Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
slimmerik schreef:Mooi bij N. blijven en daar wachten op O. Die wellicht nog spannender is. Maar pas op: het alfabet gaat tot Z.
KySv schreef:Maar ik merk gewoon dat als mijn man chagerijnig terug komt van het werk, dat ik op dit moment best blij ben dat ik dan kan gaan. Hij zegt dat hij zijn werk leuk vindt. Is niet heel lang geleden gewisseld van baan en voelt zich echt gewaardeerd bij zijn nieuwe werkgever. En toch komt hij het grootste deel van de tijd chagerijnig terug van het werk... Ik weet ook niet goed wat ik daar mee moet. Er zijn al verschillende mensen die geprobeerd hebben hierover te praten met hem (waaronder zijn vader van wie hij best veel aanneemt), maar dan gaat het een paar weken goed en dan begint het weer. En dat is bij veel dingen waar ik tegenaan loop. Ik kan er iets van zeggen en dan gaat het even goed en een paar weken later begint het weer...
ruitje schreef:Zoals ik het lees is hij altijd saggo geweest, dus ook voor deze situatie en heeft ze het daar al vaker over gehad met hem.
sallandval schreef:ruitje schreef:Zoals ik het lees is hij altijd saggo geweest, dus ook voor deze situatie en heeft ze het daar al vaker over gehad met hem.
"Het er over hebben" is nog knap lastig als één van de twee ( of beiden?) ruzie ontloopt. God zij dank heb ik geleerd ruzie te maken van mijn man (geen knallende ruzies -meer- maar wel discussies en ellenlange uitpraatgesprekken). Van huis uit ben ik dat niet gewend en in het begin werd ik er ook bang van. Mijn broer bijvoorbeeld gaat ruzies ook uit de weg en zegt dan "Daar wil ik het niet over hebben" of houdt zijn mond/loopt weg. Het gevolg is dat we dus alleen oppervlakkige dingen kunnen bespreken. Dat geeft niet, ik hou toch wel van mijn broer, maar ik kan me voorstellen dat dat in een relatie op den duur onhoudbaar wordt en dan óf uiteindelijk ontploft óf uitloopt in een wederzijds schouderophalen (en dat is wat ik in dit topic een beetje proef). Als meningsverschillen er niet mogen zijn ben je uiteindelijk gewoon uitgepraat.
Palmera schreef:slimmerik schreef:Mooi bij N. blijven en daar wachten op O. Die wellicht nog spannender is. Maar pas op: het alfabet gaat tot Z.
Als jij je tegen jou partner net zo lomp opstelt kun jij beter aan het chinese alfabet beginnen. Dat heeft meer tekens
Nare opmerking, alsof ts inmiddels al 80 keer is vreemdgegaan binnen haar huwelijk. Ze is notabene eerlijk tegen haar man.
Amandavd schreef:Het ergste wat je in mijn ogen kan doen als je huwelijk in de problemen is, die problemen niet aanpakken met degene waarmee je getrouwd bent, maar je verstoppen bij een ander.
saddledancer schreef:Wat ik vooral een rare opmerking vond was 'ik kan niet naar familie, want ik wil de kids hun Vader niet ontzeggen'. Ho even. JIJ bent toch degene die 'wegloopt' ? Waarom moet jij Dan de kinderen mee?
en Dan heb ik het nog niet eens er over dat je er dus blijkbaar problemen mee hebt Om de kids hun Vader Te ontzeggen, maar je man gewoon zijn kinderen 'afnemen' zou je dus als ik het zo lees geen problemen mee hebben? Wat een akelige instelling is dat zeg, bah.
Dannon schreef:saddledancer schreef:Wat ik vooral een rare opmerking vond was 'ik kan niet naar familie, want ik wil de kids hun Vader niet ontzeggen'. Ho even. JIJ bent toch degene die 'wegloopt' ? Waarom moet jij Dan de kinderen mee?
en Dan heb ik het nog niet eens er over dat je er dus blijkbaar problemen mee hebt Om de kids hun Vader Te ontzeggen, maar je man gewoon zijn kinderen 'afnemen' zou je dus als ik het zo lees geen problemen mee hebben? Wat een akelige instelling is dat zeg, bah.
Tja, daar zou ik dus niet al te vast in gaan zitten. Want zodra er eentje weggaat, is het toch een lose-lose.
Ook als de moeder zelf weggaat en de kids bij de vader laat, voelt dat niet goed. Niet voor de kids (die missen sowieso degene die weg is, of dat nu papa of mama is), maar ook als vader heb je dan gemengde gevoelens hoor; hoe kan je nou weg bij je eigen kinderen? xD (Weet ook niet wat de oplossing dan wel is)