Ik wilde dit niet bij Prisca in het vrolijke verhaal zetten vandaar maar hier.
Prisca was lekker aan het losrijden en Karin en ik stonden even bij de trailer. Ik had net koffie ingeschonken.
In mijn ooghoek zie ik een paard opstaan en vervolgens weer neervallen en verder op lag een meisje keihard te schreeuwen en te huilen op de grond.
Het paard bleef doodstil liggen. Ik duwde de koffie in de handen bij Karin, en schrok zelf eigenlijk al een beetje van de reactie van Karin.
Maar ik erheen, het paard was gaan steigeren met het meisje erop en volledig achterovergevallen bovenop dat meisje hoorde ik later. Het meisje lag vervolgens bekneld onder het paard. Paard bleef liggen.
Vervolgens na 10 minuten stond het paard op, maar viel vervolgens eigenlijk meteen weer neer. Maar wel voldoende dat het meisje bevrijd was. Ze was helemaal overstuur. Iets later zag ze dat haar paard weer lag en vervolgens helemaal stil, en ogen dicht. Het kippenvel en ik zat te trillen van de zenuwen en meteen kwam iets terug bij mij wat ik meegemaakt had. Na zo'n 15 min. gelegen te hebben knipperde hij wel met zijn ogen, maar zijn buik rommelde aan allekanten en de flanken gingen enorm heen en weer. Bleef nog wel een poos liggen. Iedereen wilde hem optillen, maar met eigenaar besloten om het paard te laten liggen en af te wachten wat hij zelf zou doen. Hij deed denk ik na zo'n 10 min. ineens een poging om op te staan, nadat hij stond, bleef hij wel versuft staan.
Ik ben meteen met dat paard gaan stappen. De dierenarts werd gewaarschuwd omdat hij toch niet in orde bleek te zijn.
Het meisje was inmiddels ook opgestaan, had veel last van haar buik, en wilde zelf met haar gaan stappen. Ze wilde meteen het paard gaan belonen, maar ik zei doe maar niet want hij rommelt te veel van binnen en wacht maar op de dierenarts.
Na zo'n 45 min. stappen kwam eindelijk de dierenarts, Uithof Utrecht, hij moest van ver komen. Maar het wachten duurt dan altijd lang.
Na onderzoek van DA, bleek dat het paard een zware koliekaanval gehad te hebben.
Medicijnen gekregen en paard rustig laten stappen. Er is geen wedstrijd met het paard gereden want ze moest nog beginnen.
Het paard was niet makkelijk om op de trailer te zetten maar stond er later wel op. Ze zijn meteen rustig naar huis gereden en het paard mocht 24 uur niets meer eten van de DA.
Meisje ging geloof ik wel goed, had veel last van haar buik, niet echt van haar been gelukkig.
Maar een paar jaar geleden was ik op een wedstrijd toen er ook een paard neerviel na gesteigerd te hebben en is helaas ter plaatse overleden.
Blijf eigenlijk dat heel eng vinden een paard wat zo ligt. Moet daar altijd aan terugdenken.
Vandaag dacht dat meisje ook meteen het ergste van haar paard, maar gelukkig viel het mee.
Heb wel geloof ik de hele dag lopen te trillen van de zenuwen.
Vindt het zielig zowel voor het paard als voor de eigenaars.
Krijg nog kippenvel als ik eraan denk. Wat ben ik blij met Bokt om zulke dingen dan in de groep te gooien...