Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-22 17:39

Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-22 17:39

Ik wist even geen betere titel te verzinnen, maar ik zou de input van de gelovige onder ons heel goed kunnen gebruiken.

Ik kom uit een Protestantse familie aan moeders zijde, oma aan vaders kant was Katholiek. Zelf ben ik ongelovig opgevoed. Mijn ene zus is atheïst, de andere Katholiek, mijn stiefmoeder is (sinds vorig jaar) Protestants.
Ik heb wel altijd geloofd dat er meer was, maar hoe of wat, geen idee.
De laatste weken/maanden begin ik meer en meer te neigen naar het geloof. Vooral 1 gezegde is voor mij een bewijs dat God wel degelijk bestaat. When the Lord close the door, somewhere he opens a window. Dit is tegenwoordig heel vaak zeer toepasselijk voor mij. Ook merk ik meer en meer dat ik schietgebedjes doe, Hem bedank voor de (onverwachte) meevallers, maar tegelijkertijd heb ik ook steeds meer vragen.

De grootste op dit moment is eigenlijk, wat nu? Hoe weet ik of ik echt gelovig ben geworden? Hoe weet ik welk geloof er het beste bij mij past? Hoe moet het nu verder?
Even voorop gesteld, ik ben niet gedoopt. Bij mijn familie kan ik hiermee niet terecht, zij nemen mij gewoon niet serieus, mede dankzij mijn moeder.

**Geplaatst**: 06-10-22 17:41

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 17:41

Ik doe je even een pb.

**Geplaatst**: 06-10-22 17:47

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 17:47

Je kunt het beste eens een kerk binnenlopen en kijken of je daar inspiratie voelt, en als je een geestelijke treft daarmee in gesprek gaan. Dat is altijd geheel vrijblijvend.

**Geplaatst**: 06-10-22 17:50

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 17:50

Ik zal later reageren. Ik ben ook pas op latere leeftijd naar de kerk gegaan. Ik ga nu ongeveer 8 jaar.

**Geplaatst**: 06-10-22 17:52

Geplaatst: 06-10-22 17:52

Het hoeft toch geen naam te hebben? Ik heb het gevoel dat ik een persoonlijke relatie heb met God, met hem over dingen kan praten en dat hij me helpt. Of dat nou protestants katholiek of evangelisch is, is mij om het even. Ik ga ook niet naar een kerk omdat ik mij daar vaak niet thuis voel, maar merk dat anderen daar wel veel steun uit halen. het is ook gewoon leuk om met andere mensen die je geloof delen contact te hebben. Misschien kun je eens een Alpha cursus doen? Die worden bij verschillende kerken wel aangeboden en is heel leerzaam en duidelijk, dat kan je helpen om de bijbel beter te begrijpen en daardoor weer meer je eigen keuzes te maken. het is zo’n gevoels iets, je hoort vaak van mensen dat God hen heeft aangeraakt, dan is het dus niet een bewuste keuze geweest van oh laat ik nu gaan geloven.

**Geplaatst**: 06-10-22 18:13

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 18:13

Om je even iets verder te laten denken:
Ik ben tegen religie, het zijn leugens, de bijbel lijkt wel een sprookjesboek, er word veel te veel oorlog gemaakt uit naam van God, krankzinnige regels uit naam van God, etc, etc.

Maar: ook ik geloof dat er meer is. Alleen link ik dat niet aan een god,maar eerder aan energie. Ieder mens kan een tijdlang door slechte energie e.e.a tegen zich krijgen. Maar andersom kan het ook met goede energie.
De hele wereld, al het bestaan is energie. En daar kun je mee omgaan hoe je zelf wilt.
En ja, zo kan er ineens ergens iets voor jou veranderen, totaal onverwachts, maar dat staat, imo, dus niet met een god in verband

**Geplaatst**: 06-10-22 18:18

Geplaatst: 06-10-22 18:18

Misschien is een alpha cursus iets voor je?

https://alpha-cursus.nl/

**Geplaatst**: 06-10-22 18:26

Geplaatst: 06-10-22 18:26

Hoi TS, wat een bijzonder en persoonlijk proces omschrijf je.

Hmm, wat nu een goede, fijne stap zou kunnen zijn is voor iedereen persoonlijk. Ik ga zelf wel een beetje mee met Nynkex, geloven in God (van de Bijbel, als ik je goed begrijp) hoeft niet per se een sticker te hebben als gereformeerd, evangelisch of katholiek, denk ik.
Naar een kerk gaan vinden sommige mensen fijn, andere minder. Ik hoor zelf goede verhalen over een Alpha cursus. Misschien een goed idee? Zo kun je op een laagdrempelige manier ontdekken waar je behoefte aan hebt/wat jou helpt in je geloof?

**Geplaatst**: 06-10-22 18:31

Geplaatst: 06-10-22 18:31

Een god bestaat niet enkel in de christelijke context. Ik zou je aanraden om naast de bijbel ook andere geschriften erbij te pakken. De koran, hindoeïstische geschriften, boeddhisme, wicca, oosterse religies etc.

En, denk bij jezelf na wat jij vind van homoseksualiteit, seksualiteit, euthanasie en vervolgens wat de stromingen waar jij je bij thuis zou kunnen voelen hierover zeggen. Dat maakt nogal veel uit namelijk!

Verder, veel wijsheid toegewenst!

**Geplaatst**: 06-10-22 18:44

Geplaatst: 06-10-22 18:44

troi schreef:
Een god bestaat niet enkel in de christelijke context. Ik zou je aanraden om naast de bijbel ook andere geschriften erbij te pakken. De koran, hindoeïstische geschriften, boeddhisme, wicca, oosterse religies etc.

En, denk bij jezelf na wat jij vind van homoseksualiteit, seksualiteit, euthanasie en vervolgens wat de stromingen waar jij je bij thuis zou kunnen voelen hierover zeggen. Dat maakt nogal veel uit namelijk!

Verder, veel wijsheid toegewenst!

Dat maakt inderdaad nogal veel uit! Je kunt zelf een gebed\verzoek aan God richten om je de voor jou juiste weg te wijzen. Je krijgt dan zeker antwoord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-22 18:51

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-22 18:51

Bedankt voor snelle reacties allemaal!

Ik kan in meerdere geloven mijn eigen vinden, maar tegelijkertijd hebben diezelfde geloven ook dingen die mij tegenstaan.
Hetgeen het dichtst bij mij staat (buiten het protestantse dat ik goed ken van vroeger) is het Boeddhisme, maar ook weer niet helemaal.

@ Troi, ik ben zelf bisexueel dus dat is natuurlijk al een moeilijk punt op vlak van religie. Euthanasie en abortus zijn dingen die mensen voor zichzelf moeten kunnen uitmaken zonder oordeel van buitenaf. Wat dat betreft ben ik heel ruimdenkend.

**Geplaatst**: 06-10-22 19:06

Geplaatst: 06-10-22 19:06

poetser schreef:
Ik kom uit een Protestantse familie aan moeders zijde, oma aan vaders kant was Katholiek. Zelf ben ik ongelovig opgevoed. Mijn ene zus is atheïst, de andere Katholiek, mijn stiefmoeder is (sinds vorig jaar) Protestants.
Ik heb wel altijd geloofd dat er meer was, maar hoe of wat, geen idee.

Hmmm, ik heb een vergelijkbare achtergrond, en ik zit alweer zo'n veertig jaar met heel veel plezier in een (uiterst progressieve) kerk.
Samen zingen, 'de bijbel gaat open' en vooral: de vragen en de ellende van deze tijd worden serieus genomen, in woorden en met daden.

Bijvoorbeeld.
'De bijbel is een sprookjesboek' zoals sommigen zeggen - tja...
Sla de eerste bladzij open : 'het lied van de zeven dagen' over de schepping - direct gevolgd door een compleet ander verhaal over de schepping.
Mooie verhalen met veel zeggingskracht.
Maar hoe ze direct achter elkaar staan: 'de bijbel zegt nou juist NIET hoe het allemaal begon'.
Geen ruzie over Darwin nodig.
(Dat is krek wat ik mis bij de alfa cursus...)

Bij ons worden homostellen ingezegend,
is mijn oude vriendin van 93 tijdens een gebedsdienst aan huis ingeslapen en volgens mij is zo ongeveer iedereen 'pro choice'.
De vorige dominee had als abortusstandpunt dat zij haar zwangerschappen tot het moment dat ze leven voelde beschouwde als een soort medische kwestie ('de gezonde ziekte') - nadat ze leven had gevoeld vond ze 'mens ben je in relatie'.

Citaat:
De laatste weken/maanden begin ik meer en meer te neigen naar het geloof. Vooral 1 gezegde is voor mij een bewijs dat God wel degelijk bestaat. When the Lord close the door, somewhere he opens a window. Dit is tegenwoordig heel vaak zeer toepasselijk voor mij. Ook merk ik meer en meer dat ik schietgebedjes doe, Hem bedank voor de (onverwachte) meevallers, maar tegelijkertijd heb ik ook steeds meer vragen.

Prima...!
En wat mij betreft: geloven en twijfelen gaan hand in hand.
Vragen stellen is alleen maar goed.

Citaat:
De grootste op dit moment is eigenlijk, wat nu? Hoe weet ik of ik echt gelovig ben geworden? Hoe weet ik welk geloof er het beste bij mij past? Hoe moet het nu verder?

Goede vragen, nu het antwoord nog...
In de tijd van Luther was de vraag of je wel echt geloofde van enorm belang. 'Sola fide...' anders kom je niet in de hemel.
(Die hemel kan mij niet zo veel schelen. Dat is een bijbelse traditie met goede papieren. Ik leef tenslotte in een andere tijd met andere problemen en vragen.)

En zoiets als verlangen naar geloof 'ziet er wankel uit', maar IS in feite al geloof.
... en welke richting het beste bij je past : dat is een kwestie van uitproberen.

Citaat:
Even voorop gesteld, ik ben niet gedoopt. Bij mijn familie kan ik hiermee niet terecht, zij nemen mij gewoon niet serieus, mede dankzij mijn moeder.

Andermaal Luther: die stelde dat als je gedoopt was je per definitie geloof had. (Ik heb het altijd gehoord als 'zo bezwoer hij zijn eigen angst'.)

Puur kerktechnisch is het op gegeven moment wel een voorwaarde om volledig lid te worden, maar het is verder geen enkel probleem of beletsel.

Wel balen dat je familie je niet serieus neemt!

**Geplaatst**: 06-10-22 19:44

Geplaatst: 06-10-22 19:44

poetser schreef:
@ Troi, ik ben zelf bisexueel dus dat is natuurlijk al een moeilijk punt op vlak van religie. Euthanasie en abortus zijn dingen die mensen voor zichzelf moeten kunnen uitmaken zonder oordeel van buitenaf. Wat dat betreft ben ik heel ruimdenkend.

Dat zal idd in flink wat stromingen gezien worden als problematisch.

En stel dat je nergens echt 'jouw' clubje vind dan kan je prima gelovig zijn op jouw manier. Zonder kerk en zonder gelijkdenkende groep. Dat maakt je niet minder

**Geplaatst**: 06-10-22 19:53

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 19:53

Dat verschilt per kerk. Ik ga naar een Gereformeerde kerk maar bij ons is iedereen welkom ongeacht geslacht, achtergrond en voorkeuren.

**Geplaatst**: 06-10-22 20:14

Geplaatst: 06-10-22 20:14

Palmera schreef:
Om je even iets verder te laten denken:
Ik ben tegen religie, het zijn leugens, de bijbel lijkt wel een sprookjesboek, er word veel te veel oorlog gemaakt uit naam van God, krankzinnige regels uit naam van God, etc, etc.

Maar: ook ik geloof dat er meer is. Alleen link ik dat niet aan een god,maar eerder aan energie. Ieder mens kan een tijdlang door slechte energie e.e.a tegen zich krijgen. Maar andersom kan het ook met goede energie.
De hele wereld, al het bestaan is energie. En daar kun je mee omgaan hoe je zelf wilt.
En ja, zo kan er ineens ergens iets voor jou veranderen, totaal onverwachts, maar dat staat, imo, dus niet met een god in verband

Zo denk ik ook inderdaad.
Ben ik kwaad dan is het gvd, mijn schietgebedje of eventuele communicatie gaat naar Moeder Natuur of iig een vrouwelijke vorm van wat ik in mijn hoofd heb zitten als een macht/ kracht/ energie iets.

Ik doe er verder niks mee, is gewoon hoe ik in het dagelijks leven door ga.

**Geplaatst**: 06-10-22 20:55

Geplaatst: 06-10-22 20:55

Ik zou zeggen, ga gewoon op onderzoek uit, kies je bronnen zorgvuldig uit.

Spring in het diepe en vind de waarheid (als in, waarvan jij denkt: dit is hét!!)

En vraag God veelvuldig om jou te leiden naar de waarheid.
Jij vraagt, Hij leidt.

**Geplaatst**: 06-10-22 21:02

Geplaatst: 06-10-22 21:02

Janneke2 schreef:
poetser schreef:
Ik kom uit een Protestantse familie aan moeders zijde, oma aan vaders kant was Katholiek. Zelf ben ik ongelovig opgevoed. Mijn ene zus is atheïst, de andere Katholiek, mijn stiefmoeder is (sinds vorig jaar) Protestants.
Ik heb wel altijd geloofd dat er meer was, maar hoe of wat, geen idee.

Hmmm, ik heb een vergelijkbare achtergrond, en ik zit alweer zo'n veertig jaar met heel veel plezier in een (uiterst progressieve) kerk.
Samen zingen, 'de bijbel gaat open' en vooral: de vragen en de ellende van deze tijd worden serieus genomen, in woorden en met daden.

Bijvoorbeeld.
'De bijbel is een sprookjesboek' zoals sommigen zeggen - tja...
Sla de eerste bladzij open : 'het lied van de zeven dagen' over de schepping - direct gevolgd door een compleet ander verhaal over de schepping.
Mooie verhalen met veel zeggingskracht.
Maar hoe ze direct achter elkaar staan: 'de bijbel zegt nou juist NIET hoe het allemaal begon'.
Geen ruzie over Darwin nodig.
(Dat is krek wat ik mis bij de alfa cursus...)

Bij ons worden homostellen ingezegend,
is mijn oude vriendin van 93 tijdens een gebedsdienst aan huis ingeslapen en volgens mij is zo ongeveer iedereen 'pro choice'.
De vorige dominee had als abortusstandpunt dat zij haar zwangerschappen tot het moment dat ze leven voelde beschouwde als een soort medische kwestie ('de gezonde ziekte') - nadat ze leven had gevoeld vond ze 'mens ben je in relatie'.
Citaat:
De laatste weken/maanden begin ik meer en meer te neigen naar het geloof. Vooral 1 gezegde is voor mij een bewijs dat God wel degelijk bestaat. When the Lord close the door, somewhere he opens a window. Dit is tegenwoordig heel vaak zeer toepasselijk voor mij. Ook merk ik meer en meer dat ik schietgebedjes doe, Hem bedank voor de (onverwachte) meevallers, maar tegelijkertijd heb ik ook steeds meer vragen.

Prima...!
En wat mij betreft: geloven en twijfelen gaan hand in hand.
Vragen stellen is alleen maar goed.
Citaat:
De grootste op dit moment is eigenlijk, wat nu? Hoe weet ik of ik echt gelovig ben geworden? Hoe weet ik welk geloof er het beste bij mij past? Hoe moet het nu verder?

Goede vragen, nu het antwoord nog...
In de tijd van Luther was de vraag of je wel echt geloofde van enorm belang. 'Sola fide...' anders kom je niet in de hemel.
(Die hemel kan mij niet zo veel schelen. Dat is een bijbelse traditie met goede papieren. Ik leef tenslotte in een andere tijd met andere problemen en vragen.)

En zoiets als verlangen naar geloof 'ziet er wankel uit', maar IS in feite al geloof.
... en welke richting het beste bij je past : dat is een kwestie van uitproberen.
Citaat:
Even voorop gesteld, ik ben niet gedoopt. Bij mijn familie kan ik hiermee niet terecht, zij nemen mij gewoon niet serieus, mede dankzij mijn moeder.

Andermaal Luther: die stelde dat als je gedoopt was je per definitie geloof had. (Ik heb het altijd gehoord als 'zo bezwoer hij zijn eigen angst'.)

Puur kerktechnisch is het op gegeven moment wel een voorwaarde om volledig lid te worden, maar het is verder geen enkel probleem of beletsel.

Wel balen dat je familie je niet serieus neemt!

Goh, ik ben niet voor of tegen religie (maar vind het wel fijn als mensen er steun uit kunnen halen), maar wou het toch gezegd hebben: wat een fijne post! Daar kun je nu echt wat mee denk ik als je zoekend bent, een beetje richting zonder veroordeling in welke vorm dan ook, Chapeau Janneke2

**Geplaatst**: 06-10-22 21:03

Geplaatst: 06-10-22 21:03

troi schreef:
poetser schreef:
@ Troi, ik ben zelf bisexueel dus dat is natuurlijk al een moeilijk punt op vlak van religie. Euthanasie en abortus zijn dingen die mensen voor zichzelf moeten kunnen uitmaken zonder oordeel van buitenaf. Wat dat betreft ben ik heel ruimdenkend.

Dat zal idd in flink wat stromingen gezien worden als problematisch.

En stel dat je nergens echt 'jouw' clubje vind dan kan je prima gelovig zijn op jouw manier. Zonder kerk en zonder gelijkdenkende groep. Dat maakt je niet minder

Ach, er wordt zoveel gezien als problematisch. Sommige christenen vinden het hier ook problematisch dat wij een kerstboom in huis halen en kerst lichtjes in de tuin hangen en dat ik broeken draag.

Waar het om gaat in het christelijk geloof is dat God je nooit problematisch vind, elk mens zorgvuldig heeft gemaakt en jou perfect vind zoals je bent.
Met de kanttekening dat niemand perfect is.

TS; je kan bv een alpha cursus volgen of je aansluiten bij een kerk waar je je thuis in voelt

**Geplaatst**: 06-10-22 21:15

Geplaatst: 06-10-22 21:15

Palmera schreef:
Om je even iets verder te laten denken:
Ik ben tegen religie, het zijn leugens, de bijbel lijkt wel een sprookjesboek, er word veel te veel oorlog gemaakt uit naam van God, krankzinnige regels uit naam van God, etc, etc.

Maar: ook ik geloof dat er meer is. Alleen link ik dat niet aan een god,maar eerder aan energie. Ieder mens kan een tijdlang door slechte energie e.e.a tegen zich krijgen. Maar andersom kan het ook met goede energie.
De hele wereld, al het bestaan is energie. En daar kun je mee omgaan hoe je zelf wilt.
En ja, zo kan er ineens ergens iets voor jou veranderen, totaal onverwachts, maar dat staat, imo, dus niet met een god in verband

+1, niks aan toe te voegen.

**Geplaatst**: 06-10-22 21:25

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 21:25

Maar dat is jullie mening. TS is op zoek naar een geloof omdat ze gelooft dat er een God is. Dat is weer wat anders dan een 'energie'.

TS, ik denk dat er al veel goede tips verder zijn gegeven. Bezoek kerken, kijk wat alpha cursussen inhouden, sla een bijbel open, vraag gerichte dingen die je wil weten of tegenaan loopt aan mensen met een religie. Tegenwoordig kan je ook door de corona heel veel diensten en spreekavonden en van alles online zien, ook van allerlei kanten van het christendom en misschien ook wel andere geloven (daar ben ik zelf niet in thuis). Maar daar kan je misschien ook een hoop informatie uit halen.

**Geplaatst**: 06-10-22 21:44

Geplaatst: 06-10-22 21:44

Morgan Freeman heeft wel een interessante documentaire gemaakt over het geloof. Hij belicht verschillende geloven, verschillende thema’s en invalshoeken. Ik zal even voor je kijken hoe die heet, dan kan je jezelf misschien beter oriënteren welk geloof bij jou kan passen.

Voor het nieuwe seizoen van The Story Of God reisde Morgan Freeman weer de wereld over om met mensen te praten over hun verschillende religies en spiritualiteit. De 81-jarige acteur observeert het allemaal van een afstandje.

https://www.rtlboulevard.nl/entertainme ... en-jij-ook

**Geplaatst**: 06-10-22 21:54

Geplaatst: 06-10-22 21:54

Leg al je vragen bij De Grote Kracht neer .Praat en bid hardop zeg dat je het niet weet en begrijpt en vraag of De Kracht je de weg wil wijzen .Geloof is een gevoel God is te groot om in 1 geloof te passen .Zo zie ik het.Iedereen heeft een andere invulling voor het Onbekende . Ik heb zelf wat helderziende ervaringen gehad die voor mij waardevol zijn maar door bijv streng christelijke mensen duivels genoemd worden .Je moet proberen bij de Enige Waarheid te komen als je dat wil en niemand weet wat dat precies is.Leren voelen is belangrijker dan leren begrijpen.Als God wilde dat je het begreep had je het al begrepen .

**Geplaatst**: 06-10-22 22:01

Geplaatst: 06-10-22 22:01

poetser schreef:
De grootste op dit moment is eigenlijk, wat nu? Hoe weet ik of ik echt gelovig ben geworden? Hoe weet ik welk geloof er het beste bij mij past? Hoe moet het nu verder?
Even voorop gesteld, ik ben niet gedoopt. Bij mijn familie kan ik hiermee niet terecht, zij nemen mij gewoon niet serieus, mede dankzij mijn moeder.

Hoe belangrijk is het voor je om ergens bij te horen?
Als je je geloof onder wil brengen in één stroming brengt dat imo onvermijdelijk beperkingen met zich mee.
Is het belangrijk om te weten "of je echt gelovig bent"? (wat dat ook moge inhouden >;)

)

Voor mij is religie een uitvinding van de mens die niet om kan gaan met de keerzijde van het hogere bewustzijn.
Een behoefte aan zingeving, en antwoorden voor dingen die we niet kunnen verklaren.
Ik kan voor een groot deel meegaan met Palmera, maar ook invulling geven aan de energie die leven is neigt natuurlijk enigszins naar religie

Een grotere en mooiere uitdaging vind ik leren leven in het hier en nu en vooral leren loslaten.
Maar voor een antwoord op je vraag denk ik dat je vooral eerst mijn eerste alinea zou "moeten" beantwoorden.
Succes!

Nb: Er is geen waarheid, en zeker geen ENIGE. Ik zou die zoektocht achterwege laten als ik jou was. Door het geloof in de enige waarheid ontstaan hele enge dingen -O-

**Geplaatst**: 06-10-22 22:30

Geplaatst: 06-10-22 22:30

Klopt.
Nog al wat mensen hebben de neiging (binnen en buiten de kerken, om het 'in het christelijks' te zeggen) om hun eigen clubpie te verheffen tot de enige waarheid.

Persoonlijk vind ik dat nergens voor nodig. ('In het huis van de Vader zijn vele kamers.')
Ik denk eerder dat het leven inclusief de religieuze dimensie sowieso een zoektocht is, en dat dingen als religie bedoeld zijn om de zoektocht te helpen. (Dat is uiteraard niet alleen steun en troost, maar ook confrontatie en uitdaging.)

**Geplaatst**: 06-10-22 22:43

Re: Gelovig worden op latere leeftijd

Geplaatst: 06-10-22 22:43

Ik ben het als tiener geweest. Agnostisch opgevoed, als kind geloof belachelijk gevonden maar toen als puber voelde ik me er enorm toe aangetrokken. Ik heb altijd al vreselijk uit de pas gelopen met mijn leeftijdgenoten... De moderne wereld vond ik een zootje en zo'n beetje alles wat oud en traditioneel was, vond ik de moeite waard. Een soort reactie op de typische puberdingen die mijn klasgenoten deden... Bovendien vond ik de wetenschap, die ik eerder nog volop omarmd had, verstikkend. Religie gaf mij de ruimte voor een ander verhaal.

Uiteindelijk ben ik ook weer 180 graden gedraaid. Ten eerste claimt juist religie heel erg "de waarheid" te vertellen en daar was ik nou net niet naar op zoek. Ten tweede zie ik dat het relativeren van wetenschap heel veel kwaad doet. Denk aan Trumps "alternatieve feiten" of aan de wappies van tegenwoordig. Dat heeft me heel erg teruggebracht naar het standpunt dat er maar één waarheid is, en dat die waarheid voor 100% uit het laboratorium komt.

Ik kan het dus niet met je eens zijn dat God Zich laat zien in de dingen om ons heen. Dat gaat tegen mijn ratio in. Maar gevoelsmatig begrijp ik je wel. God bestaat voor mij niet, maar Hij doet er wel toe, om het zo maar uit te drukken. Bovendien heb ik in 30 jaar zo'n beetje elk mogelijk standpunt over religie ingenomen, dus ik pas wel op om een ander daarop aan te spreken...