LisaaSophie schreef:Ik kom hier even binnenvallen met een vraagje.
Ik heb mijn paardje nu 5 maandjes en we lessen om de week.
Ik ben gewent om met een best wel lange teugel te rijden en dan zakt ze zelf in mijn hand en loopt ze gewoon ontspannen. Vanuit daar pak ik haar meestal wat op. Ik ben me er van bewust dat ze nog wat uit elkaar valt.
Je geeft hier zelf aan dat paardje zelfstandig zonder dwang je hand opzoekt en die vertrouwd.
Dat is alleen maar prima !
Citaat:
Vandaag kwam de eigenaresse van stal naar mij toe en ze vroeg of ze mij een paar tips mocht geven.
Dat mocht natuurlijk. Van haar moest ik mijn teugels direct op maat maken. Adjuun ging vol tegen mijn hand in en zodra de dat deed moest ik maar meer druk zetten. Ik moest steeds meer druk op de teugels zetten. Uiteindelijk zakte ze wel. En ze liep inderdaad wat meer bij elkaar.
Maar dit ging dus voor mij zo tegen mijn gevoel in. Het was na een tijdje niet meer gewoon druk geven, maar trekken. Iedereen op stal was het met haar eens, ligt het echt aan mij dat dit zo slecht voelt...
Ik wil haar echt wel geloven, maar misschien ben ik wel iets te zacht voor mn paard..
Hier laat je je helaas beïnvloeden door de snelle methode van de moderne dressuur ruiters om je heen die paard in frame dwingt.
Fijn dat je zelf zo duidelijk aanvoelt dat dit niet goed kan zijn, hopenlijk voel je zelf bij deze dwingende manier ook het gaan vasthouden van paard zijn rug, de swingende losheid die je zo gewend bent onder je is in een keer weg.
Je Zult ook voelen dat je paard tegen je hand ingaat ipv te vragen om jou hand.
Stapje verder raakt paard vertrouwen kwijt in je hand.
Kortom: mooi doorgaan op je basis manier, met contact teugel hoofd volgend en je paard gaat zelf wel aangeven of ie meer gaat dragen en in werkhouding met je mee wilt gaan.
Wel het voorwaartse erin houden, luchtig aan je been.
Neem ruim de tijd, paard ontwikkeld steeds meer juiste bespiering op jou manier die jou goed kan dragen en vanuit daar komt vanzelf het meer ondertreden en de stukjes verzameling.
Als je eenmaal hebt gevoeld hoe fijn dat kan zijn, wil je niet meer anders
Zet alle goedbedoelde "hulp" maar op het doodlopende spoor en mooi zo doorgaan samen met je lesgever op jou manier.