Mijn allerbeste vriendin is 3 weken geleden ingeslapen aan de gevolgen van pssm2 (rot variant p4/P4 en N/PX) en daarbij chronische hoefbevangenheid, ik kreeg haar niet meer gemanaged en alles takelde en sneltreinvaart af,in je koppie was je gezond en fit maar je lichaam vertelde jou en mij wat anders. Ik moest de keuze maken.. Is het nog eerlijk? Nee dat was het niet, je was zo sterk de laatste maanden, nu moest ik dat zijn voor jou, en dat was ik, maar wat een verdriet had /heb ik nog steeds.. Je leeft voort op pssm fora, waar je case nog gebruikt wordt als studie materiaal dus ik zie je nog regelmatig voorbij komen, het lijkt een film, maar voor ons bittere waarheid, ik hou van je lieve schat❤️
Je hebt het knap gedaan voor Bo. Hier op 12 jaar afscheid moeten nemen van een p2/p2 n/p4 om precies dezelfde reden. Heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies. Ik ben ruim 1.5 jaar verder en kan nu weer een beetje door, maar wat valt het me zwaar.
Kookaburra
Berichten: 6123
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.
Beuh . Hier ook 2 4-voeters met pssm. Gelukkig houden zij zich - onder het 'genot' van medicatie - aardig.. hopelijk hoef ik dergelijke keuzes voorlopig niet te maken en kunnen we nog even genieten van elkaar. Jij sterkte gewenst met het verlies van je vriendin . Gelukkig mag ze in gedachten heel dichtbij blijven!
Oef heftig Zelf afgelopen woensdag mijn Kanjerpaard in moeten laten slapen. Liefde is kunnen loslaten....hoe moeilijk ook! Knap dat je deze keuze hebt kunnen maken, hopelijk heb je (net als ik) prachtige herinneringen aan jouw paard.