Geplaatst En toen moesten we langs een heeeeel eng wedekahuisje die omgevallen was, nou toen ging het een stuk wel even lekker.
Toen moesten we door een plas water en dat wou meneer dus niet
en toen moeste we een heuveltje af, maar dat wou meneer dus ook niet...en maar dom om zich heen zitten kijken *zucht* gek werd ik ervan, dus ik boos worden, gerust stellen, maar nee hoor, niks hielp, want er liep ook een hondje en die was nog veel interessanter. dus ik er naast gelopen naar beneden, zit ik er net weer op komen er van alle kanten honden aangestormt dus de pony's schieten in een keer weg.....heb ik em eindelijk terug, gaan die mensen die hondjes roepen en daarvoor moesten ze blijkbaar in hun handen klappen en toen was het natuurlijk al helemaal feest. (die mensen zien dus dat ze bang zijn, doen ze het gewoon weer, grrrr) toen kwamen er dus ook nog allemaal krijsende kindjes op ons afgeracet, van mama, mama, kijk eens een paardje! (ook heeeeel eng) en toen hebben we maar besloten om terug te gaan, want zo ging het gewoon niet. Op de terug weg komt er dus ook nog eens zo'n leuk kindje langs op een 3wieler, want ongelooflijk irri lawaai maakt, maar dit keer gingen we er niet vandoor, maar om hoog }> en toen moeste we weer langs die friezen, dus weer stress bij baloe en santana en oh wat was ik blij dat we weer veilig aankwamen op de manege! Ga dus nooit met zn tweeen op zondag rond 3 uur naar het bos, want er zijn dan ongelooflijk veel mensen die denken: he, ik ga naar het bos met mn hond, (mn hond luistert niet, maar dat maakt niet uit) en dan ga ik lekker mn kindjes op paarden af laten rennen en dan ga ik in mn handen klappen.... doe het dus niet! maar het is wel spannend 
haha. Maar we laten ons niet kennen en na een paar sprongetjes, ging het verder errug lekker. Gelukkig.. 
