Mijn zusje heeft een half jaar geleden een paard gekocht, een 5 jarige QH van 1.60m hoog. Het paard heeft op de renbaan gelopen maar is na 4 racen teruggetrokken omdat ze te langzaam was. Ik moet zeggen, mijn keuze paard was het dus absoluut niet geweest. Het is echt een tank, rukt alle halsters en touwen kapot, walst over je heen en van tijd tot tijd gaat ze op d`r achterbenen staan. We hebben `r toen even een weekje "boot camp" gegeven, dagelijks moest ze een uur aan de boom staan (aan een rubber band) om af te leren alles maar gewoon kapot te rukken met d`r brute kracht. In het begin was ze woest, trekken als een idioot, om zich heen slaan, maar na een paar keer gaf ze op want het touw brak niet omdat de rubberen band een beetje meegaf als ze ging hangen. Toen ging het vastzetten beter. Vervolgens heeft ze pogingen gedaan de hoefsmid te mollesteren. Na 10 minuten had ze het wel gehad en begon ze te stijgeren. Een paar keer de vijl op d`r donder en toen ging dat ook beter. Toen het rijden: een hel! Echt geloof me, een paard met een hardere bek bestaat gewoon niet! De eerste paar keer rijden bestond uit veel voorwaarts rijden want ze ging continu staken en stijgeren als je van de uitgang afreed. Na een paar keer flink tussen d`r oren te hebben getimmerd had madam door dat wij niet van stijgeren houden. Toen begon ze dus te hangen. Je tilt dan gewoon dat hele hoofd. Dus ik gooide plotseling de teugels los en bam daar ging ze bijna op d`r snoet! Toen hebben we een tijdje op stem en zit gereden en de teugels gelaten voor wat het was (want aan een lang touw kun je niet trekken). Toen dat redelijk ging langzaam aan weer contact gevraagd. Ging redelijk maar op momenten dat je het niet verwacht geeft ze plotseling een enorme ruk aan de teugels. Ze trekt echt bijna je armen uit de kom. Als je daarop een flinke schop geeft gaat ze weer stijgeren. Op zich zijn de manieren op de grond, zoals hangen, misdragen voor de hoefsmid etc. wel op te lossen. Maar we weten echt niet wat we nu aan dat "ruk" probleem moeten doen. Je staat echt versteld dat een paard zo`n ruk kan geven zonder z`n eigen mond te bezeren (anders zou ie het toch niet doen?). Haar mond is gecheckt door de veearts en haar kiezen zijn wat gevijld maar daar lag het niet aan. Al met al gaat ze steeds beter (of eerder gezegd "minder slecht" ) onder het zadel, maar met die ongevoelige mond kom je natuurlijk nooit ergens. Ik ben toch behoorlijk sterk in mijn armen, maar zo`n plotselinge ruk houd je echt niet tegen! Je kunt nog beter de teugels laten gaan, want je krijgt een enorme opdonder in je rug. M`n zusje heeft haar gelongeerd met bijzetteugels maar daar gaat ze (natuurlijk) gewoon op hangen. Mischien dat ik het morgen met touwtjes ga proberen (tussen voorbenen door, als slof). Ik kan er gewoon niet bij dat een paard zo kan rukken aan de teugels. Ik haat het om dit te proberen, maar wat zou er gebeuren als ik een heel dun bitje probeer? Ik weet dat dit hartstikke fout is, maar als ze een ruk geeft aan een dun bitje dan voelt ze mischien eens een keer wat ze doet (hoewel ik dat betwijfel!)
groetjes
P.S. Het lijkt nu net alsof we alleen maar streng zijn voor dit paard, maar dat is niet zo hoor, ze krijgt knuffels zat en voor alles wat ze goed doet wordt ze de hemel in geprezen.