Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Corelli schreef:Wat is goed oogcontact voor jou, wat zou je willen? En hoe doe je het nu? Kijk je de ander de hele tijd niet aan of soms wel?
En waarom is het zoals het nu gaat een probleem voor je? Krijg je van anderen terug dat je vreemd oogcontact maakt of is het vooral dat je het zelf merkt o.i.d.?
Het is nog best lastig om te formuleren wat nou een goed oogcontact is omdat je dat een beetje moet aanvoelen. Vaak is het niet de hele tijd aankijken en dus ook soms even wegkijken
Het ligt aan de situatie en de persoon waarmee je praat, wat prettig praat Bij een moeilijk gesprek is het soms zelfs prettiger om allebei dezelfde kant op te kijken (bijvoorbeeld samen een wandeling maken en dan praten) omdat direct oogcontact dan te confronterend is
Corelli schreef:Wat is goed oogcontact voor jou, wat zou je willen? En hoe doe je het nu? Kijk je de ander de hele tijd niet aan of soms wel?
En waarom is het zoals het nu gaat een probleem voor je? Krijg je van anderen terug dat je vreemd oogcontact maakt of is het vooral dat je het zelf merkt o.i.d.?
Het is nog best lastig om te formuleren wat nou een goed oogcontact is omdat je dat een beetje moet aanvoelen. Vaak is het niet de hele tijd aankijken en dus ook soms even wegkijken
Het ligt aan de situatie en de persoon waarmee je praat, wat prettig praat Bij een moeilijk gesprek is het soms zelfs prettiger om allebei dezelfde kant op te kijken (bijvoorbeeld samen een wandeling maken en dan praten) omdat direct oogcontact dan te confronterend is
Eileen_ schreef:Ik heb t zelf ook (gehad). Ik heb (al gaat t steeds meer naar had ) sociale faalangst, dus weet wel wat je bedoelt.
Probeer er echt over heen te stappen, en dat is echt heel moeilijk. Wat bij mij heel erg hielp was om een collega iets te vragen, en zo een klein gesprek te beginnen. Klinkt voor heel veel mensen misschien heel raar, maar ik vond dit al best moeilijk en was heel trots dat het gelukt was. (dit was ook een tip die ik van iemand had gekregen) Dat geeft je gelijk meer zekerheid dat je het dus wel kan, waardoor het de volgende keer makkelijker gaat en je je zekerder voelt. Zo kan je het langzaam steeds meer opbouwen. Ik ben nu heel blij dat ik zelf wat durf te vragen, en een (klein) gesprek kan beginnen en leiden.
Ik weet niet of je het ook moeilijk vindt om een gesprek te beginnen/ te leiden? Anders kan dat misschien ook wel heel goed werken
Het wegkijken in oogcontact doe je vaak als je onzeker bent/ minderwaardig voelt. Als iemand je heel lang diep in je ogen aankijkt, stelt hij zich dominant op waardoor jij dus onzeker wordt en wegkijkt. Eigenlijk ben je dan dus onderdanig naar die persoon. Ik merk vooral dat docenten het heel erg doen, dan ga ik dus ook iedere keer wegkijken. Heel irritant
Probeer dus vooral zeker van je zelf te zijn.