Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
mrie schreef:Tim, kukelde vandaag met paard en al de waterbak in. Het paard viel op Tims been. Dat was niet leuk. Van te voren hadden wij als juryleden goede afspraken gemaakt, de ander naar de ruiter, ik achter het paard aan. Dus zo gezegd zo... je kent het verhaal wel.
Na de val denderde het paard in volle galop een veld over waar gelukkig helemaal niemand stond behalve een mevrouw van net even iets meer dan middelbare leeftijd. Het paard raast haar voorbij en ik hoor haar kus geluidjes maken en zeggen: "Kom maar jongen." Het paard gooide zijn ankers uit, ging bij wijze van spreken gierend in de remmen en sukkelde in een drafje naar haar toe. Zij moet mijn gezichtsuitdrukking gezien hebben want ze zei: "Tja ik ben de eigenaar" Ik was in elk geval overtuigd, geen twijfel aan. (moet dit verhaal ook eens aan Ocho vertellen, kan ie wat van leren)
Intussen bij de waterbak zat daar onzen Tim als een hoopje pijn en ongelukkig. De EHBO-ers stonden klaar met hun watje met Betadine voor het schaafwondje op zijn elleboog. Maar goed dat mijn collegajurylid (arts) zich bemoeide met zijn gekneusde ribben en haast wel dubbel gevouwen knie. Zijn vader arriveerde en voer tegen het hoopje ellende uit; dat hij ... en dat paard ... en vooruit rijden, en terugnemen en raas en tier. Tim ging zich bepaald niet beter voelen daardoor. Ook nog eens een vader die even zijn adrenaline op je loslaat. Stiekem pinkte hij een traantje weg en ik was op slag weg van hem....
De twee ritten die hij nog zou rijden gingen ook niet door. Fijn te horen dat het wel ok met hem gaat.