Geplaatst 
(*Ik heb een vriend met twee kinderen uit zijn vorige relatie. Joep is vandaag 2 geworden. Julia is 4. De kinderen wonen bij hun moeder en zijn gedeeltes bij ons. *)
Joep.
Ik leerde hem kennen in januari. De eerste dag dat ik hem zag kotste hij over me heen. We waren naar het strand geweest in Monster waar het erg koud was. Rob was toen nog niet zo heel erg gewend aan het alleen ouder zijn en had geen schone kleertjes meegenomen voor Joep. Die zijn we toen gaan kopen in het dorp.
Joep kon nog niet praten en nog niet lopen toen ik hem leerde kennen. Het was nog echt een baby. 14 maanden. Een kindje met een enorm hoofd, een centenbak en grote blauwe ogen. Als Joep en ik samen zijn zeggen mensen vaak tegen Joep: ‘Je kan wel zien dat je de ogen hebt van je moeder’ en dan kijken ze naar mij. Ze weten niet beter.
Toen Joep begon te praten noemde hij me gewoon mama. Irma kon hij nog niet zeggen.
Joep is inmiddels echt een kerel aan het worden. 15,2 kilo woog hij laatst. Hij kletst de oren van je kop af en is mijn allerbeste maatje. Mijn grote kleine vriend.
Hij kan inmiddels Irma wel van mama onderscheiden. Hij noemt me Iemaa. Als hij smorgens wakker wordt dan komt er uit het ledikantje: ‘Iemaaaaa! Wakkuh!!!!’ En dat doet me altijd weer goed.
Joep is niet mijn zoontje en zal het ook nooit worden. Toch hou ik van hem als zijnde eigen en hetzelfde geld voor zijn zus. Ik mis ze als ze er niet zijn.
Joep,, het is pas over een half uurtje maar toch, gefeliciteerd met je 2e verjaardag!
