Mijn kat heeft bijna 2 jaar geleden een ongeluk gehad en daar heeft hij toen een tijdelijke blaas- en darmverlamming opgelopen...na een tijdje dokteren (kat was overigens wel de hele tijd happy) weer in orde gekomen, hetzij met een stuk staart minder...maar de laatste tijd vonden we steeds weer overal kattenpies... Dus gisteren naar de dierenarts geweest, urinetest gedaan en blaasontspanner gekregen...vandaag was de uitslag binnen: een hele erge blaasontsteking!!! Arme katje!!! Nou moest ik proberen om zijn blaas leeg te drukken en anders meteen komen...ik kreeg er wel een beetje uit, maar liever het zekere voor het onzekere, kat (vraag niet hoe... ) ingeladen en naar de DA...hij moet dus 2 weken lang behandeld worden met antibiotica, maar pillen...vergeet het maar!!! Dus de enige andere optie is via injecties...arghh!!! Vandaag gaf de da hem dus zijn eerste antibioticaprik...dacht ik...fout!!! Hij liet dus zien hoe de naald er in moest en haalde hem er uit zonder leeg te spuiten...mocht ik zelf doen!!! bibber bibber...das heel eng, jezelf over die mentale drempel heen zetten om die naald in zijn vel te steken...maar ik heb mezelf vermand en het is gelukt! Dus ik ben vanaf vandaag de kattenprikker in huis... Maar goed, het is voor een goed doel en zo'n prikje voelt ie duidelijk niks van, hij keek niet op of om...en als je een pilletje probeert te geven...nou, dat kan je echt uit je hoofd zetten, want die neemt ie niet...kan je een minuut onder zijn kinnetje wrijven met zijn bekkie dicht en nog weet ie hem uit te spugen...verpulveren en door de slagroom of makreel...daar trapt ie niet in! Dus ik ben blij dat het me gelukt is om een prik te geven, nog 13 prikjes te gaan! Duimen voor me dat ie dan ook weer lekker opgeknapt is please!