Zep schreef:Ik heb het idee dat veel mensen teveel blijven hangen in het optische aspect van de zaak. Het maakt niet uit waar je een paard rijdt, je streeft een zeker gevoel na, en niet een plaatje. De individuele bouw van een paard bepaald namelijk waar het ideale punt ligt waar je hem voorstelt. Een paard heel diep rijden is een middel om een doel (namelijk een fijnere aanleuning in een hoge oprichting) te verkrijgen, en niet een doel op zich! En ik denk dat het daar bij de meesten fout gaat.
Elk paard heeft een bepaalde manier van lopen, een eigen "ritme" in elke gang waar hij het liefste loopt. Bij sommige paarden kun je heel makkelijk met dat tempo/ritme variëren, bij andere (zoals mijn Sven bijvoorbeeld) gaat dat bijna niet. Ik wil in de training mijn paard in allerlei verschillende "ritmes" kunnen rijden. Ten eerste omdat ik daarmee zijn gehele lijf meer aanspreek, en hem dus minder eenzijdig belast, ten tweede omdat ik daarmee in de ring sneller problemen kan oplossen als er een keer wat mis gaat (en er gaat nou eenmaal altijd wat mis). Naar een wedstrijd toe zoek je natuurlijk weer het basisritme dat het paard het beste past.
Hoe kom je bij dat idee? Het maakt wel degelijk uit waar je een paard rijdt, daar gaat namelijk deze hele discussie over. En de individuele bouw heeft daar geen invloed op volgens mij omdat elk paard moet leren dragen als er iemand opzit. En ik denk dat je door een paard heel diep te rijden juist door verschillende factoren helemaal niet in een fijnere aanleuning en oprichting krijgt. Volgens mij gaat een paard namelijk uitzichzelf een oprichting bepalen bij de balans waarin hij zich bevindt. Dat moet je niet willen dwingen.
Met het tweede gedeelte van je reactie ben ik het gedeeltelijk eens. Wat er staat is zeker waar maar dat kan je veel beter bereiken als je niet in het LDR systeem rijdt. Ik denk namelijk als het rijden van verschillende ritmes moeilijk gaat er een balans probleem is ergens.
Geplaatst: 25-12-03 23:08 
