Geplaatst Aise fan 't Nije-Libbe
23-03-2000 - 04-01-2016
Met veel pijn in ons hart hebben we jou moeten laten gaan.
Vanaf 2004 dat we jou kochten, hebben we als drie zussen het voorrecht gehad om veel met jou te beleven.
Drie groene meiden met een grote imposante Fries, wat waren we groots met jou.
We hebben enorm veel van je mogen leren en je groeide in al onze levensfasen mee.
Van onze pubertijd, naar onze studententijd, naar onze werktijd.
Altijd bleef jij een centrale plek in ons leven houden.
Vele foto's zijn er van jou (en ons) gemaakt.
Je had altijd humor en de aandacht ging dan ook automatisch naar jou toe. Zo ook op foto's
Een van onze grote dromen was om jou los op het strand te kunnen fotograferen.
Deze droom is in vervulling gegaan.
Wat was je in je element om in vrijheid op het strand te galopperen.
Je werd er helemaal jolig van
Maar ook een dressuurshow op het strand behoorde tot jouw repertoire. Wat kon je gaaf showen!
Maar helaas kregen we 2 jaar geleden de diagnose te horen dat je last had van slokdarmverlamming, een kwaal die vaker bij Friezen voor komt.
De slokdarmverstoppingen kwamen regelmatig voor en dan wist je dit zelf goed op te lossen.
We gingen aangepast voeren, maar helaas verloor je wel wat gewicht.
Gelukkig had je altijd je trouwe vriendin Lady (35 jaar) met wie je jarenlang in de wei stond en jullie hadden veel steun aan elkaar.
We genoten nóg meer van je met alle bijzondere momenten die we met je mochten beleven.
Je werd een echte watterrat en daar kreeg je veel aandacht mee op het strand.
Ook in je mindere periodes bleef je altijd je trotsheid behouden. Want opgeven, dat kwam niet in jouw woordenboek voor.
We hebben zoveel "gouden momenten" met jou mogen beleven, daar zijn we je erg dankbaar voor.
Helaas bleek de slokdarmverlamming zo verslechterd te zijn dat je op zondagavond 3 januari bijna stikte. Door de slokdarmverstopping werd je luchtpijp dicht gedrukt.
Maandagochtend 4 januari hebben we nog onderzoek laten doen in de kliniek om te kijken hoe het met je luchtpijp en slokdarm gesteld was.
Je situatie was zo verslechterd dat elke verstopping die zou volgen een verstikkingsdood kon opleveren.
Dit gun je geen enkel paard.
En dus hebben we je op 4 januari om 17.45 uur met veel pijn in ons hart moeten laten inslapen.
De foto's hieronder zijn van de middag voor dat we afscheid namen.
Je was een echt onderdeel van ons gezin.
Met z'n allen hebben we afscheid van je genomen.
Je trots bleef je tot je laatste minuut behouden.
Bedankt lieve grote kanjer, dat we 12 jaar van je hebben mogen genieten.
Je hebt ons leven verrijkt.
We missen je enorm!
23-03-2000 - 04-01-2016
Met veel pijn in ons hart hebben we jou moeten laten gaan.
Vanaf 2004 dat we jou kochten, hebben we als drie zussen het voorrecht gehad om veel met jou te beleven.
Drie groene meiden met een grote imposante Fries, wat waren we groots met jou.
We hebben enorm veel van je mogen leren en je groeide in al onze levensfasen mee.
Van onze pubertijd, naar onze studententijd, naar onze werktijd.
Altijd bleef jij een centrale plek in ons leven houden.
Vele foto's zijn er van jou (en ons) gemaakt.
Je had altijd humor en de aandacht ging dan ook automatisch naar jou toe. Zo ook op foto's
Een van onze grote dromen was om jou los op het strand te kunnen fotograferen.
Deze droom is in vervulling gegaan.
Wat was je in je element om in vrijheid op het strand te galopperen.
Je werd er helemaal jolig van
Maar ook een dressuurshow op het strand behoorde tot jouw repertoire. Wat kon je gaaf showen!
Maar helaas kregen we 2 jaar geleden de diagnose te horen dat je last had van slokdarmverlamming, een kwaal die vaker bij Friezen voor komt.
De slokdarmverstoppingen kwamen regelmatig voor en dan wist je dit zelf goed op te lossen.
We gingen aangepast voeren, maar helaas verloor je wel wat gewicht.
Gelukkig had je altijd je trouwe vriendin Lady (35 jaar) met wie je jarenlang in de wei stond en jullie hadden veel steun aan elkaar.
We genoten nóg meer van je met alle bijzondere momenten die we met je mochten beleven.
Je werd een echte watterrat en daar kreeg je veel aandacht mee op het strand.
Ook in je mindere periodes bleef je altijd je trotsheid behouden. Want opgeven, dat kwam niet in jouw woordenboek voor.
We hebben zoveel "gouden momenten" met jou mogen beleven, daar zijn we je erg dankbaar voor.
Helaas bleek de slokdarmverlamming zo verslechterd te zijn dat je op zondagavond 3 januari bijna stikte. Door de slokdarmverstopping werd je luchtpijp dicht gedrukt.
Maandagochtend 4 januari hebben we nog onderzoek laten doen in de kliniek om te kijken hoe het met je luchtpijp en slokdarm gesteld was.
Je situatie was zo verslechterd dat elke verstopping die zou volgen een verstikkingsdood kon opleveren.
Dit gun je geen enkel paard.
En dus hebben we je op 4 januari om 17.45 uur met veel pijn in ons hart moeten laten inslapen.
De foto's hieronder zijn van de middag voor dat we afscheid namen.
Je was een echt onderdeel van ons gezin.
Met z'n allen hebben we afscheid van je genomen.
Je trots bleef je tot je laatste minuut behouden.
Bedankt lieve grote kanjer, dat we 12 jaar van je hebben mogen genieten.
Je hebt ons leven verrijkt.
We missen je enorm!
