ze is zo zuur ineens. De deur van de stal is nog nieteens open of ze staat bij wijze al buiten. Vandaag had ik haar ff buiten gezet om de stal te mesten. Toen ik haar terug wilde zetten liep ze met haar oren in haar nek van me weg. Dus ik bleef er stug achteraan lopen. Steeds weg rennen, naar me dreigen, naar me bokken, kont naar me draaien.
Op een gegeven moment stond ze stil, en ze keek me echt zo aan van wat wil je nou? Dus ik wil haar bij haar manen pakken, en ineens stond ze steil overeind.
Nou, ik zweer je, dat heeft ze NOG NOOIT gedaan. Ondanks het feit dat het een mooi gezicht was, ben ik me helemaal lens geschrokken. Tijd om testraffen had ik niet, ze was alweer weg.
Zelf zit ik te denken f ze misschien wat laat in de pubertijd komt, ze wordt 7 in mei.
Maar op deze manier zie ik het niet meer zitten. Ik wil graag een pony die te vertrouwen is, en dat is ze op het moment dus niet.
Greetz stef