Geplaatst Nu is het zo dat op de manege waar ik werk, de basis op z'n Engels wordt gedaan. Maar als de paarden op een watertrens goed in balans lopen en op hun eigen benen, en goed aan de hulpen zijn, wordt het Engelse hoofdstel met de watertrens vervangen door een speciaal soort optoming die vooral gebruikt wordt in Zuid-Europese landen zoals hier, en in Portugal (Thanx Margreet!
). Het is een Spaans hoofdstel met als neusriem een caveson, dwz een ijzeren of houten neusriem met leer overtrokken en daaraan twee ringen voor de teugels. Als je een met dik leer overtrokken caveson die goed strak om de neus zit zodat hij niet kan gaan schuiven en het paard pijndoen, werkt deze neusriem niet zo heel pittig in als op het andere forum werd beweerd (deze heeft ook bij rijtechnisch gestaan 
)Als bit wordt een stang met tongvrijheid gebruikt. De stang wordt met licht doorhangende teugel gereden en je rijdt dus voornamelijk op de "trensteugel", in dit geval dus de cavesonteugel.
Ik heb van de week voor het eerst op een Spaans paard gereden met zo'n hoofdstel en dat was echt machtig: je rijdt met je pinken en het paard reageert heel licht op je gewichtshulpen en je benen.
Het is wel anders dan Engels rijden in dit opzicht dat je met Engels van achter naar voren rijdt, met Spaans rijden loopt het paard vanzelf "aan de teugel" en met de hals enigszins opgericht omdat hij zelf een evenwicht vindt met het bit. De voorwaarde is dan wel dat hij goed voorwaards is en niet op de voorhand, maar de paarden worden niet tegen je hand aangereden zeg maar.
Over Engels rijden wordt hier gezegd dat een beetje tegenstijdig is voor het paard: je drijft hem naar voren en vervolgens hou je hem tegen. Daar ben ik het niet helemaal mee eens maar goed, hun gaan er dus vanuit dat door iig met stang te rijden het paard een goede aanleuning heeft en de achterhand treed vanzelf meer onder naarmate de verzameling verhoogd wordt. Er wordt heel sterk op de zit, de benen en het gewicht gereden en je doet eigenlijk vrij weinig met de teugels. Het contact met de mond is dus ook, mits je correct Spaans rijdt, superlicht. De stangteugel hangt lichtjes door en het is dus niet zoals ik op het andere forum reacties kreeg van: Ja natuurlijk is het paard licht aan de hulpen, geen wonden met een stang als marteltuig! Met Spaans rijden bedoel ik ook niet kunstjes ofzo zoals piafferen en passageren, hoewel dat in een later stadium van de africhting wel aan de orde komt.
Nu is mijn vraag (en sorry voor het lange verhaal!): ik zou dolgraag mijn paard Spaans willen rijden. Ik heb dus op hem twee keer met zo'n Spaanse optoming gereden en hij liep er net zo op als dat andere paard: heel gevoelg en je kon hem met hele kleine en lichte hulpen rijden. Het was echt een geweldig gevoel. Maar ik wil Engels rijden ook niet opgeven. Ik had twee keer per week priveles (Engelse Dressuur), nu nog maar een keer, maar daar wil ik ook mee door blijven gaan. Maar dat is natuurlijk met een hele andere optoming.
Zal mijn paard nog steeds gevoelig reageren op zijn dubbelgebroken bitje? Zal ik dan nog steeds goed die achterhand eronder kunnen krijgen? Kun je deze twee stijlen combineren en zijn er mensen die daar ervaring mee hebben?
En zijn er mensen die hun ervaringen met Spaans rijden met mij willen delen, ik heb op bokt zitten zoeken en ik zag dat er mensen met lusitanos en ook andalusiers zijn, hoe rijden jullie?
Ben benieuwd naar de antwoorden!
Groetjes Mariska
