptomen van artrose.
Inspuiten vond ik voor een pony van die leeftijd geen optie meer. Heb geeneens foto's laten maken voor de bevestiging.
Symptomen klopten, onregelmatig en af en toe kreupel, verbetering wanneer hij rustig in beweging werd gehouden.
Overleg met dierenarts en hoefsmid. Speciaal beslag eronder en aan de glucosamine met MSM.
En rustig aan blijven bewegen.
Hij stond al en staat nog steeds 24/7 buiten met schuilstal, dus kan altijd zelf bewegen.
Na het aangepaste beslag (hoofpad onder de voorvoeten) en 2 weken na starten met glucosamine liep hij veel makkelijker, eigenlijk zelfs weer helemaal rad.
Tussentijds een keer 6 weken gestopt met glucosamine. Toen werd hij geleidelijk aan steeds chagrijniger en ging weer veel vaker struikelen.
Dit merkte ik niet alleen zelf, kreeg het ook terug van mijn bijrijdster, die niet wist dat ik tijdelijk gestopt was met de glucosamine.
Weer begonnen (ook zonder dit tegen mijn bijrijdster te zeggen) en na een kleine 2 weken hoorde ik van stalgenoten dat Jip ineens weer door de wei liep te rennen en te bokken en mijn bijrijdster vertelde dat Jip er weer zoveel zin in had in het bos.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder en hij heeft mindere dagen. Maar ook nog steeds goede dagen. Hij mag nog zo'n 3X per week mee naar het bos. Ritjes worden korter en minder intensief. Maar hij geniet nog en wij (bijrijdster en ik) ook!
Hij moet blijven bewegen. In mindere dagen wandel ik met hem, in betere dagen rijden we lekker.
Hij mag als handpaard mee naast m'n jonkie, lekker onbelast de lusten maar niet de lasten van een bosrit.

Ik ga hem niet op pijnstillers zetten. Als dat nodig is, ga ik hem zijn rust gunnen.
Maar zolang hij op de glucosamine en het aangepaste beslag nog rad door de wei blijft lopen en zijn bejaardengym kan blijven uitvoeren, gaan we lekker met hem door.

**Geplaatst**: 19-09-16 23:42

Geplaatst: 19-09-16 23:42

Ik heb een ruin met artrose in drie benen (aangetaste hoefkatrol in de voorbenen en achter in zijn spronggewricht ). Voorbenen waren op jonge leeftijd al slecht waarschijnlijk (lees: voor zijn derde) en achter is latere slijtage.
Hij is nu 14 en is sinds een half jaar gepensioneerd. Hij krijgt sinds de diagnose (drie jaar geleden) glucosamine door zijn voer. Toen heb ik ook het werk in de bak stop gezet en ben ik alleen nog buiten gaan rijden (bochten zijn niet fijn voor hem). Tot hij soms een misstap ging maken en daardoor door pijn in de stress schoot. Toen heb ik het rijden (na testen met pijnstillers of de stress pijn gerelateerd was) opgegeven, hij liep toen niet kreupel maar is ook erg hard voor zichzelf.

Nu scharrelt hij lekker rond, staat gewoon met mijn andere pony en krijgt dagelijks zijn aandacht. Zolang hij niet kreupel is en nog blij lijkt te zijn gaan we zo door. Wordt hij kreupel of ongelukkig dan is het einde verhaal. Pijnstillers ga ik niet aan beginnen voor een chronische aandoening.
Ik verwacht trouwens dat de slijtage in zijn sprong het probleem gaat worden uiteindelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-16 09:04

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-16 09:04

Wat veel reacties, bedankt allemaal! Ik zal later op de dag wat uitgebreider reageren.

**Geplaatst**: 20-09-16 09:10

Re: Artrose, hoe ver ga je?

Geplaatst: 20-09-16 09:10

Ik heb juist vorige week besloten om mijn 18 jarig paard op actief pensioen te zetten. Hij heeft artrose op het rechter spronggewricht. In oktober heb ik hem nog laten inspuiten, maar nu liep hij opnieuw heel stram. Paard is volledig uitverdoofd en heeft geen pijn, maar blijft stijf. Hij heeft nu 2 weken ontstekingsremmers gekregen en met genoeg beweging gaat het terug beter. Maar als ik hem echt nog in de wedstrijdsport had willen houden had het mij een behandeling van meer dan 1000 euro per jaar gekost (infuus). De dierenarts raadde mij dit af.

Op dit moment krijgt hij wel nog glucosamine en duivelsklauw en dit gaat zijn hele verdere leven zo blijven. Op de wei doet hij zo gek als een jong paard en dit doet mij veel plezier. Voor de rest maken we nu rustige ritjes en ga ik op zoek naar een ander wedstrijdpaard.

**Geplaatst**: 20-09-16 09:27

Geplaatst: 20-09-16 09:27

Cami_x schreef:
Het paard van mijn oma had al op zijn 10 jaar artrose (zijn nu 9 jaar verder en loopt nog perfect zijn dressuuroefeningetjes ) Hij heeft speciale kussentjes vanvoor tussen zijn ijzers. Want zijn artrose zit linksvoor. Krijgt ook artigold door zijn eten. Hij gaat vaak op de wei en in de stapmolen. Hij heeft niet veel last van zijn artrose, buiten soms wat stijf maar zal wel van de leeftijd komen. Een paard met artrose moet niet altijd direct afgeschreven worden

Dat vind ik een gewaagde uitspraak, want ik zie vaak genoeg paarden doorlopen met artrose, die eigenlijk stil gezet moeten worden. Dan wordt er vaak gezegd 'ach hij is wat stijf', maar veel mensen realiseren zich niet, dat stijf aan 2 benen vaak ook gewoon kreupel is, alleen omdat het aan 2 benen is, zie je dat minder snel.

@Amy, ik kan dat verhaal van jou en je mooie hengst nog goed herinneren, wat bizar was dat zeg...