Geplaatst 
!Mijn vriendin heeft een zoontje van 4, die zo goed als niets ziet (kontaktlenzen + bril omdat ´ie glazen - 32!! heeft). Hij heeft één keer per week training van een vrouw die ook aan de blindenschool verbonden is en zij weet dat mijn vriendin en ik veel met kinderen en paarden doen. Dus toen ze vroeg of het misschien mogelijk was om met een van de paarden op het herstfeest van de blindenschool te komen, zeiden wij meteen :.....Beer!!
Wij gisteren daar heen. Het waren voornamelijk kleine kinderen die niets of heel slecht zien. Beer heeft ongeveer 2 uur lang met die kindertjes op z´n rug gelopen, zich minstens 100 keer laten bevoelen, zonder dat ´ie ook maar iets deed, zo lief en zo voorzichtig! Die kinderen zien niets en kunnen alleen door te voelen zich een voorstelling maken. Wij kunnen ons niet voorstellen dat we de manen of de staart willen voelen om te weten dat dat wat anders is als het vel. Een meisje, ca 4 jaar, wilde de "voetjes van het paard" graag voelen. Mijn vriendin door de knieen en liet ´em ook een voetje geven zodat ze de onderkant van de hoef kon voelen. Het meisje was helemaal ontzet dat mijn vriendin z´n been "zólang" ophielt, want :" het paardje kan toch niet zolang op één been staan ???". Zij wist dus duidelijk niet dat een paard 4 benen heeft
. Mijn vriendin is dus met het meisje helemaal rond Beer gelopen en haar alles laten voelen, alle 4 de benen, z´n buik, borst, manen, staart, neus, oren, mond en ook z´n ogen; zo lief, dat meiske was zó voorzichtig. Beer bleef al die tijd doodstil staan, was geen één keer geiriteerd.Normaal is ´ie vaak een echte dikkop (typisch Hafi
) , maar voor zoiets is ´ie niet te evenaren!!Zo dat was het, even een berichtje van een trotse paarden-mama
Dat ie daar zo geduldig al die kinderhandjes over zich heen heeft laten gaan. En net als wat Zep zei, soms is het net of de paardjes het aanvoelen dat ze voorzichtig moeten zijn. Petje af hoor 
