Geplaatst: 12-09-10 18:14 :wave:
Met enige twijfel heb ik besloten weer een topic te openen.
Twijfels over het soms harde oordeel van mensen die zich niet willen verdiepen in datgene wat ik te vertellen heb.
Twijfels omdat ik in het vorige topic gemerkt heb dat 50% van de reageerders níet goed heeft gelezen, waardoor ik mijzelf constant moest herhalen.
En twijfels omdat ik zelf ook verre van perfect ben en dus ook genoeg fouten maak..
Ons vorige topic; [VVDD] Ik herken mijn eigen paard niet meer..
In de afgelopen weken is er ontzettend veel gebeurd, leuke en minder leuke dingen.
Ook heb ik bewust wat afstand genomen van Kim en ook van bokt..
Ik zat flink met Kim en met mezelf in de knoop, heb letterlijk en figuurlijk over me heen laten lopen en was bang dat ik Kim kwijt was.
De ommekeer kwam eigenlijk pas op zondag 29 Augustus, toen bokker Eiber langs kwam om bij Kim en mij te komen kijken en ons tips te geven.
Ze heeft met Kim gewerkt en me laten zien dat ook Kim op kleine tekens kan reageren en dat je eerst moet vragen i.p.v gelijk te eisen.
Bokker Polly2 heeft mij virtueel een hart onder de riem gestoken en mij ontzettend veel tips gegeven.
Dankzij haar werk ik nu niet volgens een bepaalde methode en hou ik niet vast aan 'de regels'.. want elk paard is uniek en paarden hebben sch**t aan regels.
Ik pas mij steeds weer aan aan Kim en probeer haar zich ook een beetje aan te passen aan mij; we zoeken een middenweg.
Dit is onze manier, misschien niet de juiste of hetgene dat verwacht wordt, maar het werkt voor ons.
Het enige wat Kim nodig had, was ruimte!
Figuurlijk, maar ook letterlijk.. want hield ik eerst krampachtig het halstertouw vast, nu loop ik bijna met het einde van de leadrope in mijn hand.
Het grondwerk heb ik een tijdje opgegeven, omdat ik erg in de war was en teveel probeerde te streven naar hoe anderen het doen of zouden doen en wat de standaard verwachtingen waren.
Dat heb ik nu weer opgepakt en ik waak ervoor dat Kim niet verveeld raakt en dat ze er zelf net zoveel plezier in heeft als ik.
Ook hier wil ik herhalen; dit is onze manier, misschien niet de juiste of hetgene dat verwacht wordt, maar het werkt voor ons.
Vandaag was onze grondwerk-dag en het ging zo ontzettend goed!
Het was weer net als 'vroeger'.. of nee, zelfs beter!
Hier komen de foto's van vandaag..
Op deze foto zie je dat Kim tegendruk geeft.. een instinctieve reactie.
1.
En het is de kunst om daar op een subtiele manier tegenin te gaan en haar zo te laten wijken voor druk.
2.
Natúúrlijk moet de nieuwe carrot-stick wel grondig op eetbaarheid worden gecontroleerd.
3.
Hier deed ik iets wat ik geleerd heb van bokker Eiber; zachtjes met de stick tegen haar hoofd tikken, totdat ze haar hoofd van me weg draait.
Dat is een begin van het wijken van de voorhand, wat Kim heel erg lastig vindt, mede door haar bouw.
4.
En hier zie je het vervolg daarvan.. het wijken van haar voorhand en ook nog eens van mij af.
Doordat dit veel moeite kost, doen we dit maar 1 á 2 keer per grondwerk-dag.
5.
Lekker bekkie..
6.
Jaaa, dan komen we aan bij ons allerleukste 'kunstje'!! Flemen!
Kim heeft eindelijk door dat ze door te flemen een beloning kan krijgen.
7.
Al wordt ze na een tijdje wel wat gemakzuchtig en doet ze alleen haar hoofd omhoog.
8.
Creatief momentje van de fotograve..
9. http://i54.tinypic.com/nyg17t.jpg
Nja..
10.
Hier een mooi moment van wijken voor druk.. dit gaat steeds beter en ik heb dit al in verschillende situaties kunnen gebruiken.
11.
Hier waren we het voorwaarts gaan + halthouden aan het oefenen, wat uiteindelijk heel erg goed ging.
12.
Voerbeloning.
13.
14. http://i53.tinypic.com/rwjtlh.jpg
En hier hebben we iets nieuws!!
Het lijkt een kleinigheidje, maar tot vandaag kon Kim alleen maar achteruit lopen als ik dit probeerde.
15.
We hebben op zo'n dag vooral veel lol.
16.
17. http://i54.tinypic.com/xx0rt.jpg
18.
En nog een foto van de fotograve; http://i51.tinypic.com/2cfw5eo.jpg
Al met al heb ik het gevoel dat ik mijn paard weer terug heb, en we nu sterker in het leven staan dan ooit tevoren.
Misschien was er wel even zoiets nodig, om ons te testen.. en we hebben het doorstaan.
Ik wil ook nog even alle bokkers bedanken die mij in ons vorige topic zo hebben willen helpen.
Jullie zijn top!!
Liefs, [naam]
Met enige twijfel heb ik besloten weer een topic te openen.
Twijfels over het soms harde oordeel van mensen die zich niet willen verdiepen in datgene wat ik te vertellen heb.
Twijfels omdat ik in het vorige topic gemerkt heb dat 50% van de reageerders níet goed heeft gelezen, waardoor ik mijzelf constant moest herhalen.
En twijfels omdat ik zelf ook verre van perfect ben en dus ook genoeg fouten maak..
Ons vorige topic; [VVDD] Ik herken mijn eigen paard niet meer..
In de afgelopen weken is er ontzettend veel gebeurd, leuke en minder leuke dingen.
Ook heb ik bewust wat afstand genomen van Kim en ook van bokt..
Ik zat flink met Kim en met mezelf in de knoop, heb letterlijk en figuurlijk over me heen laten lopen en was bang dat ik Kim kwijt was.
De ommekeer kwam eigenlijk pas op zondag 29 Augustus, toen bokker Eiber langs kwam om bij Kim en mij te komen kijken en ons tips te geven.
Ze heeft met Kim gewerkt en me laten zien dat ook Kim op kleine tekens kan reageren en dat je eerst moet vragen i.p.v gelijk te eisen.
Bokker Polly2 heeft mij virtueel een hart onder de riem gestoken en mij ontzettend veel tips gegeven.
Dankzij haar werk ik nu niet volgens een bepaalde methode en hou ik niet vast aan 'de regels'.. want elk paard is uniek en paarden hebben sch**t aan regels.
Ik pas mij steeds weer aan aan Kim en probeer haar zich ook een beetje aan te passen aan mij; we zoeken een middenweg.
Dit is onze manier, misschien niet de juiste of hetgene dat verwacht wordt, maar het werkt voor ons.
Het enige wat Kim nodig had, was ruimte!
Figuurlijk, maar ook letterlijk.. want hield ik eerst krampachtig het halstertouw vast, nu loop ik bijna met het einde van de leadrope in mijn hand.
Het grondwerk heb ik een tijdje opgegeven, omdat ik erg in de war was en teveel probeerde te streven naar hoe anderen het doen of zouden doen en wat de standaard verwachtingen waren.
Dat heb ik nu weer opgepakt en ik waak ervoor dat Kim niet verveeld raakt en dat ze er zelf net zoveel plezier in heeft als ik.
Ook hier wil ik herhalen; dit is onze manier, misschien niet de juiste of hetgene dat verwacht wordt, maar het werkt voor ons.
Vandaag was onze grondwerk-dag en het ging zo ontzettend goed!
Het was weer net als 'vroeger'.. of nee, zelfs beter!
Hier komen de foto's van vandaag..
Op deze foto zie je dat Kim tegendruk geeft.. een instinctieve reactie.
1.
En het is de kunst om daar op een subtiele manier tegenin te gaan en haar zo te laten wijken voor druk.
2.
Natúúrlijk moet de nieuwe carrot-stick wel grondig op eetbaarheid worden gecontroleerd.
3.
Hier deed ik iets wat ik geleerd heb van bokker Eiber; zachtjes met de stick tegen haar hoofd tikken, totdat ze haar hoofd van me weg draait.
Dat is een begin van het wijken van de voorhand, wat Kim heel erg lastig vindt, mede door haar bouw.
4.
En hier zie je het vervolg daarvan.. het wijken van haar voorhand en ook nog eens van mij af.
Doordat dit veel moeite kost, doen we dit maar 1 á 2 keer per grondwerk-dag.
5.
Lekker bekkie..
6.
Jaaa, dan komen we aan bij ons allerleukste 'kunstje'!! Flemen!
Kim heeft eindelijk door dat ze door te flemen een beloning kan krijgen.
7.
Al wordt ze na een tijdje wel wat gemakzuchtig en doet ze alleen haar hoofd omhoog.
8.
Creatief momentje van de fotograve..
9. http://i54.tinypic.com/nyg17t.jpg
Nja..
10.
Hier een mooi moment van wijken voor druk.. dit gaat steeds beter en ik heb dit al in verschillende situaties kunnen gebruiken.
11.
Hier waren we het voorwaarts gaan + halthouden aan het oefenen, wat uiteindelijk heel erg goed ging.
12.
Voerbeloning.
13.
14. http://i53.tinypic.com/rwjtlh.jpg
En hier hebben we iets nieuws!!
Het lijkt een kleinigheidje, maar tot vandaag kon Kim alleen maar achteruit lopen als ik dit probeerde.
15.
We hebben op zo'n dag vooral veel lol.
16.
17. http://i54.tinypic.com/xx0rt.jpg
18.
En nog een foto van de fotograve; http://i51.tinypic.com/2cfw5eo.jpg
Al met al heb ik het gevoel dat ik mijn paard weer terug heb, en we nu sterker in het leven staan dan ooit tevoren.
Misschien was er wel even zoiets nodig, om ons te testen.. en we hebben het doorstaan.
Ik wil ook nog even alle bokkers bedanken die mij in ons vorige topic zo hebben willen helpen.
Jullie zijn top!!
Liefs, [naam]
Dat is niet de foto die ik geplaatst heb.. 
