Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Ivy_ schreef:Hoi ts.
Wat ik als eerst wilde zeggen: jij bent echt een paardenvrouw naar m'n hart!
Het is zo fijn om te lezen hoe begaan jij met je paard bent, hoe je alles probeert te doen om het hem zo fijn en makkelijk mogelijk te maken. Chapeau! Vind ik echt heel fijn om te lezen!
Verder wil ik je veel succes wensen met zijn "gesukkel". Hoop dat zijn hoeven met de lijmijzers wat rust krijgen en hij in ieder geval even met wat minder pijn rondloopt.
Nogmaals: goed bezig en de liefde voor je paard spat echt uit alles wat je hier post. Ik ga zeker volgen!
Leo schreef:Fijn dat het met zijn nieuwe ijzers al weer beter lijkt te gaan Wat fijn dat je hem zo de tijd geeft te acclimatiseren en goed naar hem blijft kijken.
Over het halthouden op afstand, als je met hem loswerkt: daar liep ik ook tegenaan, dat hij gewoon door bleef lopen. Ik heb toen geleerd tijdens mijn lessen: altijd dezelfde afstand aan te houden tussen mij en het paard, en de 'drijvende' positie vlak achter de schouder aan te houden, waarbij mijn tenen in de looprichting wijzen.
Om hem halt te laten houden, neem ik een paaltje van de omheining in gedachten als leidraad waar ik hem stil wil hebben. Daar kijk ik naar, richt mijn tenen en romp richting dat paaltje en zorg dat ik vóór de schouder kom (wel op dezelfde afstand van het paard als tijdens het lopen. In het begin lukte dit mij overigens niet zonder één of meerdere stappen naar hem toe te komen. Dit is gaandeweg steeds beter gegaan). Vanuit die positie 'blok' ik hem fysiek, maar op afstand. Dat combineer ik met uitademen, "Ho" en zorgen dat mijn energie / spanning ook laag is. En als hij daadwerkelijk stilstaat uiteraard belonen.
Ik vond het ook een heel lastig stukje, maar met veel oefening is het wel gelukt. Inmiddels zelf uitgebreid naar halthouden vanuit draf etc. Die van mij heeft de neiging zodra ik maar een lichte beweging weer naar de drijvende positie maak, weer te gaan lopen (hij is erg gevoelig op lichaam). Daar ben ik nu mee bezig, om het weer een combinatie van lichaamspositie maar ook gebaar (drijvende hand iets optillen, leidende hand in de looprichting bewegen) en stemcommanda "walk" (Of bijv. "jog" ) te geven.
Verder, nog een keer benadrukken dat je super bezig bent
Wel lastig inderdaad om leuke dingen te zoeken om mee te trainen in de tussentijd. Misschien nog wat verder in basis grondwerk aan de hand? Zoals buigen, stelling nemen etc.
Hilary schreef:Ik denk dat je hem in de wind-schrik ook goed begeleid hebt; juist even aan het werk zetten helpt vaak
Wat kan zo'n tandartsbehandeling een opluchting zijn soms.
Van touwtjes heb ik geen verstand; ik gebruik het liefst dubbele lange lijnen, zodat ik zelf invloed heb zonder steeds het paard naar het midden te hoeven halen om de boel te verstellen. Ook kan ik direct belonen met heeeele lange lijnen, of juist iets corrigeren.
xxdomiixx schreef:Jeetje wat een pech allemaal. Heb niet alles gelezen was nogal veel na mijn vakantie. Maar ik zag dat er weinig tips waren gegeven om met zijn schrikkerige momenten om te gaan. Dat hij dan bij jou wil staan en jij dat eigenlijk niet fijn vind. Ik heb een tijd terug met een fries mogen "spelen" (of werken hoe je het ook noemt) en die was extreem schrikkerig, een en al spanning. Kroop het liefst helemaal in mij maar daar voelde ik mij natuurlijk niet veilig bij. Wat ik toen deed (op aanraden van lesgeefster) is mijn hand op zijn schouder ofzo leggen, zodat als hij aan de kant springt je aan de kant geduwd wordt. verder is het voor Harvey wel fijn om te leren hoe hij zelf met die spanning om kan gaan en zelfzekerder wordt
Leo schreef:Hmm ik heb er nier veel verstand van maar mijn eerste gedachte is wel ontlasten. Zeker omdat hij ze zo afwisselt. Doet hij het ook als de emmer hoger is, bijvoorbeeld als jij die vasthoudt? (Bij wijze van proef).