Ongeveer 20 jaar geleden begon ons avontuur.. allebei nog superjong, Fleur was 2 en ik 20.
in 2001:
in 2021:
We hebben samen heel wat heerlijke vakanties, buitenritten en andere mooie momenten meegemaakt, maar helaas ook nogal wat blessureleed.. (bijvoorbeeld de enorme wond in haar nek; [MD] Gat in de hals) Toen Fleur ruim 5 jaar geleden, terwijl ze op rust stond van een peesblessure, wéér een nieuwe peesblessure kreeg was voor mij de maat vol en mocht ze lekker met pensioen. De beste keuze ooit! Eindelijk kon ik weer zonder frustratie en verdriet van mijn grote liefde genieten.. hoe ze nieuwe vriendjes maakte, genoot van het 24/7 buiten zijn, de verandering van de seizoenen.. heerlijk!
Begin dit jaar stond ze echter ineens hoefbevangen.. dat kende ik helemaal niet van haar en dus werd er meteen aan PPID gedacht.. Dit kwam ook uit de testen en ze reageerde supergoed op de Prascend. We keken dan ook uit naar nog heel veel mooie jaren met Fleur, maar van de ene op de andere dag had ze ineens een enorme bult op haar kaak. Omdat ze duidelijk veel pijn had zijn we direct naar de kliniek gereden en daar bleek ze tot onze grote schrik botkanker te hebben. De enige eerlijke optie was om haar te laten gaan..
Gelukkig mocht ik haar nog een paar dagen met pijnstilling naar huis halen om rustig afscheid te nemen. Nikki heeft deze prachtige foto's de avond voor het inslapen gemaakt.
Fleurs favoriete blik; hangende flaporen met een scheef bekkie
Dag allerliefste Fleur.. Lieve, rare, onhandige pechvogel; ik mis je vreselijk..
Wow, je hebt gewoon samen met dit paard je halve leven doorgebracht en je bent er volwassen mee geworden. Wat een geluksvogel was jij met je pechvogel.
Sterkte met dit enorme verlies. Fleur zag eruit als een wijs en zacht paard met de nodige humor.
Prachtige foto's. Sterkte met het onverwachte verlies.
Karin
Berichten: 65336
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 22-09-21 22:39
De helft van je leven...
Heel veel sterkte met het verlies van je mooie merrie, wat een onverwacht afscheid
reina
Berichten: 638
Geregistreerd: 03-06-02
Geplaatst: 22-09-21 22:44
Ach, wat verdrietig Babat. Die eerste foto brengt zoveel herinneringen terug. Ik zie weer voor me hoe je Fleur stapje voor stapje hebt ingereden. Jouw rotsvaste vertrouwen in haar was daarin de basis. Hoe je zocht naar wat voor haar wel en niet werkte en hoe Fleur elke keer weer op haar unieke manier liet weten wat ze daar dan van vond.
De fotos zijn prachtig. Ik hoop dat ze je zullen helpen bij dit grote verlies. Je kunt terugkijken op een heel bijzonder avontuur samen.