Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 14:23

Merrie laat zich plots niet meer vangen

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 14:23

Hoi,

Ik heb met mijn merrie van 8 redelijk “plots” een groot probleem om haar gepakt te krijgen op (voornamelijk) de wei.

Even een inleiding: paardje is op haar 5 bij mij gekomen, heeft helaas sindsdien wat gezondheidsproblemen gehad met haar hoeven (en een veulen gehad) waardoor ze erg lang niet heeft hoeven te werken. Al vanaf dat ik haar heb, gaat ze met de andere paarden de wei op. Mijn ruin laat zich prima “vangen” in de wei, die komt zelfs aangedraafd. Mijn merrie kon van in het begin soms een paar passen weglopen, maar uiteindelijk bleef ze staan en kon ik haar meenemen. Dit gedrag is een hele tijd op en af gegaan. Soms was ik wel een halfuur bezig voor ik haar had én probeerde ze te voorkomen dat ik de andere paarden meenam, soms kwam ze vanzelf af.
Ik heb vanalles geprobeerd. In de wei gaan zitten en niets doen, mest gaan scheppen, met de andere paarden bezig zijn, worteltjes mee, haar opjagen,... Allemaal met wisselend effect. Maar altijd uiteindelijk wel “gewonnen”.
De laatste maanden ging alles eigenlijk goed. Ik heb altijd iets lekkers bij en mijn 2 paarden kwamen tot voor een week geleden allebei aangedraafd als ik op de wei kwam. Ook om savonds op stal te gaan om te eten (mijn merrie heeft een stal met een uitloop voor en contact met de buurvrouwen, dus is zeker niet opgesloten) had de staleigenaresse geen probleem (meer) met haar.

Een week geleden kom ik op de wei, beide paarden komen aangelopen, ruin staat zijn worteltje te eten en mijn merrie is nog onderweg, tot ze op +- 2 meter van mij plots heftig schrikt en wegrent. Ik stond gewoon stil met mijn worteltje in de hand... Ze probeerde ook langs de andere kant, maar ook daar “schrok” ze (beetje alsof ze plots tegen de schrikdraad kwam, alleen was er helemaal geen schrikdraad, is maar om haar reactie wat duidelijker te maken...) . Goed, paar keer geprobeerd om rustig naar haar toe te gaan maar ze rende telkens weg dus: alleen ruin meegenomen en gewerkt. Daarna haar gaan halen: ze stond al klaar aan de poort.
Dag erna: ik kom op de wei, ruin komt af, zij loopt weg. Geen aandacht aan besteed, ruin meegenomen, gewerkt, en dan terug naar de wei om haar te gaan halen. Maar... 3 kwartier lang heb ik vanalles geprobeerd, ik kon NIET in de buurt van haar hals of hoofd komen. Ze stond kletsnat in het zweet van het lopen, ze bleef dan ergens staan en draaide zich naar mij (ze keek me dus wel “verwachtingsvol” aan), maar als ik 2-3 meter van haar kwam, hop, in draf of galop weer weg. Op een gegeven moment had ik er genoeg van, ik draaide me om naar de poort en begon weg te gaan, en mevrouw kwam vlotjes achter me aan! Maar toen ik aan de poort het halster aan wilde doen : hop, terug weg. Ik moest helaas gaan werken dus heb haar moeten laten staan. Ook staleigenaresse had veel moeite maar kreeg haar uiteindelijk te pakken omdat er geen een paard meer buiten stond.
Die avond wil ik haar uit de stal halen, ze ziet me aankomen en rent haar stal in, en draait haar kont naar me toe. Niet met de oren plat; ze trapte ook niet, maar gewoon zodat ik niet aan haar hoofd kon. Uiteindelijk na veel geduld, paard gepakt gekregen. En dan is het ook echt een braaf lammetje.
De 2 dagen daarna geen enkel probleem gehad om haar van de paddock te halen, ze kwam zelfs af.
Eergisteren: op stal hetzelfde verhaal. Ik heb uit frustratie mijn halster op haar kont geklopt (ze rende echt als een gek de stal in en uit) en dan is ze blijven staan en kon ik haar halster aandoen en meenemen. TELKENS als ik haar heb, beloon ik haar met een wortel, een snoepje, korrel,...
Gisteren: staleigenaresse kreeg haar NIET van de weide en ze liet ook de andere 2 paarden die bij haar stonden niet pakken. Als iemand die wilde meenemen, rende ze telkens in galop onder de hals van die paarden door zodat die met haar meeliepen.
Savonds laat ben ik toegekomen, emmertje voer mee, ik had haar zo. Ik zet haar op stal, geen probleem; doe haar halster uit, wil de emmer voer nog in haar voerbak doen en ze rent WEER de stal in met haar kont naar me toe. Ze heeft niets van voer gekregen tot ze weer met haar hoofd naar me toe stond.

Het halster is volgens mij het probleem niet, smorgens kan ze niet wachten om het om te hebben, omdat ze dan naar de wei gaat.
Het “te veel” of “te zwaar” werken is het ook niet, ze heeft geen idee wat werken is
Ze doet het bij iedereen, dus aan mij ligt het ook niet. Ik heb zelfs het idee dat ze in mij nog het meest geïnteresseerd is, omdat ze wel altijd staat te kijken wat ik doe; maar dan van op afstand.
Ze komt alle dagen in de hand en is zeker niet bang van mensen.
Het gedrag is niet continu aanwezig. De ene keer heb je haar zo, de andere dag kost het je een uur.
Het is niet echt een dominant paard, naar mensen toe is ze ook echt heel lief, nog nooit getrapt of gebeten.
Het gedrag in de stal is nieuw van deze week, dat heeft ze nog nooit gedaan.

Wat kan ik nog doen..? Ik heb al jaren paarden, ben geen beginner, ik ben ook zeker niet bang van haar, maar ik geraak wel ontzettend gefrustreerd op deze manier . ( En nee, dit probeer ik uiteraard niet te uiten want als ik kwaad word, loopt ze uiteraard nog sneller weg).
Ze heeft nu zichzelf gestraft helaas, ze staat alleen op een zandpaddock met hooi ipv op een grote grasweide met vriendjes ‍♀️

Alvast bedankt!

**Geplaatst**: 19-08-20 14:47

Geplaatst: 19-08-20 14:47

Toch denk ik dat er iets is gebeurd, waardoor zij nu een 'trauma' heeft. Vast niet bij jou, maar het kan in heel gekke dingen zitten.

Zo kwam ik er toen ik mijn paard nog maar net had, en ze nog ijzers had, ze het stroom van de draad voelde tikken over de grond haar ijzers 'in'. Daardoor wou ze bij een paar mensen niet meer mee haar paddock op of af, want zij gooiden de draad open en het handvat op de grond. Daarom raad ik je toch aan om nog eens heel kritisch te kijken..

**Geplaatst**: 19-08-20 14:50

Geplaatst: 19-08-20 14:50

Lijkt eerder onzekerheid.

Mijn merrie wilde zich een tijd lang ook niet laten vangen. Sterker nog ze ging in t verweer en viel aan. En niet uit dominantie, maar uit angst.

Ik heb er een gedragstherapeute bij gehaald.
Klein middagje aan de gang geweest. Nooit meer een probleem gehad om haar te pakken.

Ik kan het niet precies reproduceren, maar liep mijn paard weg, dan werd ze nog even extra weggejaagd.

Vervolgens werd haar looproute enigzins geblokt doordat de gedragstherapeute in haar looproute ging staan en haar daar wegjoeg.

Na verloop van tijd liet ze zich benaderen. Dan moest je niet recht op haar af lopen, maar enigzins zigzaggend in een rustig tempo zonder al te veel focus op het paard te hebben.

Onderwijl keertje stilstaan. Andere kant opkijken... alsof t paard niet belangrijk is.

Bij directe benadering. Even een kriebeltje op de hals. Rust! Kriebeltje op de hals. En zelf weglopen.

En dan eigenlijk het proces weer van voor af aan.

Na die sessie komt ze normaal naar me toe gelopen en kan haar gewoon pakken.
Kleine investering, grote langdurige verbetering

**Geplaatst**: 19-08-20 14:53

Geplaatst: 19-08-20 14:53

Hoi TS,

Wat vervelend dat je hier zo'n probleem mee hebt. Kan me voorstellen dat je daar niet blij van wordt.

Zo van een beeldscherm en wat tekst is het lastig om de vinger op de zere plek te leggen, maar ik ben wel benieuwd hoe ze verder is met komende en gaande vriendjes.

Hoe is ze als ze samen met een ander paard in de bak of poets plaats is en de ander gaat weg? Hoe is ze als je het erf af wilt met haar alleen, en hoe met een maatje erbij?
Heeft ze wel goed de aandacht bij jou als je met haar bezig bent of is ze dan ook sneller afgeleid bijvoorbeeld?

Komen er verder nog mensen op de wei anders dan jijzelf en de staleigenaresse? Benaderen die haar weleens, en hoe gaat dat? Kunnen er mensen van langs de weg bij de wei komen?

Hoop vragen, maar ik probeer een beetje met je mee te zoeken naar mogelijke oorzaken.

Wellicht kun je er een gedragsdeskundige bijhalen om op locatie mee te kijken. Afhankelijk van waar je woont ben ik daarvoor wel in de gelegenheid! Ik werk vanuit Ede.

**Geplaatst**: 19-08-20 15:02

Geplaatst: 19-08-20 15:02

Jeetje ts wat een lastig probleem.

Ik kan alleen 3 opties bedenken.

1. wat boemel zegt, iemand erbij halen gespecificeerd in gedrag
2. halster om laten met evt een vang touwtje eraan (klein touwtje). Het halster is niet het probleem lees ik, misschien dat het helpt om haar makkelijker te pakken zodra je in de buurt kan komen
3. met haar in de weide gaan wandelen, gewoon aan halster en touw. kijk eens of zij ergens op reageert. Daarna misschien proberen om touw los te klikken en met haar mee te blijven lopen. Schiet ze dan gelijk bij je vandaan? of kan je dan wel bij haar in de buurt blijven.

**Geplaatst**: 19-08-20 15:05

Geplaatst: 19-08-20 15:05

Wat ik met m'n hond trouwens heb gedaan is expres roepen, dan andere hond vastklikken, nog een keer roepen.. En is hij er nog niet, dan even weglopen en later terugkomen. Zelfs al zat hij er dan al klaar voor, nog een keer roepen, vastklikken, en dan zeggen dat hij braaf is.
Gewoon consequent, altijd. Was met drie keer over. Ik denk dat dat met een paard ook wel werkt

**Geplaatst**: 19-08-20 15:20

Geplaatst: 19-08-20 15:20

Hoi,

Wat een vervelend probleem en erg lastig bovendien.

Het kan in kleine dingen zitten en wellicht toch een soort trauma opgelopen zonder dat het bij jou te zien is geweest.
Daarnaast kan het ook de manier van benaderen zijn.
Zo lees ik " ik draaide me om naar de poort en begon weg te gaan, en mevrouw kwam vlotjes achter me aan!" Dan heb je een andere houding aangenomen die voor paarden veel meer uitnodigt.
Wanneer je een paard frontaal benadert kan dat heel beangstigend zijn.

Zoals Boemel zegt:
"Vervolgens werd haar looproute enigzins geblokt doordat de gedragstherapeute in haar looproute ging staan en haar daar wegjoeg.
Na verloop van tijd liet ze zich benaderen. Dan moest je niet recht op haar af lopen, maar enigzins zigzaggend in een rustig tempo zonder al te veel focus op het paard te hebben.
Onderwijl keertje stilstaan. Andere kant opkijken... alsof t paard niet belangrijk is."
Hier wordt ingespeeld op de natuurlijke leermethodiek van een paard... wie beweegt bepaald. Alleen is het daarbij wel goed om te weten wanneer je iets doet en wanneer je juist iets laat.

Ik hoop dat het probleem snel opgelost is.

Groeten Annelies

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 15:54

Re: Merrie laat zich plots niet meer vangen

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 15:54

Hoi allemaal,

Alvast bedankt voor het meedenken!

@Sintara: Dat wil ik best denken, dat het een soort 'trauma' is, ook omdat ze vorige week plots zo erg schrok, en dat leek echt van mij te zijn, hoewel ik op die moment niet bewoog, niet sprak, niets deed, ik stond alleen maar met een worteltje te staan. Maar misschien vond ze mijn t-shirt niet mooi of stonk ik ofzo

Ik kan gewoon echt niet bedenken waar ze van schrok. Of waarom ze nu (bij iedereen) zo wisselend is in haar gedrag...

@Boemel: Hoewel ik denk dat ik ook dikke middelvinger krijg van haar, denk ik dat het een combinatie is... Soms lijkt het alsof ze niet wil, maar soms lijkt het ook alsof ze niet kan... Klinkt misschien raar maar ik hoop dat het voor iemand misschien bekend of logisch klinkt

Dat wegsturen en haar pad blokkeren heb ik al oneindig veel keer geprobeerd, ik loop ook zigzaggend of schuin naar haar toe, ik doe soms alsof ik bepaalde bloemetjes ONTZETTEND interessant vind, maar ik schiet er meestal niets mee op... Ik krijg haar tot een punt dat ze blijft staan en naar me kijkt, ik kan haar (een stukje) vrij achter me aan laten lopen, maar dan ben ik haar op een gegeven moment weer kwijt en aan haar hoofd geraak ik zowieso niet...

@zwartvosje: Als ze op de poetsplaats staat of in de bak/ longeerbak is en er komt een paard voorbij of er gaat een paard weg, zal ze altijd wel even kijken naar het paard, maar ze wordt niet onrustig, ze begint niet te roepen,... Als ik haar weghaal bij mijn andere paard is het zelfs zo dat zij rustig met haar aandacht bij mij blijft als hij staat te roepen. Ze zal wel op hem roepen als zij diegene is die achterblijft in de wei.
Ik ben nog niet te voet met haar het erg af gegaan (niet echt iets van wandelgelegenheid in de buurt ofzo), maar ik denk dat dat prima moet lukken, ik krijg haar ook vanzelf alleen geladen op de trailer.
Naar andere paarden is ze voor een merrie wel sociaal, zij en mijn ruin hangen wel aan elkaar (mijn ruin dekt haar ook) en haar gedrag in de wei is erger als ze gezelschap heeft, maar ook als ze alleen staat durft ze weglopen enzo. Momenteel staat ze alleen op een paddock, en daarnet kon ik haar zonder problemen gewoon benaderen, touw aanklikken, voet verzorgen, wat brokjes geven en weer weggaan.

Andere mensen komen soms de wei in om een van de andere paarden te halen, en ook dan is haar gedrag wisselend maar natuurlijk minder extreem omdat het nooit om haar gaat. Soms wandelt ze weg zodat ze haar zeker niet kunnen aanraken, soms komt ze aandacht vragen.

@sanne1992: Haar halster laten we momenteel inderdaad aan op de wei. Maar zelfs dan is het nog niet zo makkelijk... Als ik met haar door de wei wandel aan het touw is ze gewoon braaf en rustig. Als ik haar losklik zal ze de ene keer blijven staan en het gezellig vinden, en de andere keer weggaan.

@Annelies81: Ik geloof best in het trauma-verhaal, maar ik weet gewoon niet waar het nu 'plots' weer vandaan komt. Ze heeft in het verleden met haar hoefproblemen best wat ongemakken te verduren gehad. Ik heb haar soms echt (noodzakelijk) pijn gedaan om haar hoef te kunnen/moeten verzorgen (de verzorging op zich was pijnlijk bedoel ik dan... Maar dat heb je met ontsteking...) En in dat opzicht is het echt een ontzettend braaf paard, na 2 jaar miserie geeft ze nog altijd even braaf haar voetjes. Ik moet er wel bij zeggen dat ze bij mij braver is dan bij de smid of dierenarts...
Ik besef dat een paard frontaal benaderen wat intimiderend kan zijn. Ik heb het zelfs al achterwaarts geprobeerd, haha.
Ik heb een basis van grondwerk en probeer ook echt zoveel mogelijk toe te passen van de dingen die ik ken maar gezien haar gedrag niet beter wordt, moet ze toch echt ergens 'beloond' worden voor haar gedrag... En ik weet niet hoe of waar.

Ik heb trouwens ook wel filmpjes van hoe ze in de weide loopt of hoe ze naar me toekomt en dan last minute afdraait. Je ziet natuurlijk mijn houding niet (hoewel ik voor mijn gevoel gewoon echt ontspannen sta met de schouders laag, blik afgewend en knik in een knie), maar misschien geeft het wel een beetje een idee?

**Geplaatst**: 19-08-20 16:01

Re: Merrie laat zich plots niet meer vangen

Geplaatst: 19-08-20 16:01

Na jouw nieuwe post schiet mij nog iets te binnen.
Wat voor werk doe je? en in wat voor gebied?

Bij ons flippen paarden wel eens van de geur van een dood dier, maar ook bijv. van varkens. Kan het zijn dat een geur (ondanks dat jij het misschien niet ruikt) toch bij jouw hangt, of misschien bij de stal hangt waarmee ze de associatie bij jullie legt en daarom jullie zoveel mogelijk wil vermijden?

Misschien heel erg ver gezocht.

**Geplaatst**: 19-08-20 16:05

Re: Merrie laat zich plots niet meer vangen

Geplaatst: 19-08-20 16:05

Ik geloof je direct met wat je allemaal geprobeerd hebt, maar de handigheid van een een goede gedragstherapeut is doorgaans heel wat beter.

Zij zien allerlei kleine signalen van het paard als een groter oog, een zwiepende staart, smakken met de mond, richting van de oren en weten daar heel goed op te anticiperen.

Ik geloof persoonlijk niet zo in de dikke middelvinger van haar. En ik zou het dan ook met een deskundig persoon aanpakken.

**Geplaatst**: 19-08-20 16:24

Geplaatst: 19-08-20 16:24

sanne1992 schreef:
Na jouw nieuwe post schiet mij nog iets te binnen.
Wat voor werk doe je? en in wat voor gebied?

Bij ons flippen paarden wel eens van de geur van een dood dier, maar ook bijv. van varkens. Kan het zijn dat een geur (ondanks dat jij het misschien niet ruikt) toch bij jouw hangt, of misschien bij de stal hangt waarmee ze de associatie bij jullie legt en daarom jullie zoveel mogelijk wil vermijden?

Misschien heel erg ver gezocht.

Nee, daar is niks raars aan.

Ooit op een trektocht langs de destructor gekomen (die in Son) en laten we zeggen dat de paarden "not amused" waren dat ze daar langs moesten. Dat kostte best wat overredingskracht met paarden waar we echt vreemdere dingen mee gedaan hebben.

@Boemel: paarden hebben 4 middelvingers. Een merrie die onheus bejegend wordt, steekt echt 4 middelvingers op en geeft je het nakijken. Iets te vaak zien gebeuren.

Ik zeg niet dat dat gebeurt bij TS. Punt is dat die associatie dan wel gemaakt wordt door het paard maar daarmee is niet gezegd dat de mens (TS in dit geval) daar ook effectief schuldig aan is.
Ooit een Fjordenveulen gehad en die had de onhebbelijkheid om altijd, overal en in alles z'n tanden te zetten, inkl ons. We hebben alles gedaan, ook datgene wat Bokt verboden heeft, niks werkte. Tot die ene keer dat we het draad dicht deden, hij dacht eens lekker in een arm te bijten en met z'n domme hoofd ook het schrikdraad erbij pakte. De voltreffer die dat gaf heeft het 'm voor de rest van z'n leven afgeleerd. Gevolg was wel dat we hem twee dagen moesten laten vangen omdat ie de associatie ervan naar ons maakte.

**Geplaatst**: 19-08-20 16:32

Re: Merrie laat zich plots niet meer vangen

Geplaatst: 19-08-20 16:32

Is haar zicht wel goed ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 17:12

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 17:12

sanne1992 schreef:
Na jouw nieuwe post schiet mij nog iets te binnen.
Wat voor werk doe je? en in wat voor gebied?

Bij ons flippen paarden wel eens van de geur van een dood dier, maar ook bijv. van varkens. Kan het zijn dat een geur (ondanks dat jij het misschien niet ruikt) toch bij jouw hangt, of misschien bij de stal hangt waarmee ze de associatie bij jullie legt en daarom jullie zoveel mogelijk wil vermijden?

Misschien heel erg ver gezocht.

Je bedoelt wat voor werk ik met haar doe?

Ze wordt licht dressuurmatig gereden (maar nog niet zo lang terug in het werk, haar gedrag bestaat al veel langer dan dat ze bereden wordt ), ze wordt gelongeerd, soms doen we gewoon niets en poets ik haar, en af en toe eens grondwerk.

Qua gebied denk ik dat er bij ons niet veel in de omgeving is dat scherpe geuren ofzo kan verspreiden. Ze is wel erg bang van koeien en die staan, afhankelijk van de wei daar ze in staat, soms vlakbij. Maar ik moet zeggen dat die het bijna makkelijker maken om haar mee te krijgen omdat ze er van weg wil :’)

Maar ik herken wat je zegt, met mijn eerste paard moest ik op wandeling soms voorbij een varkenskwekerij en hoewel mijn paard daar niet erg op reageerde, waren er soms paarden bij die daar erg onrustig van werden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 17:23

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 17:23

boemel schreef:
Ik geloof je direct met wat je allemaal geprobeerd hebt, maar de handigheid van een een goede gedragstherapeut is doorgaans heel wat beter.

Zij zien allerlei kleine signalen van het paard als een groter oog, een zwiepende staart, smakken met de mond, richting van de oren en weten daar heel goed op te anticiperen.

Ik geloof persoonlijk niet zo in de dikke middelvinger van haar. En ik zou het dan ook met een deskundig persoon aanpakken.

Uiteraard ben ik ook van mening dat een deskundige hier veel sterker in is dan ikzelf, ik bedoelde maar dat ik een aantal van de dingen die je aanhaalde, “ken”, als in, probeer correct toe te passen.

Volgende week ga ik normaal met mijn 2 paarden enkele dagen op training bij mijn lesgeefster, zij is met zowel klassieke dressuur als horsemanship en liberty bezig en ik hoop dat ze dan daar ook dat gedrag vertoont zodat we daar gericht op kunnen werken.
Het “probleem” is dat daar gedrag erg wisselend is, zoals vandaag had ik geen enkel probleem, maar gisteren op stal dan weer wel... En als je hulp inschakelt, wil je natuurlijk wel het probleemgedrag aanpakken...

Die middelvinger komt niet alleen van mij, ook mijn lesgeefster zegt dit. Ze zegt ook “ze is geïnteresseerd in jou en ze wil wel, maar ze durft niet of wil niet, omdat ze iets duidelijk niet wil of niet leuk vindt” (van wat je met haar gaat doen bedoel ik dan). En daar kan ik me wel in vinden qua ongemak dat ze heeft gehad vroeger met haar hoeven; maar dat is nu voorbij. Ze maakt er echt wel een spel/strijd/ikweetniethoeikhetmoetnoemen van en dat bedoel ik met die middelvinger. Het is niet dat ze niet beseft wat ik wil, ze zegt gewoon “nope”

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 17:24

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 17:24

N4N4 schreef:
Is haar zicht wel goed ?

Ja dat is nagekeken en is in orde. Nu draagt ze een vliegenmasker en ik zou nog willen denken dat dat haar zicht belemmert, maar ze vertoont hetzelfde gedrag met of zonder masker...

**Geplaatst**: 19-08-20 17:30

Geplaatst: 19-08-20 17:30

Chovi schreef:
sanne1992 schreef:
Na jouw nieuwe post schiet mij nog iets te binnen.
Wat voor werk doe je? en in wat voor gebied?

Bij ons flippen paarden wel eens van de geur van een dood dier, maar ook bijv. van varkens. Kan het zijn dat een geur (ondanks dat jij het misschien niet ruikt) toch bij jouw hangt, of misschien bij de stal hangt waarmee ze de associatie bij jullie legt en daarom jullie zoveel mogelijk wil vermijden?

Misschien heel erg ver gezocht.

Je bedoelt wat voor werk ik met haar doe?

Nee ze bedoel wel werk jij zelf doet. En ik vind het een hele goede opmerking

Werk je bijvoorbeeld als dierenarts assistente of bij de tandarts en zit er zonder dat je het zelf in de gaten hebt een geurtje van bijvoorbeeld ontsmettingsmiddel aan je handen?
Sowieso nu met corona ook een ding wat kan zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 17:39

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 17:39

_Penotti schreef:
Chovi schreef:

Je bedoelt wat voor werk ik met haar doe?

Nee ze bedoel wel werk jij zelf doet. En ik vind het een hele goede opmerking

Werk je bijvoorbeeld als dierenarts assistente of bij de tandarts en zit er zonder dat je het zelf in de gaten hebt een geurtje van bijvoorbeeld ontsmettingsmiddel aan je handen?
Sowieso nu met corona ook een ding wat kan zijn?

Oh op die manier!
Dat is wel een goede, nog niet over nagedacht!

Ik ben halftijds fysiotherapeute voor mensen in het ziekenhuis en ook halftijds fysio en osteo voor paarden en honden.

Ik heb dus ongetwijfeld veel verschillende geurtjes bij, maar ook wel geuren die ze net aangenaam zou moeten vinden..? Ik wil best wel eens een tijdje proberen om eerst de douchen ofzo voor ik naar mijn paarden ga. Maar het verklaart natuurlijk niet waarom ze het bij iedereen heeft? En zoals vandaag kwam ik rechtstreeks van het ziekenhuis en was er geen enkel probleem...
Maar ik hou het wel zeker in mijn achterhoofd!

**Geplaatst**: 19-08-20 17:41

Geplaatst: 19-08-20 17:41

Wat een vervelend probleem, hoe zit je zelf in je vel? Sommige paarden zijn hier zo onwijs gevoelig voor. Wat doe je als je haar eenmaal te pakken hebt? Voer geven terwijl je haar helemaal de hemel in prijst en zegt dat ze het liefste paard ter wereld is (wat natuurlijk best moeilijk is als je er net een uur achteraan hebt gelopen

) of voer geven terwijl je 'braaf' mompelt terwijl je je staat in te houden om haar niet een schop na te geven maakt ook een wereld van verschil natuurlijk. Ik ben heel benieuwd naar een filmpje, een gedragstrainer uitnodigen is natuurlijk altijd lastig als ze de ene keer wel komt en de andere keer niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 17:47

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 17:47

beestenfreak schreef:
Wat een vervelend probleem, hoe zit je zelf in je vel? Sommige paarden zijn hier zo onwijs gevoelig voor. Wat doe je als je haar eenmaal te pakken hebt? Voer geven terwijl je haar helemaal de hemel in prijst en zegt dat ze het liefste paard ter wereld is (wat natuurlijk best moeilijk is als je er net een uur achteraan hebt gelopen ) of voer geven terwijl je 'braaf' mompelt terwijl je je staat in te houden om haar niet een schop na te geven maakt ook een wereld van verschil natuurlijk. Ik ben heel benieuwd naar een filmpje, een gedragstrainer uitnodigen is natuurlijk altijd lastig als ze de ene keer wel komt en de andere keer niet.

Als ik haar eindelijk heb, zal ik haar altijd een beloning even en met een “leuke” stem iets van “goed zo” zeggen, maar natuurlijk voel ik me op die momenten inwendig soms anders :')

Maar dat zal ik qua houding ofzo niet weggeven, al kan ze natuurlijk mijn hartslag wsl wel horen ofzo... Maar ik beloon haar ook uitvoerig als ze direct komt, en dan ben ik ook gewoon echt heel blij!

Verder voel me gewoon goed. Het is niet dat ik slecht in mijn vel zit of ongelukkig ben of iets in die aard...

Ik zal vanavond proberen een filmpje of een paar filmpjes te plaatsen, nu eerst nog werken

**Geplaatst**: 19-08-20 17:54

Geplaatst: 19-08-20 17:54

Als het echt zo is dat ze er een spelletje van maken, dan heb je maar een optie: dat spelletje langer volhouden.

Ik heb een Quarter gehad die het enkele keren gewonnen had voordat ie bij mij kwam. dat heeft me twee keer een zaterdag gekost en daarna was het over.

Let er ook op dat je "echt" bent. Iets aardig zeggen maar van binnen overkoken werkt niet; paard doorziet jou.
Gewoon emotieloos er achteraan blijven lopen. Niet jagen, niet mopperen, niks zeggen, gewoon doorlopen. Doorlopen, net zo lang totdat ze het opgeeft.
Als ze zich laat pakken, geef je d'r een knuffel op een manier die ze fijn vindt; geef d'r wat te eten en zet d'r weer terug.

**Geplaatst**: 19-08-20 18:30

Geplaatst: 19-08-20 18:30

Hoe ga jij het land in?

Met een gevoel van: ik ga mijn paard pakken.

Of met een gevoel van: ik ben benieuwd of ze zich vandaag laat pakken?

Dat laatste straal je uit namelijk

Ik geloof nooit zo in 'trauma's' , je gaat paarden er anders door behandelen, het goed praten dat een paard doet wat hij doet. Als je dat voorjezelf aan het doen ben straal je al onduidelijkheid uit.

Of ze nou een trauma heeft of niet, maakt dat uit voor hoe je haar wil of moet behandelen? Je doel en de weg ernaartoe blijft hetzelfde

. Met respect, maar het gaat wel gebeuren.

Lees ik nu goed dat ze tussen mensen en paarden in loopt als je een paard wil pakken? Dat is i.m.o. een no go en een teken van geen respect voor je ruimte hebben. Kan het zijn dat je uit angst dat ze zich niet meer laat pakken juist meer toestaat dan zou moeten?

**Geplaatst**: 19-08-20 18:32

Geplaatst: 19-08-20 18:32

Als je oprecht blij kunt zijn als ze komt is dat al heel mooi natuurlijk

probeer toch eens bij jezelf te kijken of je er misschien net iets anders staat op de dagen dat ze niet komt, misschien dat je juist op die dagen wat meer aan je hoofd hebt of misschien net wat meer haast. Klinkt misschien heel zweverig maar probeer je eens goed te 'aarden'voor je het land in stapt, even niet met andere dingen bezig zijn in je hoofd en zo laag mogelijk in je energie gaan zitten. Waar een gedragstrainer/grondwerk instructeur je misschien wel mee zou kunnen helpen is jou eens te laten loswerken met je paard, dat is een mooie manier om heel bewust met je lichaamstaal te leren omgaan. Misschien dat je onbewust toch iets anders uitstraalt dan je bedoelt of dat je toch signalen van je paard over het hoofd ziet

**Geplaatst**: 19-08-20 18:35

Geplaatst: 19-08-20 18:35

Kan het niet zijn dat ze pijn heeft aan haar hoofd?
Ontstoken kies of zoiets, dat kan op en neer gaan.

**Geplaatst**: 19-08-20 18:39

Geplaatst: 19-08-20 18:39

Chovi schreef:
*knip*

@zwartvosje: Als ze op de poetsplaats staat of in de bak/ longeerbak is en er komt een paard voorbij of er gaat een paard weg, zal ze altijd wel even kijken naar het paard, maar ze wordt niet onrustig, ze begint niet te roepen,... Als ik haar weghaal bij mijn andere paard is het zelfs zo dat zij rustig met haar aandacht bij mij blijft als hij staat te roepen. Ze zal wel op hem roepen als zij diegene is die achterblijft in de wei.
Ik ben nog niet te voet met haar het erg af gegaan (niet echt iets van wandelgelegenheid in de buurt ofzo), maar ik denk dat dat prima moet lukken, ik krijg haar ook vanzelf alleen geladen op de trailer.
Naar andere paarden is ze voor een merrie wel sociaal, zij en mijn ruin hangen wel aan elkaar (mijn ruin dekt haar ook) en haar gedrag in de wei is erger als ze gezelschap heeft, maar ook als ze alleen staat durft ze weglopen enzo. Momenteel staat ze alleen op een paddock, en daarnet kon ik haar zonder problemen gewoon benaderen, touw aanklikken, voet verzorgen, wat brokjes geven en weer weggaan.

Andere mensen komen soms de wei in om een van de andere paarden te halen, en ook dan is haar gedrag wisselend maar natuurlijk minder extreem omdat het nooit om haar gaat. Soms wandelt ze weg zodat ze haar zeker niet kunnen aanraken, soms komt ze aandacht vragen.

*knip*

Ik heb trouwens ook wel filmpjes van hoe ze in de weide loopt of hoe ze naar me toekomt en dan last minute afdraait. Je ziet natuurlijk mijn houding niet (hoewel ik voor mijn gevoel gewoon echt ontspannen sta met de schouders laag, blik afgewend en knik in een knie), maar misschien geeft het wel een beetje een idee?

Ik ben zeker benieuwd naar filmpjes! Ben heel benieuwd of daar meer 'clues' te zien zijn.
Het is een lastige situatie, en ik denk dat het inderdaad zal neerkomen op dat ze ergens een associatie mee heeft en dat in combinatie met miscommunicatie niet goed opgelost raakt. Of je er achter gaat komen wat die associatie kan zijn...dat is meestal echt geluk hebben. Desalniettemin kan het wel vaak lukken om toch de associatie te vervangen met een nieuwe, wel gewenste, associatie rondom het uit de wei halen.

Wat ik vooral interessant vind is dat ze soms dus ook echt 'haar' kudde lijkt te beschermen door onder de halzen door te rennen en te voorkomen dat maatjes mee worden genomen, maar dat ze andere keren wel toelaat dat anderen weggaan of zelfs dat zij meegenomen wordt uit de wei. Dat tegenstrijdige gedrag maakt het niet eenvoudiger

.

Wat je omschrijft met het benaderen klinkt als prima methode, maar het lastige daarvan is dat je onwijs precies moet zijn in je benadering, het terugtrekken en het lezen van haar signalen. Kan maar zo dat het dus wel een oplossing kan zijn, mits precies uitgevoerd en dat is lastig hoor!

Wat ik bij dit soort wisselende gedragingen vaak een goede start vindt, is om twee weken lang een dagboek bij te houden.

Daarin kun je beschrijven:
-hoe een dag er voor haar uit zag (hoe laat naar buiten, door wie, waarheen, voermomenten, etc),
-wanneer je komt, en met welk plan (voor je beide paarden)
-waar vandaan je naar stal komt (om toch ook dat stukje geur en emotie mee te nemen voor de zekerheid)
-en of het goed, matig of slecht lukt haar te vangen en wat ze dan zoal doet.

Als je dat nauwkeurig bijhoudt gaat er misschien een patroon opvallen die je nu niet zo zou bedenken!

Ik wacht je filmpje ondertussen graag af :Y)

Dan puzzelen we weer verder :knuffel:

**Geplaatst**: 19-08-20 19:56

Geplaatst: 19-08-20 19:56

Chovi schreef:
Andere mensen komen soms de wei in om een van de andere paarden te halen, en ook dan is haar gedrag wisselend maar natuurlijk minder extreem omdat het nooit om haar gaat. Soms wandelt ze weg zodat ze haar zeker niet kunnen aanraken, soms komt ze aandacht vragen.

Deze opmerking van jou deed me denken aan mijn ruintje vroeger. Dat was een bijzonder gezellig en vriendelijk dier die iedereen graag even hallo kwam zeggen en daarna normaal gesproken weer zijn eigen gang ging. Op een gegeven moment kreeg ik met hem ook problemen die jij nu beschrijft. Bij navraag of iemand iets had gezien waarvan hij geschrokken kon zijn of iets anders met hem had meegemaakt, bleek er iemand te zijn die hem vervelend vond. Deze persoon had hem een aantal keer gevoerd wanneer ze de wei in kwam en na een paar keer mijn ruin bedelen om voer en wilde niet meer weg. Lang verhaal kort, zij heeft de keer daarna een zweep meegenomen en mijn ruin onverwacht een klap verkocht. Paard heeft daar niks van kunnen begrijpen en was er daarna bij iedereen op verdacht.
Kan zoiets bij jouw merrie zijn gebeurd?