Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-07-20 19:29

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 19:29

Ik heb hier zelf een paard lopen met artrose (KS en spondylose) maar die kan nu nog steeds goed functioneren zonder pijnstillers en heeft voor zover we ook weten geen pijn.

Ik trek altijd de grens met wanneer het ook met medicatie niet meer lukt 'hoeft het niet meer'. Als je merkt dat je paard, of in jouw geval hond, niet meer gewoon lekker hond kan zijn, dan denk ik dat je een beslissing moet gaan maken. Veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 02-07-20 19:37

Geplaatst: 02-07-20 19:37

Tja, voor iedereen ligt die grens ergens anders en helaas kan een hond geen humane taal.....

Persoonlijk ben ik van mening dat er eigenlijk maar 1 ding geldt; Je kan alleen te laat zijn met inslapen, niet te vroeg.
Een dier wéét niet dat het er morgen niet meer is.
Mensen zeggen vaak; "Maar hij/ zij wil nog zo graag.", nee dat is wat zij wíllen zien. Dat is geen wil om te leven, dat is instinct.

Bij de situatie die jij beschrijft (en ik begrijp uit je verhaal dat je geen lift hebt, dus je hond óók nog al die trappen op en af moet elke wandeling, x keer per dag

)lees ik een hond die veel pijn heeft en dit ook toont.
Dat je verschil ziet met een lagere dosis dat kan, maar je ziet nog steeds dat het dier niet klachtenvrij is en aanzienlijk gehinderd wordt in normaal functioneren.
Alle symptomen die wijzen op het einde en de knoop doorhakken zijn er.
En als een dier stopt met (enthousiast) eten in zo'n situatie, dan is dat hèt teken om te stoppen, duidelijker wordt het niet.
Of je moet willen wachten tot het dier echt niet meer overeind kan komen.

Je weet dat het dier ernstig lijdt en dat dit enkel nog meer toeneemt, voor wie stel je het dan nog uit? En moet je dat willen? Dat verdient zo'n trouw lief dier toch niet.

**Geplaatst**: 02-07-20 19:40

Geplaatst: 02-07-20 19:40

Heel veel sterkte TS! Het is vreselijk wanneer het einde van een leven ineens zo dichtbij komt.

Wat mij heel erg geholpen heeft bij het verlies van mijn vorige hond, is continu realiseren dat die oud is. En dat we sowieso (zelfs in het allerbeste geval) geen jaren meer samen hebben. De pijnstilling is eigenlijk al levensverlenging. Dat wilt eigenlijk al zeggen van: kijk, er is iets heel ernstigs kapot dat nooit meer goedkomt, maar gelukkig is de diergeneeskunde zo ver dat je met pijnstilling nog voor een paar mooie maanden kunt zorgen. Maar als leven zelfs met pijnstilling niet echt wauw meer is, dan is het moment daar om afscheid te nemen.
Ik snap heel goed dat je nu nog even wilt wachten om te zien of de pijnstilling aanslaat, en als je je daar goed bij voelt, moet je dat zeker doen. Maar rek niet om te rekken, om de pijn die jij gaat voelen uit te stellen, omdat je bang bent. Want die pijn komt toch. Of je je dier nu in juli, augustus, december of volgend jaar maart laat inslapen, je hart wordt uit je borstkas gerukt.

**Geplaatst**: 02-07-20 19:49

Geplaatst: 02-07-20 19:49

Zou je hond ook last kunnen hebben van obstipatie? Vanwege het kleine beetjes poepen? Onze hond krijgt ook Rimadyl maximale dosering en daarbij Tramadol. Tramadol heeft sowieso obstipatie als bijwerking.
Wij geven psyllium vezels van Puur erbij. Dit helpt erg goed om de ontlasting zachter te maken.

Verder moet je denk ik je gevoel volgen. Jouw verhaal kan zomaar de mijne zijn. Nu is het voor onze hond nog oké, maar ik denk wel regelmatig, wat nou als ze iets slechter wordt. Dan zit je net in zo'n grijs gebied, waarvan je niet weet waar je goed aan doet.

**Geplaatst**: 02-07-20 19:51

Geplaatst: 02-07-20 19:51

Altijd verdrietig zo'n tijd van afscheid nemen. Als ik het zo lees is je lieve beestje op. Dieren tonen niet zo snel "zwakte", dus als ze t doen, weet je dat het serieus is.

Je hebt m nu op de hoogste dosering pijnstillers en daar lijkt ie wat van op te knappen. Is het dan nu niet het moment om m te laten gaan?

Het zou alleen maar slechter kunnen worden toch? En natuurlijk wellicht wat pieken en dalen, maar realistisch gezien denk ik niet dat je verbetering kan verwachten.

Ik heb 2 jaar geleden mijn lieve paard laten inslapen. Ik wist dat als ik het niet deed, ik hem alleen voor mezelf in leven liet, want hij had pijn.
En ik zou dat met alle pijn in mijn hart voor ieder ander dier dat van mij is hetzelfde besluiten.

Veel sterkte, wijsheid en kracht toegewenst!

**Geplaatst**: 02-07-20 19:53

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 19:53

Onze hond had ook heel erg last van hijgen. Ze is een aantal weken geleden heel erg ziek geworden en toen zijn we erachter gekomen dat ze een vergroot hart heeft. Ze zit nu aan de hart medicatie en het gaat echt zo veel beter! Ze hijgde heel erg tijdens het wandelen en dat is nu veel minder. Ook liep ze erg stijf, nu loopt ze weer in een beter tempo.

**Geplaatst**: 02-07-20 20:02

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 20:02

Wat moeilijk he ts :(:)

Hier ook oudere hond, bijna 13 met artrose.
Persoonlijk ben ik het type, liever te vroeg dan te laat. Een dier heeft geen besef van morgen, wel van ongemak van vandaag.
Mijn maatje heeft af en toe slechtere periodes, maar liep bijvoorbeeld dinsdag nog een wandeling van 8 km mee, zonder klachten. Mocht hij hetzelfde krijgen als jouw maatje, dan liet ik hem gaan..
Veel wijsheid en kracht :(:)

**Geplaatst**: 02-07-20 20:09

Geplaatst: 02-07-20 20:09

Wat zou je een ander adviseren als ze dit verhaal ergens neertypen voor tips/advies?

**Geplaatst**: 02-07-20 20:09

Geplaatst: 02-07-20 20:09

Hier ook een zelfde soort dilemma.
Oudje van inmiddels zelfs al ruim 15. Op rimadyl deed ze het ook niet erg goed, nu op meloxidyl gaat het veel beter.

Ze is oud en heeft nog steeds artrose en spondylose maar is nog goed te doen. Oké meer dan 3x een kwartier wandelen hoeft niet meer voor haar. Maar ze speelt nog graag, kluift nog lekker.. dus zolang ze het hierop doet, blijft het zo... Maar mochten deze niet meer werken dan zal ik de keuze moeten maken haar te laten gaan.

**Geplaatst**: 02-07-20 20:44

Geplaatst: 02-07-20 20:44

Escamilla schreef:
Onze hond had ook heel erg last van hijgen. Ze is een aantal weken geleden heel erg ziek geworden en toen zijn we erachter gekomen dat ze een vergroot hart heeft. Ze zit nu aan de hart medicatie en het gaat echt zo veel beter! Ze hijgde heel erg tijdens het wandelen en dat is nu veel minder. Ook liep ze erg stijf, nu loopt ze weer in een beter tempo.

Mijn hond kreeg ook hartklachten (hijgen ja) en omdat hij al aan de Rimadil zat, zou de Rimadil eigenlijk geminderd moeten worden omdat dat slecht voor zijn hart was.
Maar dat zou niet kunnen want hij had dat tegen de pijn door artrose. Ik moest dus kiezen: minder Rimadyl maar meer pijn, vanwege het hart, of doorgaan met de dosering Rimadil, dus meer benauwdheid vanwege de uitwerking op het hart, of... inslapen. Mijn dierenarts noemt benauwdheid ook een vorm van pijn. Een dier dat benauwd is lijdt ook. Dus werd er in overleg met de dierenarts (en het gebrek aan eetlust zei ook al een boel) ingeslapen.

**Geplaatst**: 02-07-20 21:26

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 21:26

Ik kan me heel goed indenken dat het een hele moeilijke beslissing gaat zijn

ik moet er niet aan denken op het punt te staan waar jij nu staat.

Maar het feit dat je 3 hoog zonder lift woont en met artrose al die trappen meerdere keren per dag op en af: oef!

Als ik jou was, zou ik denk ik een stacaravan ergens op een camping huren en mn hond vol op de pijnstillers zetten en zo een weekje nog volop van elkaar genieten, lekker gelijk vloers en niet meer al die trappen.

En dan de dag na thuiskomst ofzo hem in laten slapen.

Gelukkig hoop ik voorlopig nog niet voor deze beslissing te komen staan, mijn hondje is pas 2, maar al het (over 12 jaar) zo ver is, liever 1 dag te vroeg dan 1 uur te laat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-07-20 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 02-07-20 21:41

Ik zou op iedereen wel persoonlijk willen reageren, maar dat wordt wel veel dus doe het maar even in zijn algemeen.

Fijn al deze uitgebreide, lieve en duidelijke reacties.

Toen ik haar gisteren op kwam halen bij de dierenarts heb ik nog gevraagd 'wat als deze pijnstillers niets of iig te weinig doen'. Haar antwoord was dan dat je moet gaan kijken naar kwaliteit van leven. Duidelijk dus. Had geloof ik nog niet vermeld dat ze ook al een poosje een hartruis heeft dus daar zou natuurlijk ook nog het e.e.a. aan klachten vandaan kunnen komen, maar zoals iemand anders al zei.. dan krijg je te maken met dat de medicatie niet op elkaar aansluit en ze of van het een of van het ander last heeft. De last blijft.

Ik had ijdele hoop dat ze het op deze pijnstillers nog even goed zou doen en dat ik dan bij een volgende verslechtering de knoop kon doorhakken.

Hoewel ik vandaag zeker zie dat ze zoch niet meer zo lamlendig voelt als afgelopen 2 weken, zie ik ook wel dat ze ook niet geheel vrij is van klachten. Ze kijkt gelukkig wel weer fris uit haar ogen, schooit weer en loopt wat achter me aan door het huis.
Ik bel dus morgen de dierenarts met mijn bevindingen, dat ik het niet ok voor haar vind op deze manier en hoe zij er in staat.

Mijn dochters van 2 en 4 jaar maar even voorbereiden op wat komen gaat en dan na het weekend afscheid nemen. Hopelijk kan dat inmiddels weer thuis, arme dier is altijd zo nerveus bij de dierenarts.

Bedankt voor alle input

waardeer het zeer.

**Geplaatst**: 02-07-20 21:48

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 21:48

Geniet nog een paar daagjes. Sterkte.

**Geplaatst**: 02-07-20 21:57

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 21:57

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 02-07-20 22:20

Geplaatst: 02-07-20 22:20

Sterkte. Ik vind het ook één van de moeilijkste beslissingen. Vaak moet je het dan ook even van iemand anders horen.
Begrijpelijk dat je daar wat tijd voor nodig hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-07-20 22:29

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst door de TopicStarter : 02-07-20 22:29

Ja het is gewoon k*t. Heb al zo ontzettend veel tranen gelaten deze week en ben zo moe.
Zie wel enorm op tegen het telefoontje morgen en het gesprek met mijn kinderen. Al zie ik het ook nog wel gebeuren dat mijn oudste simpelweg zegt..'ok zielig, maar mogen we dan nu een poes?' :')

**Geplaatst**: 02-07-20 22:42

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 22:42

Dappere beslissing, sterkte de komende dagen!

**Geplaatst**: 02-07-20 23:06

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 02-07-20 23:06

Een dapper besluit! Heel veel sterkte toegewenst

**Geplaatst**: 03-07-20 11:26

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 03-07-20 11:26

Heel veel sterkte.

Het bellen naar de dierenarts om een afspraak te maken voor inslapen vind ik loodzwaar.
Maar uit liefde voor je dier doe je dat.

**Geplaatst**: 03-07-20 14:05

Geplaatst: 03-07-20 14:05

Kimbers schreef:
Ja het is gewoon k*t. Heb al zo ontzettend veel tranen gelaten deze week en ben zo moe.
Zie wel enorm op tegen het telefoontje morgen en het gesprek met mijn kinderen. Al zie ik het ook nog wel gebeuren dat mijn oudste simpelweg zegt..'ok zielig, maar mogen we dan nu een poes?'

Nuchtere reactie :')

Goed van je.
Als het om onze eigen dieren gaat hebben we vaak de rauwe realiteit van buitenstaanders even nodig, dat is niet gek……
Sterkte.

**Geplaatst**: 03-07-20 14:34

Geplaatst: 03-07-20 14:34

Heel veel sterkte. Het is altijd moeilijk om zo'n beslissing te moeten nemen. Kinderen leven bij de dag. Ze zijn een dag (uurtje) verdrietig en daarna gaan ze gewoon weer door.

Onze oudste was 3 toen we de hond plotseling moesten laten inslapen. Ja hij vond het zielig, maar hij vond het raar dat we smiddags niet meer gingen wandelen, want dan mocht hij op zijn fietsje mee. Dus toen maar zijn zusje in de wandelwagen, hij op de fiets en zo maar wandelen . Tja we moesten toch wat.

**Geplaatst**: 03-07-20 14:36

Geplaatst: 03-07-20 14:36

Kimbers schreef:
Ja het is gewoon k*t. Heb al zo ontzettend veel tranen gelaten deze week en ben zo moe.
Zie wel enorm op tegen het telefoontje morgen en het gesprek met mijn kinderen. Al zie ik het ook nog wel gebeuren dat mijn oudste simpelweg zegt..'ok zielig, maar mogen we dan nu een poes?'

Hemel dat laatste, hoe erg ook moet ik er toch ook wel om lachen hoor.
Kinderen zijn zo eerlijk, hopelijk heb je heel veel steun aan hun kijk op dat je hond straks een sterretje is, en echt niet helemaal weg.

**Geplaatst**: 03-07-20 15:49

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst: 03-07-20 15:49

Heel veel sterkte.

Houden van is ook los durven laten.

Succes met het gesprek met je kids!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-20 16:12

Re: Dilemma, oude hond

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-20 16:12

Ik moest zo lachen tijdens het inlichten van de kinderen. Mijn tranen kon ik niet inhouden waarop mijn oudste begon te lachen en zei 'gekke mama'. Mijn jongste gaf me allemaal kusjes en vroeg of het zo weer beter was

Ze had totaal niet door waar ik het over had haha.

De hond van mijn moeder is 2 maanden geleden ingeslapen dus mijn oudste weet heel goed wat er gaat gebeuren. Zei dat ze het zielig vond maar dat ze nu nog niet verdrietig was, dat zou wel komen als ze echt dood was.

Ik heb een kort lontje, ben moe en zie erg op tegen dit weekend. Moet veel mijn tranen wegslikken. Wel blij dat de knoop is doorgehakt, bedankt ook aan jullie daarvoor.

**Geplaatst**: 03-07-20 16:14

Geplaatst: 03-07-20 16:14

Begrijpelijk dat dit je he-le-maal nekt nu en je een rondlopend wrak bent. Blijft gewoon vreselijk moeilijk allemaal

Ik hoop dat het je naderhand in ieder geval wat troost mag bieden, wetende dat je wel nog even de tijd hebt gehad om bewust afscheid te nemen nu, ook met de kids, ook al voelt het momenteel gewoon ontieglijk kl*te.

Kinderen zijn idd vaak zo veerkrachtig met zoiets he. Ze reageren vaak idd wel heel anders onderling (de een wat meer verdrietig, de ander heel realistisch en rechtdoorzee), maar het is toch ook mooi, en vaak ook net wat wij als ouder nodig hebben op zo'n moment, om te zien hoe ze ermee omgaan.