Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 14:59

Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 14:59

Hoi

Ik heb lang getwijfeld of ik er een topic van zou maken of niet, maar ik ben echt radeloos.

Intro:
Vroeger hadden we 1 labrador (teef). Wegens omstandigheden is er nog een 'labrador' pup (teef) bij gekomen. We hebben nooit problemen gehad met deze twee. De oude labrador is nu al een paar jaren dood, de pup van toen is ondertussen 11 jaar.

Vorig jaar had een vriendin van mijn zus een pup te koop. Ze hadden een American Stafford reu gekocht, maar ze wilden nog een teef erbij om te gaan fokken. De teef bleek geen rashond te zijn en dus moest deze weg om plaats te maken voor een echte American Stafford teef.
Wij waren al aan het spreken om een pup in huis te nemen, om het zo een beetje te overlappen. Bij onze vorige hond merkten we veel voordelen: de oude hond leerde de pup hoe alles hier werkt. Dus we besloten om de pup over te kopen. De 'pup' is nu 1,5 jaar.

Het echte probleem
Nu is het zo dat de jonge hond erg dominant doet. Op de hondenschool heeft men mij veel raad gegeven en de goed merkbare dominantie is ongeveer weg. Maar onze 2 honden vechten soms. De 2 eerste keren (ondertussen al meer dan een half jaar geleden) was ik aardig geschrokken, ik heb ze uit elkaar moeten trekken, anders waren ze niet te stoppen. Er waren nooit zichtbare wonden.

Op de hondenschool hebben ze mij gezegd dat wij zelf heel duidelijk moeten zijn: de jonge hond wil baas zijn over de oude hond, die lijkt er niet veel problemen mee te hebben, dus moeten wij dit ook accepteren. Dus eerst de jonge hond eten geven/aaien/... en daarna de oude hond, anders zou de jonge hond blijven proberen om duidelijk te maken dat zij de baas is. Dit hebben we dus ook gedaan.

Hoe zijn de gevechten tot stand gekomen?
- De eerste keer was een neefje van me te ruw met beide honden aan het spelen (met 1 bal), waardoor een een conflict ontstond.
- De tweede keer was de oude hond aan het eten, de jonge hond komt erbij, oude hond hapt 1 keer om te zeggen "afblijven jij, dat is van mij", en toen is de jonge hond ten aanval gegaan.
- De derde keer(gisteren) waren we er niet bij, dus ik heb geen idee wat de oorzaak was.

Gisteren waren wij allemaal weg, maar mijn schoonbroer had voetbal en was net voor mij thuis. Plots krijg ik telefoon van hem: *helemaal buiten adem* "Waar ben je?? Kan je zo snel mogelijk naar huis komen? De honden zien beide erg uit, ze hebben ruzie gehad! Jezus maak dat je hier bent!!" Ik had hem nog nooit zo in paniek gehoord.
Toen ik thuis kwam, zat de oude hond in haar kooi (schoonbroer had haar daar gezet) en de jonge hond zat verstopt achter een bankje. Toen ze achter dat bankje uit kwam, schrok ik me een ongeluk. De witte borst die ze normaal heeft, was helemaal rood van het bloed, haar hele hoofd was rood, een rood doorlopen oog, de tong was rood en het bloed droop uit haar mond, ik zag alleen maar bloed.
Onze andere hond is kaal in haar nek en heeft een gat in haar nek (van een tand) en beide voorpoten zijn er erg aan toe. Het zijn allemaal open wondjes, sommige zelfs van een muntstuk van 2 euro.

Mijn schoonbroer vertelde me dat hij de ene hond van de andere probeerde te trekken, maar dan viel de andere onmiddellijk weer aan. Het maakte niet uit welke hond hij weg nam, het resultaat bleef hetzelfde. Met een borstel heeft hij de 2 uit elkaar kunnen halen en zo de oude hond kunnen weg zetten. Ik heb onmiddellijk de dierenarts verteld om te vragen wat ik moest doen. Hij zei me dat de wonden niet genaaid mogen worden, omdat die dan gaan open zweren. Ik moest de wonden eerst heel goed zuiver maken en dan ontsmetten met betadine. Dit heb ik dus gedaan. Als de poten van de oude hond dik worden, moest ik langsgaan voor een antibioticaspuit.

Nu zit ik dus met het probleem dat ik ontzettend bang ben dat het de volgende keer echt gedaan is met onze oude hond. Als mijn schoonbroer er gisteren niet tussen was gekomen, had ze het zelfs niet overleefd denk ik.

Ik hoop dat het verhaal een beetje duidelijk is, jullie mogen altijd vragen stellen. Ik wil wel nog even kwijt dat in beide honden echt niets kwaad zit. Buiten die 3 vechtpartijen volgen ze elkaar voortdurend, ze spelen, maar we merken wel dat de jonge hond de baas wil zijn. Voorbeeld: als de oude hond in een mand zit, komt de jonge hond soms erbij en duwt ze de oude hond weg, die gaat op haar beurt dan in de andere mand liggen.

Wat denken jullie dat ik moet doen? Kan ik de honden nog samen laten zonder dat wij erbij zijn? Of zouden jullie dat niet riskeren?
Deze voormiddag waren we weer allemaal weg, dus heb ik de oude hond los gelaten (zodat ze naar haar mand kon, dat ligt wat zachter, ook leek wat beweging me goed tegen stijfheid), de jonge hond heb ik niet los gelaten. Toen ik thuis kwam, heb ik ook de jonge hond los gelaten... het loopt een beetje stroef, maar ze hebben geen ruzie.

Ik hoop dat jullie me wat raad kunnen geven.

Groetjes,
Lotte

**Geplaatst**: 19-09-11 15:23

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 15:23

1 van beide honden herplaatsen, en teven niet meer bij elkaar. 2 teven die op de vuist gaan, dat komt niet meer goed

**Geplaatst**: 19-09-11 15:31

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 15:31

Ik had een herder {teef} en mijn vriend had drie rottweilers {teefjes}. Dus toen we samen gingen wonen de hele bubs bij elkaar [wonen op boerderij en de honden hebben ruimte in overvloed en komen niet in huis}. Herder kon met twee rottweilers normaal overweg, maar met 1 was het altijd ellende {tevens was dat ook de enige hond waar de herder dus een bloedhekel aan had}. Geen idee waarom. Het kon maanden goed gaan en dan ineens was het bingo. En ging het er verschrikkelijk hard aan toe. Je kreeg ze eigenlijk alleen maar uit elkaar door met een bezem er tussenin de meppen {ook voor je eigen veiligheid}. Het is nooit wat geworden met die twee, maar meestal tollereerden ze elkaar nog net. Maar in jouw situatie, dus twee honden die elkaar niet moeten in huis, nee.....ik zou ze zeker niet bij elkaar laten als jullie er niet zijn en ik denk dat het ook wijzer is om er 1 te herplaatsen voor het echt gruwelijk mis gaat.

**Geplaatst**: 19-09-11 15:45

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 15:45

Als je nou alle ruimte had...

Of kun je, als je wegbent de ene hond in de keuken, de andere in de huiskamer laten?

Ik weet niet of het kan, hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 15:58

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 15:58

Dat was ik vergeten te vermelden, beide honden zitten buiten. We hebben een vrij grote tuin, dus het is niet dat ze steeds op elkaar zitten te kijken met hun frustraties. Ze hebben echt wel veel ruimte.

Ik zou ook niet kunnen zeggen dat ze elkaar niet moeten, meestal zijn ze de dikste maatjes. Buiten die 3 keren dan... De 2 eerste keren hadden we kunnen voorkomen, maar de derde keer absoluut niet. Ik let er nu altijd op dat beide voerbakken leeg zijn (anders neem ik ze weg), dus om voer kunnen ze niet meer vechten. Speelgoed ligt er ruim voldoende buiten, de oude hond speelt trouwens niet meer met speelgoed, tenzij iemand van ons haar uitnodigt om te spelen.

Ik was al aan het denken om de honden te splitsen. Onze tuin is ingedeeld in 2 stukken: onze tuin en paardenweide. Overdag staat mijn pony op een andere weide, dus de honden kunnen daar ook gewoon lopen. Misschien kunnen we iets maken om het stuk écht te splitsen, momenteel kunnen de honden gewoon onder de stroomdraad door.

**Geplaatst**: 19-09-11 16:22

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 16:22

1 hond weg. Echt doen, je hebt geen ogen in je rug, ken meerdere gevallen van 2 teven die al eens met elkaar in de clinch hadden gelegen, en die het toch weer voor elkaar hadden gekregen bij elkaar te komen, en de gevolgen waren NIET leuk.......
Bij foto's zou je vanavond geen trek hebben, en wss de komende 3 dagen niet.......

Onderschat het nu alsjeblieft niet, je wilt niet op een dag een verscheurde hond vinden, wel?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 17:17

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 17:17

@ Yamcha: nee ik weet het. Ik zie nu hoe onze oude hond eruit ziet, mijn handen en armen hingen onder het bloed, zoiets mag ze niet nog een keer meemaken. Ik sla je advies ook zeker niet in de wind, als we geen andere oplossing vinden moet het wel zo.

Kan het ermee te maken hebben dat de jonge hond loops is?
Men zegt dat gecastreerde reutjes ook rustiger zijn, kan het dan ook zijn dat teven rustiger zijn als ze gesteriliseerd zijn? (ik weet het helemaal niet, heb op dat vlak geen ervaring met honden)

Een vriendin van me had een hond die dood gebeten is door haar andere hond, ze heeft nu zelfs 3 honden (2 teven en 1 reu). Dus zij heeft het verdriet al eens ervaren (haar ouders hebben ook levenslange ervaring met honden, dus het zijn zeker geen leken), en toch waagt ze het erop om opnieuw 2 teven bij elkaar te zetten.

Op de hondenschool zeggen ze dat we moeten proberen om conflicten te vermijden: nooit met de 2 honden tegelijkertijd spelen, zorgen dat ze niet bij elkaar kunnen tijdens de maaltijd, nooit ergens 1 bak met voer laten staan,... en voor de rest de natuur zijn gang laten gaan. Uiteraard ook nog rekening houden met het accepteren van de dominantie van de jonge hond.

Kan het zijn dat het onze schuld is en dat we die rangorde niet voldoende gerespecteerd hebben? Mijn vader geeft soms de oude hond eerst eten en daarna de jonge hond, mijn moeder vindt de oude hond zielig en geeft soms alleen de oude hond een snoepje,... Er zijn op die momenten zelf geen conflicten, maar kan dat ermee te maken hebben?

Als je de 2 samen ziet, is het echt duidelijk dat ze vriendjes zijn. Als de ene weg is, huilt de andere het hele dorp bij elkaar tot die ene weer terug thuis is. Nu liggen ze naast me (ik zit binnen, zij aan de andere kant van de venster buiten) in hun manden lekker te slapen alsof er niets aan de hand is. We hebben inderdaad geen ogen op onze rug, dus van zodra we weg gaan, gaat de jonge hond weer vast.

**Geplaatst**: 19-09-11 17:22

Geplaatst: 19-09-11 17:22

Dit lijkt me een moeilijk oplosbaar probleem, 1 herplaatsen is eigenlijk de enige optie.

Waarom:
1 2 teven die elkaar niet mogen blijft problemen geven
2 groot leeftijd en kracht-verschil zorgt er meestal voor dat er geen tot weinig vechtpartijen zijn, de relaties zijn dan duidelijk. Hier dus niet, en de kans dat dat goed komt is heel klein.
3 Ze hebben elkaar al eens ernstig verwond (gisteren)
4 Zonder een oordeel te vellen, of vervelend te willen doen, of vooroordelen te willen geven, feit is dat American staffords -hoe lief ze ook zijn tegen mensen- vanaf volwassen leeftijd vaak hondagressie ontwikkelen. Ze is nu anderhalf, en dus bijna volledig volwassen. Minder zal t niet worden, indien iets, dan meer. Staffs zijn zeer sterk in hun kaken en lijf. En als ze eenmaal ECHT willen, dan red je er niet veel aan. Het lijkt me ZEER, maar dan ook echt heel erg vervelend als dit het leven van je oude hond gaat kosten.

Dit is ongetwijfeld niet het advies dat je wilt horen, 1 hond herplaatsen zal toch een beetje voelen als opgeven. Maar ik denk eerlijk dat dat de beste optie is.

**Geplaatst**: 19-09-11 17:27

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 17:27

Ja, loopsheid kan een en ander verergeren. Hormonen doen veel, en sommige honden zijn echt niet te genieten als ze loops zijn.

Let wel op bij castreren (bij teef wordt meestal ook gecastreerd) Sommige teven worden daar feller van in plek van rustiger!

Het kan zijn dat ze vrienden lijken te zijn, maar soms is dat wat wij als vriendschap beschouwen niet veel meer dan elkaar tolereren.
Alleen een hondengedragsdeskundige kan zien of er niet veel meer onderhuids aan de hand is.
Je zou zo iemand een keer kunnen vragen om bij jou thuis te komen kijken, en advies te geven.
Let op, een goede gedragsdeskundige zal altijd de situatie willen zien, voordat er een definitief oordeel komt.

Wees inderdaad voorzichtig met het voortrekken van de oude hond, hoe goed ik me dat ook kan voorstellen. Ergens zit er iets niet helemaal lekker, en wat dat dan ook precies is, je wilt dat zeker niet provoceren of triggeren.

**Geplaatst**: 19-09-11 17:45

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 17:45

Sander_lotte: ik ben erg blij dat je het serieus neemt

Ik vind het soms erg zorgelijk hoe gemakkelijk er over zulke dingen wordt gedacht.

Verder ga ik volledig mee met Femke_Tweety.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 18:09

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 18:09

@ Yamcha: het zou dom van me zijn als ik het niet serieus nam, het gaat om het leven van mijn dieren...

@ Femke_Tweety: Jouw punt 2 (ivm leeftijd en kracht-verschil), je zegt dat de relaties duidelijk zijn. Onze oude hond is wel ouder, maar ze is altijd vrij onderdanig geweest naar andere honden toe. De jonge hond is ongeveer dubbel zo groot, ze voelt zich ook veel sterker omdat de oude hond zich altijd onderdanig voordoet (manier van benaderen, manier van lopen,...).

Ik begin het gevoel te krijgen dat wij de rangorde niet voldoende bevestigd hebben. Volgens mij wil de jonge hond gewoon de baas zijn, en ze wil dat bevestigd hebben. Maar de oude hond woont hier al 10 jaar, dus begrijp ik mijn ouders ook zeker en vast dat ze het zielig vinden om haar 'aan de kant te duwen'(en de jonge hond de leiding te geven).

Ok, op papier is de jonge hond wel een American Stafford, maar ze is zooo anders dan de andere Staffords op de hondenschool. Iedereen die haar kent, zegt dat het echt geen echte stafford is wat het karakter betreft.

Wat betreft het castreren/steriliseren, je zegt dat sommige teven er net feller van worden, bedoel je dan op vlak van agressie?
Zo een hondengedragsdeskundige is nog geen slecht idee, dank je voor de tip.

Ik vind het zo ontzettend moeilijk. Ik wil niet opgeven door 1 van beide weg te doen, maar ik durf het ook niet opnieuw te proberen. Als het nog 1 graad erger wordt dan gisteren, is Zoë dood. Dat besef ik ook maar al te goed...

**Geplaatst**: 19-09-11 18:23

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 18:23

Wat ik bedoelde met punt 2 is dat er bij zo'n groot leeftijds en krachtsverschil het meestal heel duidelijk is wie de baas is. (in dit geval de jongere, bijna volwassen en zeer krachtige hond) Bij zeer duidelijke verhoudingen zijn er meestal weinig problemen.

Het is dus zorgelijk te noemen dat er bij jou wel problemen zijn, dat bedoelde ik eigenlijk.

Het lijkt mij een zeer vervelende situatie. Ervan uitgaande dat je om beide honden veel geeft, en dat lijkt uit je posts wel zo te zijn. Dan is dit echt niet leuk.
Ik wens je in ieder geval veel sterkte met beslissingen de komende tijd, ik ben blij dat ik niet in jouw schoenen sta.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:26

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 18:26

Ja, castreren/steriliseren kan er voor zorgen dat teven feller worden, sneller geprikkeld en sneller geagiteerd. En daarmee ook agressiever.

Dit is niet altijd zo, het kan ook andersom zijn.

Reuen worden er -bijna- altijd wat rustiger en relaxter van. Bij teven is dat dus niet per definitie zo.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:27

Geplaatst: 19-09-11 18:27

Yamcha schreef:
1 van beide honden herplaatsen, en teven niet meer bij elkaar. 2 teven die op de vuist gaan, dat komt niet meer goed

Dat is ook mijn ervaring geweest

**Geplaatst**: 19-09-11 18:30

Geplaatst: 19-09-11 18:30

Ik ga helemaal mee met bovenstaande.
2 teven gaat vaker niet goed en in dit geval zie ik dat ook niet goed komen, hoe spijtig ook.
Teven kunnen na een sterilisatie idd agressiever worden. Reuen zijn vaak gemoedelijker daarna.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:31

Geplaatst: 19-09-11 18:31

sander_lotte schreef:
Wat betreft het castreren/steriliseren, je zegt dat sommige teven er net feller van worden, bedoel je dan op vlak van agressie?

mijn Duitse Herderteef werd veel feller na haar castratie. Je haalt in wezen de hormonen weg, die voor het zachte en lieve zorgen bij een teef, die worden niet meer aangemaakt.

sander_lotte schreef:
Ik begin het gevoel te krijgen dat wij de rangorde niet voldoende bevestigd hebben. Volgens mij wil de jonge hond gewoon de baas zijn, en ze wil dat bevestigd hebben. Maar de oude hond woont hier al 10 jaar, dus begrijp ik mijn ouders ook zeker en vast dat ze het zielig vinden om haar 'aan de kant te duwen'(en de jonge hond de leiding te geven).

Dat kun je moeilijk sturen hoor.
Hier bepalen de honden het zelf, en dat vind ik prima, ik ben de baas over allebei. Wat je kunt doen is ze tegelijk eten geven (wel in aparte ruimtes, blijf ik toch aanraden) maar bv wel apart mee uit wandelen nemen, zodat elke hond aandacht voor zichzelf krijgt. Je verdeelt het op die manier zo eerlijk mogelijk. Maar goed, helemaal eerlijk zal gewoon niet altijd gaan, we blijven mensen.

sander_lotte schreef:
Ik vind het zo ontzettend moeilijk. Ik wil niet opgeven door 1 van beide weg te doen, maar ik durf het ook niet opnieuw te proberen. Als het nog 1 graad erger wordt dan gisteren, is Zoë dood. Dat besef ik ook maar al te goed

Daarom raad ik aan die tip van de hondenpsycholoog iets mee te doen, dat zal een stuk duidelijkheid geven, en aan de hand daarvan kun je een beslissing maken. Geef niet teveel info vooraf aan de hondenpsycholoog, vertel dat je het idee hebt dat alles tussen je honden niet lekker zit, en meer niet. Dan is het beeld van die persoon ook niet gekleurd, en kan hij/zij ook zo eerlijk mogelijk advies geven.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:33

Geplaatst: 19-09-11 18:33

Yamcha schreef:
Geef niet teveel info vooraf aan de hondenpsycholoog, vertel dat je het idee hebt dat alles tussen je honden niet lekker zit, en meer niet. Dan is het beeld van die persoon ook niet gekleurd, en kan hij/zij ook zo eerlijk mogelijk advies geven.

Eens, heel verstandig

**Geplaatst**: 19-09-11 18:42

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 18:42

Ik heb niet veel verstand van honden maar hier thuis hebben we een Bultterrier, gecastreerd en een ongeholpen chihuahua teefje.
De Bull is een gevalletje apart, zeker als het om vreemde gaat en hij kan ook niet zo goed met mijn chihuahua. Die is bang voor hem dus ze snapt, dus het is belangrijk dat hij het ook wel eens zat is.
Wij hebben een soort hondenpsycholoog erbij gehaald die de situatie ging analyseren en ons eigenlijk hielp met hoe we met de bull & chihuahua om moeten gaan om te voorkomen dat ze elkaar naar de nek grijpen.

Dat heeft enorm geholpen! We hebben veel meer begrip voor beide honden en er zijn sindsdien geen incidenten geweest, ze kunnen nu zelfs ( als de chi een goed humeur heeft ) samen op de bank zitten, terwijl wij erbij zijn !

**Geplaatst**: 19-09-11 18:44

Geplaatst: 19-09-11 18:44

Citaat:
Ok, op papier is de jonge hond wel een American Stafford, maar ze is zooo anders dan de andere Staffords op de hondenschool. Iedereen die haar kent, zegt dat het echt geen echte stafford is wat het karakter betreft.

dit wilt niks zeggen,ik heb ook een staff en ook hij heeft een niet tipische staff karakter,maar nu hij 3jr is geweest kan hij niet meer met alle honden samen wat eerst wel kon.en bij de ene staff komt het eersder als bij de andere.2 teven die vechten komt nooit meer echt goed,enige dat je kunt gaan doen is als je weg bent ze zo wie zo niet samen laten,en anders ze altijd gescheiden houden als ze onder toezicht ook steeds vechten,wl moet je zorgen dat je een goede roedelijder bent want dat heeft jou staff wel nopdig zorg dat jij bepaald wat er gebeurt(dus jij corrigeerd en niet zij).

ik zelf heb dus bewust ook gekozen voor een reu teef combi omdat deze kans van slagen het meest is

verder succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 18:50

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 18:50

Ik wil jullie wel alvast even bedanken voor het meedenken, en dat jullie me niet aanvallen maar rustig jullie mening zeggen. Ik heb het er echt ontzettend moeilijk mee, je handen en armen helemaal bedolven zien onder het bloed van je hond raakt je heel erg diep. Normaal gezien kan ik tegen bloed, ik heb zelf mogen assisteren bij de castratie van mijn paardje, dat deed me niets. Maar gisteren al dat bloed, wat aangebracht was door mijn lief hondje, nee dat was er te veel aan.

@ Femke_Tweety: ah zo bedoel je. Als het volgens jou dan zo duidelijk had moeten zijn, is het zo te horen echt 100% onze fout... Omdat wij het niet geaccepteerd hebben, of ben ik fout in mijn redenering?
Ik geef inderdaad om beide honden ontzettend veel, dat kan je je als hondeneigenaar vast wel voorstellen.

Castreren/steriliseren lijkt mij dus niet dé oplossing als ik het zo hoor. Dank je voor de uitleg, ik dacht/hoopte dat het bij reuen en teven hetzelfde effect had.

@ Yamcha: het eten geven gebeurt min of meer gelijk, in aparte ruimtes. De oude hond krijgt eten in haar kooi, de jonge hond 3 meter verder om de hoek, ze kunnen elkaar niet zien eten.
Bedankt voor de hondenpsycholoog, ik ga die optie zeker eens bekijken. Nu is het wel zo dat ik bij mijn ouders woon, en dat ik niet heel veel te zeggen heb over de honden. Ik denk wel dat ik vandaag heb kunnen duidelijk maken dat we de jonge hond als meerdere moeten gaan behandelen, en dus ook die eerst eten geven/aaien/... Gelukkig is het paard 100% van mij, daar hebben mijn ouders niets over te zeggen.
Als ik te veel commentaar geef ivm de honden, dan durven ze wel eens boos worden en zeggen dat ik dan maar op mijn eentje moet gaan wonen als het me hier niet aanstaat... Nou moet ik wel toegeven dat ik het onmiddellijk zou doen als ik voldoende geld had, dan nam ik de oude hond gewoon mee, kon ze rustig haar oude dag doorbrengen.

@ Aieshja: een bull met een chihuahua, dan zou ik ook bang zijn als ze niet met elkaar opschieten. Je zegt "ze kunnen nu zelfs samen op de bank", dat doen die van mij voortdurend. Ze liggen in elkaars mand, soms liggen ze zelfs samen in 1 mand, echt wel lief om te zien.

@ keona: als we weg gaan, gaan we ze voortaan ook apart houden. Onder toezicht vechten ze niet steeds, alles behalve zelfs. Er zijn 2 misverstanden geweest die we zelf hadden moeten voorkomen, enkel gisteren was het echt ruzie (waarvan we de oorzaak dus niet weten omdat we het niet gezien hebben). Daarnaast zijn ze altijd lief tegen elkaar.
De jonge hond (de stafford) ziet mij echt als leider. Als ik boos word, kruipt ze liefst onder de grond en doet ze alsof ik haar darmen uit haar lijf ga meppen. Ze heeft nooit 1 mep gehad van mij, dus ik vind het zeer vreemd. We denken dat ze mishandeld is geweest bij de vorige eigenaars. Tegenover mij is ze echt overdreven onderdanig, er zijn weinig honden op de hondenschool die meer onderdanig zijn dan haar.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:52

Re: Vechtende teefjes, wat doen?

Geplaatst: 19-09-11 18:52

Die van ons waren ook in het begin erg hecht, totdat mijn andere chihuahua van 19 overleed toen begon mijn chihuahua teef dit gedrag te laten zien, plus de Bull werd groter dus de poten werden groter wanneer ze aan het spelen was. Zo begon de angst van mijn chi, daarna begon de bull dominanter te worden en zo escaleerde het.
Misschien wel een optie om een deskundige erbij te halen? Dan heb je tenminste wel vanalles geprobeerd..

**Geplaatst**: 19-09-11 18:53

Geplaatst: 19-09-11 18:53

Hou de honden vanaf heden in ieder geval uit elkaar als je weg bent. Twee teven die op de vuist gaan kunnen door gaan tot de dood. Teven zijn daar gewoon veel feller in dan reuen. Een gedragstherapeut raadplegen is alleen maar goed en of je de jongere hond (sorry, eigen keus natuurlijk, maar de oudste heeft in mijn ogen de minste kansen en de meeste rechten) moet herplaatsen ligt aan je eigen situatie en woonomgeving.

Ik begrijp dat er aardig wat wonden waren? Ik ben even verbaasd over het niet hechten en het niet geven van antibiotica. Beten zijn vieze wonden waarbij volgens mij, zeker als ze wat dieper zijn, altijd antibiotica gegeven moet worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 18:58

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 18:58

@ Estera: de dierenarts zei dus dat de wonden niet gehecht mogen worden omdat ze dan zouden ontsteken en open zweren. Ik moest het heel goed in de gaten houden, maar van zodra de poten zwellen, moest ik zo snel mogelijk naar de dierenarts voor antibiotica.
Ik ben uiteraard geen dierenarts, maar het leek me best logisch wat hij zei.

**Geplaatst**: 19-09-11 19:04

Geplaatst: 19-09-11 19:04

Wij hebben het hier ook gehad met twee teven, was geen pretje en we hebben er dan ook 1 herplaatst, met pijn in ons hart. Maar dit ging niet meer. Tussen reuen is vechten vaak enkel gegrom en lawaai en weinig bloed, maar teven verwonden elkaar vreselijk. Ik zou inderdaad 1 hond herplaatsen, want als je 1 keer niet oplet vliegen ze elkaar meteen weer naar de keel. Sterkte, het is niet leuk....

**Geplaatst**: 19-09-11 19:08

Geplaatst: 19-09-11 19:08

Wat vervelend wat er allemaal gebeurt is maar uit je verhaal maak ik duidelijk op dat de jonge hond wel degelijk een stafford karakter heeft.
De dominantie begint pas als ze anderhalf of 2 jaar zijn.

Als je wegbent kun je ze niet alleen samen laten,ze moete appart.
Zelf heb ik 2 staffords en gister nog hingen ze bijna in elkaar voor en stukje kipnugget die blijkbaar in een laars gevallen was. als ik erbij ben is gaan staan voldoende om ze te laten weten dat ik de baas ben maar was ik er niet bij waren ze gegarandeerd gaan vechten.
Ookal zijn het een reu en teef,staffords hebben dit karakter nou eenmaal.

Je moet ook geen spee)ltjes bij ze laten liggen want de kans dat ze erom gaan vechten is groot ook al speelt de oudehond niet meer.

zolang jij ervoor zorgt dat de kleine geen reden heeft om tevechten,dus speeltjes,botjes en eten zal de kans klein zijn dat ze weer gaan vechten. Maar laat ze aub niet meer alleen samen als je er nietbent want ze bijt de oude hond echt dood!