DuoPenotti schreef:Ja precies, uiteraard komt er nog een heel scala bij en training enz enz.
Maar uiteindelijk moet die 8 voor die volte betekenen dat deze heel netjes is in de uitvoering, uiteindelijk betekend een 8 voor die piaffe ook dat deze heel netjes is in de uitvoering.
En zo geldt dat uiteraard voor een hele proef als je daar een 80% voor rijd.
En als er dan geen ontspanning is, taktverlies enz enz.
Niet een keertje, maar zeer vaak, verklaar jij dan eens een 80%?
Waarom vind jij die score van die jury dan wel correct, je gaf eerder ook aan dat je liever ziet dat er anders gereden word.
En je hoeft geen jury te zijn, geen gp gereden te hebben om te zien dat hier in die proef geen happy atlete loopt.
En willen wij de sport behouden, moet die activist die nog veel minder van rijden begrijpt niet twijfelen of een paard happy is.
Nou dat staart zwiepend paard met zijn hoofd half opgekropt ga je geen vriendjes mee maken met de anti ruiter beweging hoor.
De hoeveelheid “onderdelen” waaruit een oefening bestaat bepaald ook op hoeveel punten je kunt plussen en minnen. Bij een piaffe kun je dus in theorie meer plussen dan op een volte lijkt me. Maar ik ben dus, zoals gezegd geen jury
Ik zeg nergens dat ik hem wel of niet correct vindt. Ik kan daar niet over oordelen, want ik ben zelf geen jury... Wel vind ik de score vanuit eigen redenatie, referentiekader en logica verdedigbaar. Want naast een aantal fouten, waren er ook een boel high-lights. Daarbij heeft dit paard voldoende kwaliteit om fouten te compenseren in de score. Dit is een paard dat als hij doorontwikkeld ook 90% kan scoren. Dat is voor maar een heel select groepje paarden haalbaar.
Daarnaast vind ik het belangrijk een bepaalde mate van vertrouwen te hebben in een juryoordeel. Als we dat vertrouwen al niet meer hebben in een Grand-prix jury, wordt het wel heel makkelijk het tegenvallende juryoordeel van een L jury weg te zetten onder het mom van “de jury vond de kleur van mijn paard niet mooi”. En dat zie je helaas steeds vaker gebeuren.