Oke, een iets te vage titel, maar we moeten het beestje een naam geven.
Sinds 2jaar heb ik er een heel fijn paardje bij, ze is bij mij gekomen als veulen. Meteen bij de overburen in een grote kudde van 12 gegooid samen met mijn andere paard en alles ging altijd super. Ze was immens braaf om uit te halen en te poetsen, etc..
Vorige zomer (toen was ze 2) werd er ernstige Lyme vastgesteld. Medicatie etc goed genomen, echter had ze bijna dagelijks een slokdarmobstructie ( volgend DA door de lyme ) en werd ze erg zwak en hierdoor ook uit de kudde gepest.
Hierdoor besloten om ze aan huis te zetten waar ik 2 stallen met een 2000m uitloop heb, dit tesamen met mijn andere paard. Ondertussen is de 2jarige weer helemaal opgeknapt, maar had ik voor mijn andere merrie een pensioen plekje aangeboden gekregen die ik niet kon weerstaan. Met als gevolg dat de jaarling alleen thuis bleef. Bij de overburen kon ze plots niet meer terrecht, dus moest ze hier even alleen blijven staan... en daar zijn we de fout in gegaan!
Aangezien ik dat toch maar niets vond had ik een geit gekocht, met deze er bij de zetten kreeg ik van de 2.5jaarse een heel harde trap in mijn rug wat resulteerde in ziekenhuis. Nu staat ze ongeveer een maand alleen en kan ik haar niet eens meer buiten of binnen halen zonder dat ze mij aanvalt. Telkens ik haar touw vastklip bijt ze me, dat straf ik af, stijgert ze en draait ze om om te trappen. Hierdoor word mijn schrik nog erger.
Vanavond gaat ze al naar een wei met andere paarden, dus die oplossing is er. Maar nu blijft mijn angst wel. Zou ze na nog een dik half jaar op de wei weer rustiger worden tov mij ? Of zal dit niet meer ongedaan gemaakt kunnen worden?
Keet
Berichten: 31096
Geregistreerd: 15-08-04
Woonplaats: Eastsean
Geplaatst: 12-12-13 11:56
Les nemen! Gewoon grondwerkles met je paardje van een goede instructrice waar jij je fijn bij voelt. Echt, dat is zo fijn. Paard weer wegzetten helpt jou niet over je angst voor haar heen maakt het alleen maar erger. Je gaat er tegen op zien en in je hoofd herinner je je het altijd heftiger waardoor je angst vergroot.
Heb het ook gehad met mijn merrie. Uiteindelijk les genomen bij een instructrice en begonnen met het uit het weiland halen van mijn paard. Gedrag uitleggen, waarom doet ze wat ze doet en hoe kan je je reactie daarop verbeteren. Eyeopener!
Had dezelfde problemen met mijn merrietje van vier en heb na mijn aanpak er een geweldig braaf en vriendelijk paard aan over gehouden. Gaat mee op verplaatsingen, buitenritten,... Echt een grote verandering
Exponent
Berichten: 469
Geregistreerd: 21-05-10
Woonplaats: Kapellen
Geplaatst door de TopicStarter: 12-12-13 12:01
Heb dit een tijd gedaan (jaar geleden) en toen ging het in elk geval wel beter. Maar dat was in elk geval niet de instructrice die bij mij paste.
Zou haar gedrag ook gewoon kunnen liggen aan het feit dat ze al een maand alleen staat en haar verveeld ? Wil deze zomer haar sowiso wel weer opnemen met grondwerk, of misschien al over een paar maanden. Had het idee om haar nu eerst even te laten genieten bij de andere paarden.
@heleen, dankje voor de tip! Ga het eens doorlezen!
Alleen staan voor een paard is verschrikkelijk. Kan je niet een shetje van iemand lenen voor erbij? Een geit is echt niet genoeg
Raad je toch aan om nu al met haar aan de slag te gaan, voor je zelf om je angst te overwinnen en met haar om te leren gaan. Vorige juf was blijkbaar niet de juiste voor jou en je paard.
Exponent
Berichten: 469
Geregistreerd: 21-05-10
Woonplaats: Kapellen
Geplaatst door de TopicStarter: 12-12-13 12:10
Ze verhuist vanavond al hoor! Had de geit erbij gezet als tussen optie aangezien mijn overbuur plots geen mogelijkheid meer was. Ze gaat weer op de wei met 2 andere paarden.
Ik word zelf volgende week aan mijn knie geopereerd, dus vrees dat dat nu even geen optie is. Al heb ik al weer stress om haar vanavond op de trailer te laden.. (ze kent dit, loopt er zelf achterwaarts op als ik het vraag, maar ben heel bang voor haar aanvallen naar mij)
Ik zou er ook wat hulp bij halen. Het heeft toch geen zin nu jezelf in gevaar te brengen? Overigens zeg ik dat niet omdat ik denk dat ze gevaarlijk is nu (ik ken haar immers niet) maar omdat ze zal voelen dat je onzeker bent en gestressd en dan gaan paarden soms gek reageren. Dan kun je beter de confrontatie even vermijden tot je wat meer hebt geleerd (bijv op NH gebied) steviger in je schoenen staat en begeleid met haar gaat werken. De amerikanen zeggen het mooi met 'set yourself up for succes not for failure.'
Ze is in de meeste handelingen erg braaf, ben haar bijvoorbeeld net nog gaan poetsen terwijl ze volledig losstond zonder enige stress langs mijn kant. Het probleem bevind zich vooral wanneer ik haar vastklik en mee vraag. Ze probeerde ook bij mijn vriend, enkel werkt die al 15jaar als internationale groom dus die heeft haar wel even heel hard op haar plaats gezet. Heb voor straks ook even hulp gebeld, vooral om haar weer af te laden.
Het gekke is dat ik echt enkel bang ben van haar. Als ik mee bij mijn vriend op stal ben ben ik bezig met ggk dekhengsten en andere sensibele (jonge) paarden, en daar ben ik dan net weer echt kordaat tegen. Op dat vlak snap ik mezelf niet echt.. Heb al wel beslist dat ik deze niet zelf ga inrijden, ook al heb ik hier ervaring genoeg mee.
LindyH
Berichten: 11259
Geregistreerd: 02-07-05
Woonplaats: The Buckle of the Bible Belt
Geplaatst: 30-12-13 17:19
Kan dat gedrag ook niet met de Lyme te maken hebben? Ik dacht dat dat ook gedragsveranderingen kon veroorzaken. Het kan ook dat er nu bij haar krachten naar boven komen die ze eerst nooit had door de ziekte, en dus ook nooit geleerd heeft om die te beheersen.
Ik denk dat je vriend je het beste kan helpen. Hij weet blijkbaar wat werkt en wat niet. Dan kan je dat mooi afkijken en zo weer vertrouwen in jezelf en het paard opdoen. Het zal vast ook wel helpen dat ze nu weer bij andere paarden staat. Die zullen haar ook wel op haar plek zetten.
inmiddels staat ze dus bij 4 andere paarden, en haar gedrag is al redelijk wat getemperd. Maar nog probeerd ze steeds weer te bijten en trappen als het haar even niet uitkomt.
Aangezien ik nu zelf op krukken loop door een knie operatie, staat alles even on hold.
Mijn vriend zou inderdaad een optie zijn, maar hij is wel heel hard handig. En vind het langs een kant ook niet nodig om haar te blijven slaan of trappen.
Geen idee of het nu nog iets met de lyme te maken kan hebben, ze was toen haar waardes heel hoog waren nog steeds heel erg lief. Nu zit ze weer op 32units/ml, dus weet niet of dat er nog steeds iets mee te maken kan hebben ?
Sowieso heb ik les gepland, maar daarvoor moet ik eerst weer beter op de been zijn. En vanaf ze echt kliert is het een weekje strafkamp bij mijn vriend op stal!
Thasja
Berichten: 941
Geregistreerd: 30-09-13
Woonplaats: Joure, Fryslân
Geplaatst: 31-12-13 21:11
Zorg dat er mensen zijn die je kunnen helpen met begeleiding. Samen kom je er wel door heen
Een paard spiegelt,, zij weet dat e bang bent en buit dit uit door de leidersrol over te nemen, kan echt wel goed komen maar dan idd met begeleiding en in je hoofd moet er een knop om.
Ga ze als ik volledig hersteld ben van mijn knie operatie weer opnemen, desnoods met mijn vriend erbij. Is gewoon ontzettend lastig dat ik met alle gemak met heel lastige paarden of hengsten omkan, en niet met mijn eigen 2jarige.. frustrend Ach, wie weet is ze al wel weer wat van haar kuren kwijt!
ze staat dag en nacht buiten in een kudde met 4 andere paardjes op een grote wei, en ze krijgt continu hooi, dus denk niet dat het aan energie kan liggen @paradise, mijn vriend is een internationale groom gedurende 14j al, dus hij kan mij alvast helpen! Al wil ik ook graag verder met haar in grondwerk!
Tja, als ik haar verkoop komt ze in training bij mij en mijn vriend eerst om ze zo verder de sport in te kunnen verkopen.. Dus zo snel graak ik haar niet kwijt ! Dat is dan ook de optie als het met mij echt niet meer klikt! Want we zijn beide op zoek naar een fijn sportpaard voor mij, en niet naar een train&verkoop paard.
Iris92
Berichten: 2072
Geregistreerd: 17-12-06
Geplaatst: 02-01-14 19:05
Johanna59 schreef:
Eigenlijk is het kwaad al geschiet. Je bent bang van je paard. De beste optie is hem dan wegdoen. Niet moeilijk doen, verkopen.
Of weer vertrouwen zien te krijgen, door hulp te krijgen van de juiste personen! Maar dat moet ts zelf bepalen! Er zijn genoeg mensen die je daarbij kunnen helpen, maar je moet wel willen. Weet niet waar je vandaan komt? Mag via pb
Ja, wil sowieso wel verder met haar aangezien ze het wel eens ver zou kunnen schoppen volgend vele, en het is verder echt het karakter dan ik in een paard zoek. Ben zelf van Belgie (paard staat in prov. Antwerpen, dicht tegen Nederlandse grens)
Dan zou ik lekker opzoek gaan naar iemand die je kan helpen met omgang en gedrag! Het is leuk en leerzaam en als het dan ook nog eens effectief is! Dan is het helemaal top!