Hier een kleine update:
Ik heb er afgelopen dinsdag een hoefsmid bij gehad en er was wel wat meer mis dan een scheef achterbeen... Mijn vorige hoefsmid heeft ten eerste veel te kort bekapt. Ook staat ze voor in troontrede stand. Nu moeten eerst haar hoeven wat aangroeien en komt hij eind januari weer langs en gaan we eerst voor ijzers plaatsen, zodat ze beter op haar voetjes staat. Aan het scheve beentje kan hij niet veel doen, maar gaan we uiteindelijk ook ijzers plaatsen; niet om het te corrigeren, maar wel om haar te helpen beter te functioneren met dat been.
Corrigeren is volgens hem uit den boze omdat ze al zes jaar is en je daar meer kwaad mee doet, dan het verhelpen, maar je kan het wel zo bekappen/beslaan dat het voor het paard beter is.
Hij vertelde dat het wat tijd nodig heeft, maar uiteindelijk is zijn streven dat haar hoeven mooi 'vol' en gelijk worden, waardoor ze ook beter gaat lopen.
Daarnaast heb ik contact gehad met mijn instructeur en hem mijn verhaal verteld (heb een poosje geen les gehad ivm verkeerd zadel etc) en hij komt as zaterdag les geven en gaan we eerst longeren en haar aan de longe rechtrichten.
Ik vond dat hij wel een opbeurende mail stuurde en het mij ook wel weer de ogen heeft geopend dat het gewoon bij mij ligt. Dus ik ga eerst eens rijtechnisch aan de slag voordat ik besluit naar een kliniek oid te gaan.
Voor wie het interessant vind, heb ik een deel van zijn mail bijgevoegd:
Om een reƫel beeld te krijgen moeten we de geschiedenis in duiken en kijken hoe de ontwikkeling van jou en Chels is verlopen. Jij bent bij mij komen lessen naar aanleiding van ongeveer vergelijkbare klachten. In de lessen zagen we een goede progressie. Je had meer dan eens de " wauw momenten".In de week na de les reed je over het algemeen goed daarna werd dat minder. Voor je zadelperikelen reed je wat minder lessen door wedstrijden of andere oorzaken.
Waar we vooral de laatste periode in de lessen mee bezig geweest zijn is het stretchen. Het lengte maken was erg moeilijk voor Chels. Wat opviel was dat ze met een hoge spierspanning liep waarbij ze niet al te soepel was. Door haar knetterrecht te zetten zagen we de zachtheid en de beoogde lengte wel ontstaan. Met name in de hals werd ze veel beter. Minder stug en veel soepeler in de rug. Die ingeslagen weg leidde er weer toe dat de kwaliteit van het rijden weer toenam. Ik heb haar een paar keer in de les gereden en heb je laten zien hoe een en ander er uit kan zien. Ik kan en mag niet verwachten dat jij dat ook zo ff uit je mouw schud. Daarvoor rijd je gewoon nog te kort in het systeem.
Voor wat betreft een eventueel afwijkende beenstand moet je eerst kijken of dat te maken heeft met onderdelen van het skelet die nu eenmaal zo gegroeid zijn of dat het door de manier waarop ze vanaf rug via haar bekken tot aan de sprong gespierd is. Ik kan me herinneren dat we dat ook geconstateerd hebben in de les. Daartoe zijn we de oefening kontje buiten gaan doen. We zagen dat de buiging naar links beter werd.
Probleemgedrag kan zeker duiden op lichamelijk ongemak. Dat ongemak kan ontstaan zijn door talloze oorzaken. Maar de grootste boosdoener is ruiterfouten. Hoe k*t dat ook klinkt. Is dit onoplosbaar? Nee zeker niet. Maar het vraagt wel de discipline van de ruiter. Die discipline bestaat uit: met niets anders bezig zijn dat datgene wat nodig is voor het paard. Wat Chels toen in ieder geval nodig had was het maken van lengte. Als dat voor elkaar was zouden de buigingen geen probleem meer hoeven zijn.