ik moet er zelf ook wel eens om lachen, eerst stonden we praktisch middenin een woonwijk met 1 dijk en reden we vrijwel altijd dezelfde route met hetzelfde punt waar we galoppeerden en daarna pauzeerden (point to point dus, weet ik achteraf). Nu staan we aan tig kilometer bospaden en prachtige routes - doet ie het niet meer
Enfin, voor een groot deel is het mijn eigen schuld, want ik was ambitieus en ging lessen volgen en mee op ritten waarbij ik zijn grenzen totaal niet heb gezien. Dat vertrouwen moet ik nu vanaf 0 terugverdienen... En het leiderschap ook