Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-03 11:34

Hoe gevoelig kunnen pony's zijn -verkoop-?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-03 11:34

Zoals jullie weten zoek ik een nieuwe thuis voor mijn pony. Het lijkt wel alsof ze het voelt, ze ziet er volgens mij helemaal niet gelukkig uit, en stond deze morgen helemaal te rillen. Ik heb 'r een dekentje opgelegd en toen was het terug wat beter, maar ze kijkt zo zielig de laatste tijd (of beeld ik me dingen in?). Ik hoop dat dit niet te lang meer aansleept, of ik zie spoken, of m'n meissie voelt gewoon dat ze weg zal gaan en laat het behoorlijk aan 'r hartje komen (of is het juist ik?), of is ze gewoon eenzaam? Ze zag er zo zielig uit Huilen

. Zoooo veel pony'tjes vinden een thuis bij een dolbij nieuw baasje en juist bij mijn schatje moet het zo lang duren dat ze eronder gaat afzien (denk ik). Wat kan ik hier aan doen om 'r toch beter te laten voelen??? Ik verzorg haar nog gewoon en borstel haar regelmatig knuffel haar ...

**Geplaatst**: 21-05-03 11:47

Geplaatst: 21-05-03 11:47

Ik denk inderdaad wel dat ze het voelen, of ik moet óók spoken zien. Haha!

Ik wilde Camilla dus ook verkopen en in die 3 dagen dat ze nog bij mij stond leek ze ook steeds ongelukkiger te worden. Ze is toen naar een handelstal gegaan en toen ik haar ging opzoeken zag ze er ook niet zo gelukkig uit. Ze is toen 2 weken bij mensen op proef gegaan en toen ik haar weer op kwam halen omdat ik haar gewoon niet kón verkopen, zag ze er ook slecht uit. Dun, dof.. Gewoon niet vrolijk! Onder het rijden is ze daar ook niet braaf geweest, ze wilde niet naar beneden en zat alleen maar met haar hoofd te slaan. Terwijl ze dat bij mij nooit doet.
Nu is ze sinds vrijdag terug en ik zie haar steeds gelukkiger worden. Ze is weer lekker vrolijk en attent, en spontaan is haar vacht ook weer gaan glanzen!
Sterkte met de verkoop...

**Geplaatst**: 21-05-03 12:02

Geplaatst: 21-05-03 12:02

Ik heb ook een keer een verhaal gehoord over een paard wat ook steeds iets had als de eigenaar hem wou verkopen. Hij werd kreupel. Nou ja, laten genezen en toen hij beter was nog maar een advertentie zetten. Kreeg koliek, weer beter weer een advertentie, weer wat mis met het paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-03 12:05

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-03 12:05

Ik zou bijna gaan wensen dat ze nooit geboren was. Wat is het allemaal verdomd zwaar. Eigenlijk had ik 'r beter nooit graag gezien, had ik nu ook niet zo zwaar getild aan de thuis die ze zal krijgen ... (gevoelens laten zich niet sturen en gelukkig maar). Ik gun 'r zo een thuis bij één van de lieve bokkers die zo trost op 'r zou zijn dat ik blij zou zijn met mijn keuze ... Denk alleen dat dit een droombeeld dreigt te worden.
Ze is overigens niet ziek hoor, ze had het gewoon koud. Een regenbui op 'r dak en dan behoorlijke wind erop waardoor je snel terug droog bent, maar ook koud. Haar oogjes lijken me gewoon niet zo "blij" aan te kijken Huilen

Laatst bijgewerkt door sonjabelgium op 21-05-03 12:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-05-03 12:06

Geplaatst: 21-05-03 12:06

Ik denk dat ze het aanvoelen hoor. Maar hoe dat weet ik niet.

**Geplaatst**: 21-05-03 16:16

Geplaatst: 21-05-03 16:16

hoi,
paarden en pony's hebben ook net als mensen gewoon last van heimwee,bijv. mijn merrie gaat naar de hengsten -houder en is niet op haar gemak ,eet niet meer of weinig , is narrig ,in in zich zelf gekeerd ,heel gewoon hoor maar beslist niet leuk/fijn voor haar ,die van mij heeft in ieder geval erg last van heimwee,daarom ging ik ook iedere dag bij haar langs zodat ze toch een vertrouwd iemand ziet en ze dus meer op haar gemak was......... en dat zullen er wel meer hebben ........ helemaal als ze echt weg moeten ,dan krijgen ze een soort van rouw proces te verwerken ....
gr,sas.

**Geplaatst**: 21-05-03 16:54

Geplaatst: 21-05-03 16:54

Toen ik mijn nieuwe paard ging kopen was mij ook verteld dat hij alleen bij het eten een beetje luchtzuigde. En sochtends als hij de stal uitmocht ennaar de wei mocht.
Okee, daar kan ik wel mee leven.

Toen hij bij mij kwam begon ie toch te luchtzuigen en weven! Ik heb er echt aan gedacht om hem terug te brengen, maar ik was al verknocht aan hem en wou hem wat tijd gunnen.

En ja hoor, nu na 7 weken doet ie het bijna niet meer. Was denk ik ook heimwee of stress ofzo, een verhuizing voor een paard is niet niets.

Ik hoop echt dat je een goed plekje voor je pony vind, ik wou dat ik er de ruimte voor had, dan had ik je graag willen helpen, maarja helaas.

Veel succes met het zoeken naar een nieuwe eigenaar voor haar.

**Geplaatst**: 21-05-03 17:15

Geplaatst: 21-05-03 17:15

ja sonjabelgium, je weet hoe ik ermee bezig ben, en laat ze nou net dan op zo'n dag dat ik denk 'verkopen" naar me toe komen rennen, onwijs wil knuffelen, naar me hinnikt toen ze me zag, en zooooo lief d'r hoofdje op m'n schouder legde.............ik weet wel dat ik de paarden geen mensengevoelens toe moet dichten, maar toch.............zo doet ze anders nooit.............en op zo'n moment krijg je zoooo'n brok in je keel en kom je dus gelijk weer terug van je beslissing.....moeilijk he meid....sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-03 22:44

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-03 22:44

Ja, dat ken ik Mirage, m'n vorige pony flikte me dat ook. De week voor ze haar kwamen halen MEGAlief gewoon, zo was ze anders NOOIT!!! De dag dat ze haar kwamen halen was ik haar aan het borstelen, en toen mepte ze naar me ... Ben toen woedend en wenend weggelopen. ZO DOM!!!!! "Had ze maar lief geweest" wat het enige wat ik nog kom stamelen ... was er compleet kapot van!
Nu met ons Zoë is het voor mij ergens nog moeilijker, ik heb een sterke band met haar, en aan de andere kant ben ik meer zeker van mijn stuk

. Ik wil die ideale kinderpony vinden voor mijn kinderen ... ik gun haar het plezier met een pony, en niet de vrees dat het 's fout zou kunnen lopen met deze tempramentvolle dame. Een eerste kinderpony is ze zowiezo al niet. Maar het verstand en het hart zijn afzonderlijke dingen ... en ondanks dat ik absoluut zeker ben dat het de best mogelijke keuze is ; is het zwaar.
Juist daarom had ik zo graag een bereidwillige bokker gevonden. Eentje van deze die vaker online zitten en ik af en toe nog 's iets van m'n meissie hoor ... Het stomme is dat er mensen me hoop gegeven hebben (bokkers), en me dan gewoon "niet meer thuis" geven! Dan raak je nog meer in de knoop met je zelf. Ware het niet dat de handelaar waar we vanavond geweest zijn met volle stallen stond had ik haar laten ophalen. Ik kan het mentaal maar moeilijk meer dragen. Elke dag terug in die ogen kijken en weten dat ze toch weggaat en dat het beter is zo ... maar ... ZUCHT ...

**Geplaatst**: 21-05-03 22:58

Geplaatst: 21-05-03 22:58

ja zucht ik leef met je mee
het valt mij ook met de dag zwaarder, ik begrijp precies wat je bedoelt.
En verstandelijk ................tja, maar het gevoel wil nog niet mee he, en daarom doe ik het toch telkens nog net niet. Dat gevoel is toch ook erg belangrijk en als ik er blijkbaar zoveel moeite mee heb op het moment............Maar net als bij jou is het verstandelijk gezien mischien wel beter als ze wel weg zou gaan, terwijl ik aan de andere kant denk "het komt met rijden ook nog wel goed met ons enzovoorts" Excuses verzinnen voor mezelf? Kweet niet
Heb jij dat ook, dat je dan toch gaat denken, "misschien gaat het toch wel lukken blabla" ..................

veel sterkte en moed

**Geplaatst**: 21-05-03 23:59

Geplaatst: 21-05-03 23:59

Ik ken de historie niet, Sonjabelgium, maar ik zie nu al 2 pony's voorbijkomen die bij jou 'weg moeten' en dan denk ik: waarom IS dat zo?

Was het steeds een 'verkeerde keuze'?

En wat doe jij jezelf en die dieren aan? Verward

Heb je ooit een leasepony overwogen?

**Geplaatst**: 22-05-03 00:21

Geplaatst: 22-05-03 00:21

Botervlieg, lees het verhaal in haar profiel maar eens, denk dat je het dan wat beter begrijpt.... Ik heb heel veel bewondering juist voor de manier waarop Sonja alles heeft gedaan.

**Geplaatst**: 22-05-03 01:13

Geplaatst: 22-05-03 01:13

Supertje schreef:
Botervlieg, lees het verhaal in haar profiel maar eens, denk dat je het dan wat beter begrijpt.... Ik heb heel veel bewondering juist voor de manier waarop Sonja alles heeft gedaan.

Goeie tip!

Ik speer erheen...........

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-03 09:31

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-03 09:31

Botervlieg schreef:
:? Ik ken de historie niet, Sonjabelgium, maar ik zie nu al 2 pony's voorbijkomen die bij jou 'weg moeten' en dan denk ik: waarom IS dat zo?

Was het steeds een 'verkeerde keuze'?

En wat doe jij jezelf en die dieren aan?

Heb je ooit een leasepony overwogen?

Ik heb niet alleen verantwoording af te leggen tegenover mijn dieren, maar heb ook twee kinderen waarvoor ik de veiligste keuze moet maken. Mijn dochter is niet bij de pony's weg te slaan, en ons Zoë is nu éénmaal een enorme brok energie die op tijd 's wil bokken en rennen en steigeren .... met een 6-jarige die de gevaren nog niet inziet is dit vragen om eerst of laatst ongelukken, wij zien die uitspattingen aankomen meestal .... Ik dump mijn dieren wel niet. Mijn vorige pony heeft ondanks ze een moeilijk dier was en afwijkingen had een goede thuis gevonden ... en denk nu maar niet dat dit éénvoudig gegaan is ... !!!! Het heeft echt veel energie en geld gekost eer het zover was.

Het is nooit de bedoeling geweest een veulen te krijgen. Ik heb er een sterke band mee gekregen, en toen is er gewoon niet meer gesproken geweest over haar weg doen. Ik heb er nog steeds een sterke band mee. Waarom denk je dat ik telkens weer terug op bokt probeer haar een thuis te vinden??? Omdat ik weet dat mensen die niet ECHT van paarden houden hun tijd niet gaan verspillen aan wat voor andere mensen "een hoop gel*l" is. Moest het me niet kunnen schelen was ze al weg. Ik heb er een topprijs voor kunnen krijgen en ik heb de mensen weggestuurd. Onbekwaam en niet de juiste bedoelingen met haar ... en nog's geen weiland ook

. Ik wil juist alle mogelijke pogingen doen om het juiste plekje voor haar te vinden. Ja, het valt me zwaar, want ik hou van haar. Ik wens haar dan ook een top-plekje toe bij iemand die net zo trots op haar zal zijn dan ik ben, maar die nog niet meteen een kindje heeft die op die pony zou willen klimmen liefst vandaag nog (mag ze niet hoor!!!) of die de risico's nog niet kan inschatten.

Wat betreft mijn vorige pony. Dit dier was een slachtoffer van verwaarlozing. Ik heb haar van de slachtlijst gekocht (ik heb haar dus niets aangedaan!!!) en heb handen vol geld in haar gestoken. Hoeven laten corrigeren (heel intens, want ze heeft een afwijking), entingen, controles van DA, lessen NH om haar vertrouwen te geven ... dingen die onder normale omstandigheden niet aan de orde zijn bij een "gezond normaal" dier, maar eerder als aanvulling dienen dan. Ik ben van mening dat ik voor haar mijn uiterste best gedaan heb en ben blij met hoe het gegaan is. We hebben veel van haar geleerd, maar een kinderpony was ze jammergenoeg niet. Haar verleden blijft haar parten spelen ... Nu nog trouwens.

Vandaar ook mijn zoektocht naar DE kinderpony bij uitstek nu. Mijn droom is die pony te vinden waar mijn dochter op kan rijden en waar ik geen schrik bij moet hebben dat ze wel 's zou kunnen bijten/slaan ... Die ene pony komt hier om hier te sterven, maar ik wil het niet gedroomd hebben dat ik omwille van mijn "paardenbril" mijn kind eerder naar het graf zou kunnen dragen dan mijn pony. Ondanks mijn sterke en diepe gevoelens voor hun beiden (NU NOG!!!!) moet ik prioriteiten stellen, en me bewust blijven van de risico's.
t'ja, ik zou langer kunnen wachten, maar weet ook dat ik het mezelf alleen maar moeilijker maak dan. Elke dag is het net dat iets zwaarder dan de dag ervoor ... mentaal is het vrijwel ondraagelijk, en dit kan je als je niet in de situatie zit niet inschatten. Mirage kent het gevoel zelf héél erg goed ... Het is niet voor de lol, maar uit "wil voor het beste" dat we onszelf pijnigen, en uit drang om toch het beste te doen. Neemt niet weg dat we dus zelf mentaal klappen krijgen omwille van de voortdurende zware druk ...

Een heel verhaal, maar gevoelens leg je nu eenmaal niet uit in twee lijntjes!

Nee, een leasepony overweeg ik niet. In België is dit bijna niet gedaan en je zal er dan ook geen vinden. We zijn gisteren nog naar twee zeer mooie pony's gaan kijken. Eén manegepony en een wit pony'tje. Diertje zwaar hoefbevangen geweest meerdere keren, hoeven zeer slechte staat. Met tranen in m'n ogen ben ik daar weggegaan. Het diertje was doodbraaf ... maar juist die dieren worden dan zoiets aangedaan

. Zo'n dingen maken me verdrietig. Moest er kans zijn om haar te helpen mocht ze hier zo komen wonen ... ze was echter zo enorm aangetast aan 'r hoeven ... het enige redelijke was het diertje een spuitje geven

... Het is allemaal gewoon niet eerlijk ...

**Geplaatst**: 22-05-03 09:46

Geplaatst: 22-05-03 09:46

Als je nu van plan bent om de nieuwe pony tot zijn c.q. haar dood bij je te houden en je koopt een A of B wat ga je dan doen als je dochter er te groot voor is en veder wil met rijden?

Mijn oudste is nu 9, dochter van een vriendin 8 en ze beginnen allebei te groot te worden voor een B. Ik heb indertijd zelf een D gekocht dus ze kan nog een stuk vooruit. Ik had wel een B maar die heb ik weer verkocht, was niet geschikt genoeg.
Ik weet wel dat je die Tinker nog hebt maar die zal waarschijnijk te groot en te breed voor haar worden, daar zal ze niet gemakkelijk op kunnen overstappen straks.

Ik moet bekennen dat nog geen zes en een D-pony betekende dat ik haar er op moest tillen maar die pony is zo superbraaf en ideaal dat het verder nooit een probleem is geweest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-03 09:59

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-03 09:59

Ik heb zelf mijn menbrevet, kan de pony dus gaan inspannen. Verder vind ik persoonlijk dat een kind moet leren fietsen op een fiets ietsje op de groei, een ook leren paardrijden op een pony ietsje op de groei ... 115/125 is geen slechte maat naar mijn mening. Ik heb zelf tot een jaar terug gereden op een pony van 130cm .... en ben volwassen!!! Het gaat om recreatief gebruik, dus het zicht doet er zoveel niet toe, en wat anderen denken lap ik helemaal aan mijn laars!!!! Het idee is dat ze zou kunnen verder leren rijden op haar eigen pony tot ze een jaar of 10/12 is en dan inderdaad op de tinker over kan stappen.